“Το Twitter” σε ρόλο λαϊκού δικαστηρίου, κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Στο όχι μακρινό μέλλον, “το Twitter” θα υποκαταστήσει εκλογικό σώμα και εκλογική διαδικασία με μια κίνηση, ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις.
Με το hashtag …#fosstotounnel στην …πέμπτη θέση παγκοσμίως, πρέπει να είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που επιμένουν να αγνοούν την υπόθεση “Νεκρά Παιδιά στην Πάτρα” στο σύνολό της.
Ο λόγος που απεχθάνομαι πλήρως την Αγγελική Νικολούλη είναι, για όσους είναι πολύ νέοι για να ξέρουν, ο ρόλος της, στα middle ‘80s ως φερέλπιδος δημοσιογράφου στην υπόθεση Ιόλα, διεθνούς φήμης συλλέκτη έργων τέχνης και ενός από τους ελάχιστους ανθρώπους του πολιτισμού που έχει γνωρίσει η μεταπολεμική Ελλάδα : ήταν η ΑΝ που ξεκίνησε την χυδαία επιχείρηση διασυρμού εναντίον του, μαζί με άλλους μετέπειτα επιφανείς του χώρου, όπως ο Αμίλιος Λιάτσος και ο …Άρης Πορτοσάλτε.
Εντωμεταξύ πάλι χιόνιζε χτες. Βρε μπας και υπάρχει σταλήθεια κλιματική αλλαγή.. προς το ψυχρότερο?🙃
Ποιο “χτες”; εδώ [Μαρούσι – Πεύκη] από το πρωί μέχρι και τώρα, εναλλάξ χιονίζει – βγαίνει ήλιος. Το πρωί πριν βγω έξω έβλεπα τον “καιρό” στην τηλεόραση, δίκην χάρτη με σημαιάκια: παντού, Αθήνας συμπεριλαμβανομένης, υπήρχαν “σύννεφα με ήλιο”. Αυτό ενώ έξω απ’ το παράθυρο …χιόνιζε του καλού καιρού.
Μιλάμε ότι οι τύποι όχι ικανότητα πρόβλεψης δεν έχουν, δεν βλέπουν καν μπροστά τους.
Κατά τάλλα γνωρίζουν τη μέση θερμοκρασία του πλανήτη κατά την προβιομηχανική περίοδο με ακρίβεια χιλιοστού του Κελσίου. Και με βάση αυτό αποφασίζουν για τη μοίρα μας.
Μιλάμε για αλγόριθμους ενημερωμένους με το ένα απειροστό των στοιχείων που απαιτούνται για πρόβλεψη / καταμερισμό ευθυνών ως προς το climate change. Και που ξανά θα ήταν και τα δυο τελείως παρακινδυνευμένα, μια και μιλάμε για χαοτικά φαινόμενα. Όχι τυχαία, μιλάμε για το κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής της τακτικής “προσβολές αντί για επιχειρήματα” : αυτό που κάνουν οι τύποι είναι τόσο τσαρλατάνικο που ο μόνος τρόπος να το πουλήσουν είναι να προλάβουν να ακυρώσουν σαν τσαρλατάνο τον αντίπαλο.
Δεν θυμάμαι πάντως κανέναν “επιστήμονα” να έχει κάνει την απειροελάχιστη επιτυχημένη πρόβλεψη για οτιδήποτε. Φιλόσοφοι, αστρολόγοι, μέντιουμ, χταπόδια κλπ το συζητάμε. Αυτοί ποτέ.
Ουδόλως τυχαίως και πάλι, οι ανωτέρω είναι σεμνότατοι στις διατυπώσεις τους, σε αντίθεση με τους χαϊδεμένους καραγκιόζηδες που βασικός τους ρόλος είναι να παρέχουν “επιστημονικό” άλλοθι σε πολιτικές αποφάσεις. Και μην ξεχνάμε ότι και αυτές οι τελευταίες από “επιστήμονες” λαμβάνονται – με μια πιο loose προσέγγιση εδώ του επιστημονικού πνεύματος, “δικηγόροι” αποφασίζουν για την υγεία [Πλεύρης], “ιστορικοί” για την ανάπτυξη [Γεωγργιάδης] κοκ.