Η “ανάγκη αισιοδοξίας” είναι ένα ακόμα ψέμα όπως, στο σύνολό του, το lifestyle που μας τη φόρτωσε στο σβέρκο.
Αυτό που όντως έχουμε ανάγκη είναι ο ρεαλισμός που προκύπτει απ’ τα γεγονότα και την ανάλυσή τους.
Αν ψάχνετε για αισιοδοξία, μην παρακολουθήσετε τη συζήτηση του Γιώργου Αδαλή με τον Λάμπρο Καλαρρύτη.
(Visited 147 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Διαβάζοντας εντωμεταξύ κάποιες “θερμές” δηλώσεις της Ζαχάροβας για τη νέα πρωθυπουργό της Αγγλίας (του στυλ “μα που τους βρίσκετε, στα γαριδάκια!?”) συνειδητοποιώ ξαφνικά ότι ούτε αυτή ούτε ο Τζόνσον δεν προέκυψαν από εκλογές. Μιλάμε πάντα για την κοιτίδα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και για μαριονέτες επιφορτισμένες με το καθήκον του να λάβουν τις πλέον καθοριστικές αποφάσεις. Αυτά θα είδε μάλλον η Ελισάβετ – το μόνο ίσως άτομο στην Αγγλία που λόγω ηλικίας και θέσης μπορούσε ακόμα να διατηρεί κάποια μέτρα σύγκρισης – και θα είπε από μέσα της: “Εντάξει παιδιά, το μαλακίσαμε.. Άντε γειά!”
Υποθέτω θα έχεις δει και το real item, τον …θηλυκό Ουίνστον Τσόρτσιλ – υπουρό υγείας or something [η φωτογραφία είναι casual, αλλά το item παραμένει].
Η Ζαχάροβα on the other hand μου φαίνεται όλο και πιο συμπαθής περίπτωση.
Όχι, τώρα την είδα με το πούρο και τη σαμπάνια!!😂 Φαίνεται πάντως ότι και οι Ρώσοι τελικά δεν ήταν προετοιμασμένοι για το ρεσιτάλ ολοκληρωτικής μαλακίας που συνάντησαν στην Ευρώπη. Στις κατά καιρούς δηλώσεις τους διακρίνεται ξεκάθαρα κατά τη γνώμη μου το στοιχείο της απορίας, της έκπληξης και του οίκτου απέναντι σε ανθρώπους που είναι καταφανώς πνευματικά και ψυχικά διαταραγμένοι.
Ακριβώς. Αυτό που δεν παίζεται βέβαια είναι το “χαμόγελο” του Κοντού. Ο οποίος, όντας σχετικά νέος ακόμα για πολιτικός, έχει χρόνο για να μας πάει γαμιώντας All the way to Tipperary and back.
Το άσχετο: τις προάλλες που ανέφερες τον sin boy, θυμήθηκα ότι το Μάιο του 2019 είχε δώσει μια συνέντευξη στον Αρναούτογλου, καθόλη τη διάρκεια της οποίας φορούσε τη γνωστή σε όλους μας πλέον.. μάσκα. Στην ερώτηση μάλιστα του τελευταίου για το λόγο που τη φοράει, απάντησε κάτι σε “είμαι αρρώστεια”. Λίγο μετά εγκατέλειψε τα πάντα κι εξαφανίστηκε από προσώπου γης για να επιστρέψει πρόσφατα σαν ξαναγεννημένος χριστιανός..
Άκου να δεις. Insider και ο Sin ο Boy?
Για insider δεν τον κόβω, τουλάχιστον όχι με την καθιερωμένη έννοια. Ούτε και τυχάρπαστος είναι πάντως. Εξαρχής μου έδινε την αίσθηση ότι σε αντίθεση με τους περισσότερους του χώρου η αλαζονεία του είναι σε κάποιο βαθμό.. δικαιολογημένη.
Έχει ένα στοιχειωδώς νοήμον και εκφραστικό μουτράκι, σε σχέση με το μέσο Έλληνα [τ]ράπερ, πράγμα που [επειδή δίνω βάση σε παρεξηγήσιμο βαθμό στη φάτσα του ανθρώπου] σίγουρα λέει κάτι.
“Επί του πεδιου” πάντως δεν έχω ακούσει κάτι δικαιολογητικό της έπαρσης. Και, τελείως τυχαία [και βασανιστικά!] έχω ακούσει ολόκληρο δίσκο του.
Καλά είναι και το είδος της μουσικής που δεν ακούγεται ούτως ή άλλως. Just saying.. Και τώρα το σχετικό: τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω με όλο και αυξανόμενη συχνότητα ότι, σε μια προσπάθεια να κρατηθούν σε ανεκτά επίπεδα οι τιμές, η ποιότητα πολλών συνηθισμένων προϊόντων έχει πέσει δραματικά. Τα τυριά γίνονται όλο και πιο άνοστα, τα ψωμιά έχουν αρχίσει να ελαφραίνουν, τα κωλόχαρτα να διαλύονται κλπ. Στην αρχή μου το επισήμανε η γυναίκα μου, αλλά τώρα το βλέπω κι ο ίδιος..
Περιττό να σου πω ότι κι εγώ το έχω παρατηρήσει. Ακόμα και στο Sprite [την “ένοχη” καλοκαιρινή μου απόλαυση – μαζί με λίγη μπύρα]. Στην αρχή το μπουκάλι από πράσινο έγινε διαφανές. Τώρα, σαφέστατα, το ανθρακικό έχει μειωθεί. Αλλά και σε τυριά το έχω προσέξει.
Ελπίζω το “κακό” που θα αντιμετωπίσουμε να περιοριστεί σ’ αυτά : εμείς στα διαιτολογικά έχουμε έτσι κι αλλιώς “περίεργες” συνήθειες οι οποίες αφορούν ολιγοφαγία αλλά και νηστεία σε τακτά διαστήματα. Το να πεινάς κάπου κάπου, εκτός του ότι ωφελεί τον οργανισμό, ωφελεί και το πνεύμα : όταν πεινάς γίνεσαι πιο έξυπνος [fact!]. Εννοείται ότι, όταν τρως, είναι καλό να τρως το right stuff. ΟΧΙ Πίτσα, ΟΧΙ Δρακουλίνια! 😊
Εν πάση περιπτώσει, βασικότερο μέλημα για μένα ήταν να “γίνω” με τις βασικές βιταμίνες για τα επόμενα δυο χρόνια. Τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα.
Καλά μη φανταστείς ότι τα χλαπακιάζω και κάθε μέρα. Ειδικά τα δρακουλίνια έχω καιρό να τα βάλω στο στόμα μου. Η βασική μου διατροφή γενικά είναι το ψωμοτύρι σε όλες τις δυνατές του παραλλαγές. Και δυστυχώς από ποιότητα το βλέπω να πηγαίνει κατά διαόλου. Όσο για τις τιμές, μάλλον θα χρειαστεί να εφαρμόσουμε και στη διατροφή το σύστημα της Ούρσουλας για να ισιώσουμε την καμπύλη.. κυριολεκτικά!
Τυρί κατσικίσιο ενδείκνυται. Και πάντως όχι αγελαδινό.
Αιγοπρόβειο και ξερό ψωμί. Τα υπόλοιπα δεν τα θεωρώ καν τυριά. Μόνο για να γεμίζουν το στομάχι.
Ακριβέστατα.