Δυσκολεύομαι αλλά προσπαθώ, όσο επιτρέπει το φτωχό μυαλό μου, να έρθω στη θέση του “Πρίγκιπα Κάρολου”.
Στην περίπτωση της ανθρώπινης και οικολογικής τραγωδίας που έπληξε την Εύβοια, δεν θα αισθανόμουν άραγε την υποχρέωση μιας διακριτικότητας, τουτέστιν να κρατήσω τη μουράκλα μου μακριά από μια υπόθεση όπου χιλιάδες “little people” [η κάστα στην οποία ανήκει ο Prince of Wales έτσι τους αποκαλεί] έχουν χάσει περιουσίες, δουλειές, και ελπίδες για ένα μέλλον που θα θυμίζει στοιχειωδώς τη μέχρι τώρα ζωή τους; Δεν θα άφηνα να περάσει ένα διάστημα τουλάχιστον;
Ας όψεται όμως η υπερβολική αγάπη του “πρίγκιπα” για την Ελλάδα, τόπου καταγωγής του, όπως και η Τρανσυλβανία άλλωστε [ο “πρίγκιπας” τυγχάνει εκτός των άλλων απόγονος του Βλαντ Τσέπες, ευρύτερα γνωστού ως Κόμη Δράκουλα]. Είναι αυτή που δεν τον άφησε να μείνει με σταυρωμένα χέρια. Ο Κάρολος αφιέρωσε κάμποσο από τον πριγκιπικό του χρόνο, για να συντάξει ένα ολόκληρο άρθρο στην Daily Mail.
Διαβάζοντάς το
https://www.dailymail.co.uk/news/article-9913289/Prince-Charles-warns-UK-bosses-green-powerful-intervention-date.html
παρατηρεί κανείς την θλίψη για τον πορτοκαλί ουρανό, τα κατεστραμμένα τοπία, την απώλεια ζωών και περιουσιών [οι βρετανοί πυροσβέστες με τους οποίους συνομίλησε του είπαν ότι …τέτοια φωτιά δεν έχουν ξαναδεί] να δίνει με …ύποπτη ταχύτητα τη θέση της στις αναφορές στις τεράστιες καταστροφές που “σχετίζονται με τον καιρό” σε ολόκληρο τον πλανήτη, και στις προσπάθειες του ίδιου να προειδοποιήσει, δεκαετίες τώρα, την ανθρωπότητα για τον κίνδυνο που απειλεί τις μελλοντικές γενιές. Ο “πρίγκιπας” δεν παραλείπει να επικαλεστεί την πρόσφατη παρωδία της παρωδίας “έκθεση του ΟΗΕ για το κλίμα”, με το βλέμμα εστιασμένο στην επερχόμενη COP26 της Γλασκόβης [Νοέμβριος].
Δεν χρειάζεται υπερβατική καχυποψία για να καταλάβει κανείς ότι σκοπός του “βαθύτατα συγκινημένου” Κάρολου είναι να χρησιμοποιήσει τις πυρκαγιές στην Ελλάδα […την Τουρκία, την Ιταλία ] σαν εργαλείο πίεσης της κοινής γνώμης για την αναγκαιότητα περάσματος στην πράσινη ενέργεια, σκοπού που θα επιτευχθεί “με το ξεκλείδωμα των τεράστιων επενδυτικών δυνατοτήτων του ιδιωτικού τομέα, σε συνδυασμό με τη δράση των κυβερνήσεων, των ΜΚΟ, των φιλανθρωπικών οργανισμών και επιφανών προσωπικοτήτων”.
Περί το τέλος του άρθρου διαβάζει κανείς τα εξής :
“Tον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους ξεκινήσαμε αυτό που ονομάζεται “Terra Carta”, έναν εθελοντικό χάρτη για τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος θέτει τη βάση ενός δεκαετούς σχεδίου ανάκαμψης που βασίζεται στην υιοθέτηση βιώσιμων λύσεων. Υπογράφοντας την Terra Carta, οι ηγέτες των επιχειρήσεων δηλώνουν ότι η πραγματική βιωσιμότητα δεν είναι απλώς ένα trend. Πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των δραστηριοτήτων τους. Σε μόλις επτά μήνες, είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι κερδίσαμε την υποστήριξη περισσότερων από 400 κορυφαίες εταιρείες. Με βάση γεγονότα αδιαμφισβήτητα, όπως το ότι απειλούμε να καταστρέψουμε τον κόσμο μας και το ότι βρισκόμαστε στο παρά πέντε, η μόνη περίπτωση να κερδίσουμε αυτή την μάχη πριν να είναι αργά, είναι οι ομόλογοί τους στις κυβερνήσεις να συνεργαστούν μαζί τους, ώστε να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για μια επιταχυνόμενη πράσινη μετάβαση”.
Υποθέτω από κανέναν δεν διέφυγε η αποστροφή περί …ομολόγων των ηγετών των επιχειρήσεων στις κυβερνήσεις.
Εξ ίσου χρήσιμο είναι να γνωρίζουμε το φόντο της οικολογικής ευαισθητοποίησης του “Πρίγκιπα” : πρόκειται για τις επίβουλες σιλουέτες και τα εφιαλτικά συρίσματα των αιολικών πάρκων *. Στις μπίζνες με τα οποία εμπλέκονται ο ίδιος και η βασιλική κουστωδία του.
* Οι εποχές που δήλωνε την αποστροφή του γι’ αυτά έχουν παρέλθει προ πολλού.
