Το γενικευμένο μασκοφόρεμα, απελευθερώνει τους “αναγνωρίσιμους” απ’ τις δικές τους μάσκες, αποκαλύπτοντας αποτρόπαια πρόσωπα. Αυτό αφορά κυρίως κάποιους από το δημοσιογραφικό χώρο, που προφασίζονταν ως τώρα κάποια αύρα αστικού πολιτισμού, ή ένα είδος κριτικής βασάνου στην προσέγγισή τους.
Στην τηλεόραση η δημοσιογράφος Μαριάννα Πυργιώτη διορθώνει πιεστικά [=δεν αφήνει να σταυρώσει φράση] τον Κυριάκο Βελόπουλο, ο οποίος έχει αναφερθεί στις δηλώσεις του κατάπτυστου Χρυσοχοΐδη: “μα όχι, δεν μίλησε για σφράγισμα σπιτιών, πού το ακούσατε αυτό, είπε απλώς ότι θα κλείσουν κάποιες περιοχές” κλπ. κλπ. Αυτό, τη στιγμή που οι δηλώσεις “έχουν προκαλέσει σάλο στο πανελλήνιο”…
Λίγο αργότερα η ίδια δημοσιογράφος, στον ίδιο επιθετικό τόνο, διαψεύδει τον ίδιο πολιτικό αρχηγό για τα περί πιστοποιητικού εμβολιασμού που θα ζητείται από εταιρίες [“πού το ακούσατε αυτό; δεν μπορείτε να παραπληροφορείτε έτσι τον κόσμο…”], Αυτό, τη στιγμή που όλη η Ελλάδα έχει ακούσει τον “πρωθυπουργό της” να το παραδέχεται, υιοθετώντας ρόλο τροχονόμου στους παράνομους περιορισμούς που προαναγγέλλει η …αγορά.
Το ερώτημα που τίθεται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι: άνθρωποι όπως η κυρία Πυργιώτη ποντάρουν στη μνήμη αμοιβαδομαλάκιου που θεωρούν ότι έχουμε; ή μας πετούν το θράσος τους κατάμουτρα από το απυρόβλητο; [“So … we suck. Planning to do something about it?”] Το ερώτημα είναι ρητορικό: προφανώς και τα δύο, εν γνώσει τους, ανάλογα με τον αποδέκτη.
Το συναρπαστικότερο κομμάτι της συζήτησης ήταν αμέσως μετά, με τον host Παπαδάκη να εκμαιεύει επιφυλακτική απάντηση Βελόπουλου * περί το αν θα κάνει το εμβόλιο. Για να επακολουθήσει νέα επίθεση της κυρίας Πυργιώτη, με ένα επιχείρημα που, αν κρίνω από τον θριαμβευτική λάμψη στα μάτια της, θεωρούσε προφανώς πανέξυπνο: “μπορείτε να μας πείτε κύριε Βελόπουλε με ποιο τρόπο θα βεβαιωθείτε ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές για να το κάνετε; δεν απαντάτε… θα σας το πω εγώ… θα βεβαιωθείτε όταν δείτε όλους εμάς πρώτα να το κάνουμε…”
Κάπου εδώ, που λέει ο λόγος δηλαδή, τραβάς μπιστόλι: τα 3 [τρία] χρόνια min που απαιτούνται για να θεωρηθεί ένα εμβόλιο ασφαλές έγιναν απ’ τις φαρμακευτικές 1 [ένα]. Αυτό σημαίνει ότι οι ίδιες αποφάσισαν, στη θέση κλινικών δοκιμών δυο χρόνων τουλάχιστον, να εκτελέσουν πείραμα μαζικού εμβολιασμού σε οικουμενική κλίμακα. Εγώ, η Μαριάννα Πυργιώτη δεν μέμφομαι τις φαρμακευτικές για ανευθυνότητα, δεν μέμφομαι εκείνους που θα κάνουν το εμβόλιο για απερισκεψία, μέμφομαι όμως…εκείνους που δεν το κάνουν, για το ότι …χρησιμοποιούν τους άλλους ως πειραματόζωα.
Το ότι ο κύριος Βελόπουλος υπήρξε ανέτοιμος να απαντήσει, δίνει μια ιδέα των κυβικών του ως πολιτικού αρχηγού. Δεν παύει να είναι η μόνη στοιχειωδώς λογική φωνή μέσα στο Κοινοβούλιο.
Το ότι η κυρία Πυργιώτη είναι ευφυέστερη από τους περισσότερους συάδελφους της [=με IQ που ξεπερνά, πιθανώς, το 100 του μέσου όρου] την κάνει απλώς πιο επικίνδυνη.

* είχε προηγηθεί απόσπαση δηλώσεως πίστεως του ΚΒ στο περί “πανδημίας” αφήγημα…