Μια συνέντευξη με τον Robert Malone είναι πάντα άξια ακρόασης. Δημοσιογράφος είναι ο [συμπαθής μου για τη συνέπειά του στο ζήτημα της πανδημίας και των εμβολίων] Στέφανος Δαμιανίδης.
Μένοντας ανεπηρέαστοι απ’ το περίεργο ξεκίνημα, με τον παραλληλισμό της δουλειάς του RM με το Manhattan Project και τον Robert Oppenheimer [!] ακούμε όντως ενδιαφέροντα πράγματα. Να θυμίσω ότι μια συνέντευξη του Joe Rogan με τον Robert Malone ήταν ο λόγoς που η κουστωδία των aged rockers με επικεφαλής τον Neil Young απέσυραν τα τραγουδια τους από το Spotify [οι Crosby, Stills & Nash …επέστρεψαν πρόσφατα].
(Visited 290 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τα θετικά της προεκλογικής περιόδου: https://www.newsit.gr/ellada/eody-apo-tin-paraskeyi-i-enimerosi-gia-ta-krousmata-ginetai-evdomadiaia-anti-gia-kathimerini/3558168/
Εντωμεταξύ το να γίνουν εκλογές Οκτώβριο είναι διπλό κακό : χειρότερη στιγμή για προεκλογική περίοδο / υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν υπάρχει με τους ξεσαλωμένους κωλότουρκους. Αλλά και οι ίδιες οι “πολιτικές” της “κυβέρνησης” θα καταστούν ηπιότερες για μέχρι τότε μόνο, ενώ σε διαφορετική περιπτωση θα μπορούσαμε κάπως να αναπνεύσουμε μέχρι του χρόνου. Έτσι όπως πάει τώρα, από Νοέμβριο κεφάλια μέσα, με μάσκες, πρόστιμα et al.
Έτσι κι αλλιώς δεν τους παίρνει να κάνουν τις εκλογές αργότερα. Η κατάσταση από το φθινόπωρο και μετά θα ξεφύγει από κάθε άποψη σε τέτοιο βαθμό που, αν έχει απομείνει στον κόσμο κάποιο ίχνος έστω αντίληψης της πραγματικότητας, με δυσκολία θα πιάσουν διψήφιο ποσοστό. Και, αν έχει απομείνει και σε αυτούς μια στοιχειώδης αντίληψη των πραγμάτων, δεν ξέρω αν θα το ήθελαν κιόλας να ξαναβγούν.
Αυτό που προκύπτει “αβίαστα” είναι αυτό που ούτως ή άλλως ξέρουμε για τα κοπρόσκυλα: το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κωλοπάρτη τους, κι η “χώρα” μπορεί να πάει να γαμηθεί.
Να πω την αμαρτία μου τον συγκεκριμένο δεν τον είχα καταλάβει εξαρχής και δεν ξέρω κιόλας αν ήταν από τότε αυτό που κατάντησε να είναι τώρα. Έχω την εντύπωση ότι για ένα – μικρό – διάστημα ταλαντεύτηκε μεταξύ κάποιων δυνατών επιλογών, άπαξ και πάρεις όμως τελικά το δρόμο για τη dark side, σύντομα καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής.
Και γω το ιδιο. Είχα τσιμπήσει με το σενάριο του καλού παιδιού. Η μάνα του σε μια συνέντευξή της προ αμνημνονεύτων έλεγε γι’ αυτόν ότι είναι πολύ ευαίσθητος για να ασχοληθεί με την πολιτική.
Αυτό όμως είναι δίκοπο μαχαίρι. Απ’ τη στιγμή που ο “πολύ ευαίσθητος” για χψ λόγους απεμπολήσει την ευαισθησία του, περιστασιακά έστω, γίνεται ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος.
Αυτό γιατί “ευαισθησία”, πλην άλλων = δυσανεξία στην πίεση. Ο “πολύ ευαίσθητος” αν δεν είναι τελείως λαπάς, υπό μεγάλη πίεση γίνεται εντελώς απρόβλεπτος. Δεν είναι τυχαίο ότι μερικοί από τους μεγαλύτερους μαφιόζους / serial killers κλπ. εγκληματίες ανήκουν στο “ευαίσθητο” ζώδιο του κυρίου Μητσοτάκη [παρεμπιπτόντως και δικό μου].
https://www.thefamouspeople.com/pisces-criminals.php
Yeah I know. Έχω παρατηρήσει επίσης ότι ο κλάδος των “επαγγελματιών” του χώρου βρίθει κυρίως από Αιγόκερους, ενώ οι “δικοί μου” διακρίνονται περισσότερο σε παράλογα εγκλήματα χωρίς εμφανή κίνητρα ιδιοτέλειας ή πάθους. Η φάτσα του εν λόγω πάντως έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με αυτό που έδειχνε προ διετίας ακόμα. Τώρα βλέπω κάποιον που ξέρει “τι” πρέπει να κάνει και το κάνει μετά χαράς. Και αυτό δεν είναι κάτι που βλέπεις κάθε μέρα στον μέσο διεφθαρμένο πολιτικό.
Εν τω μεταξύ όπως προέκυψε από συνέντευξη του Κούλη μόλις πριν …δεν πάει τελικά σε πρόωρες εκλογές. Και καλά επειδή επακολουθεί κρίσιμο διάστημα, χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και δεν θα ρισκάρει να μπει η χώρα σε περιπέτεια. Κάποιοι θα βγουν και θα πουν για “έμμεση παραδοχή φόβου για ήττα”. Στην πραγματικότητα, πίσω από την δεύτερη “σώφρονα” απόφαση του ΚΜ από καταβολής θητείας του δεν μπορεί παρά να κρύβεται έξωθεν εντολή (το πρώτο σκέλος της οποίας απευθυνόταν στον Ερντογάν : “στήριξε Μητσοτάκη καλώντας τους Έλληνες να ψηφίσουν εναντίον του”). Έξωθεν εντολή κρυβόταν άλλωστε και πίσω από την …πρώτη σώφρονα απόφαση περί άμυνας στον Έβρο.
Τις δηλώσεις του για εξάντληση της τετραετίας τις είχα δει από χτες, αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα τις τηρήσει. Εννοείται ότι ταφεντικά του θα τον προτιμούσαν ει δυνατόν για πάντα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση, από την άλλη όμως το πολιτικό κόστος μετά το καλοκαίρι θαρχίσει ναυξάνει γιαυτόν με γεωμετρικούς ρυθμούς. Ο Ερτογάν από την άλλη δεν είναι καθόλου άβουλο πιόνι των Αμερικανών, παρόλο που οτιδήποτε κάνει έχει χωρίς αμφιβολία την άλλοτε αμέριστη και άλλοτε διστακτική τους έγκριση. Το πρόβλημα στην περίπτωσή μας είναι ότι για τους Αμερικανούς – και τους Ευρωπαίους φυσικά στο βαθμό που η γνώμη τους έχει ακόμα κάποια βαρύτητα – είμαστε αμελητέα και πολύ εύκολα διαχειρίσιμη γεωπολιτική ποσότητα σε σχέση με την Τουρκία. Η κρίση του 2010 ήταν η τελευταία φορά που είχαμε στο χέρι μας κάποιο κρίσιμο διαπραγματευτικό χαρτί – εξ ου και γίναμε για ένα διάστημα το κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος – αλλά δεν καταφέραμε να το εκμεταλλευτούμε παρά μόνο για να παρατείνουμε λίγο ακόμα την καταναλωτική μας αυταπάτη.