Θα έλεγε κανείς ότι είναι οξύμωρο κάποιος που διασκεδάζει τη νύχτα των Χριστουγέννων με “ασεβή” ασμάτια [εγώ, ας πούμε] να έχει πρόβλημα με κάποιον που κάνει χιούμορ με την άμωμο σύλληψη.
Η απάντηση είναι ότι θα έκανε λάθος : ο κύριος Μόσιαλος δεν είναι απλώς δημόσιο πρόσωπο, όπως [κακώς νομίζουμε ότι είμαστε] όλοι. Είναι ο Νο 1 πρωθυπουργικός σύμβουλος, τουτέστιν άτυπος κυβερνητικός αξιωματούχος, και ως εκ τούτου άνθρωπος με τεράστια προβολή στα μίντια.
Ο κύριος Μόσιαλος δεν πλήγωσε τα θρησκευτικά μου αισθήματα γιατί απλούστατα δεν διαθέτω τέτοια – χωρίς να υπερηφανεύομαι γι’ αυτό [αντίθετα : νοσταλγώντας ένα άλλο εαυτό μου που είχε].
Δεν κάθισα να διαβάσω την ανακοίνωση της “Ιεράς” Συνόδου, κατάπτυστης ούτως ή άλλως για την εν γένει στάση της στη διάρκεια της “πανδημίας”.
Αυτό που θέλω απλώς να σημειώσω είναι ότι η σκόπιμα προσβλητική * ανάρτηση του κυρίου Μόσιαλου δεν θα ‘πρεπε να προκαλεί έκπληξη. Εντάσσεται με απόλυτη συνέπεια στο σχέδιο που υπηρετούν ο ίδιος και οι όμοιοί του : το σχέδιο της πανδημίας, σκοπός του οποίου είναι η διάλυση όλων όσων έχουν απομείνει από τον “παραδοσιακό” κοινωνικό ιστό, θεμελιωμένο σε αξίες τύπου πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια.
Σκοπίμως τις βάζω στην ίδια σειρά με την οποία τις επικαλούνταν η Χούντα : γιατί ακριβώς αυτή η επίκληση στάθηκε λίαν χρήσιμη στα αποδομητικά σχέδια κάποιων. **
Και δεν θα ήμουν με τόση λύσσα εναντίον αυτών των τελευταίων, αν δεν ήξερα τι έχουν ετοιμάσει για μας : ένα κόσμο εφιαλτικά χειρότερο από εκείνον που μας βιάζουν να αποχαιρετίσουμε.

* Εννοείται ότι δεν μιλάμε για κάποια διάνοια. Αλλά για κάποιον που διαθέτει όσο μυαλό χρειάζεται για να υπολογίζει τις συνέπειες των πράξεών του : Μυαλό πολιτικάντη.

** Ο άνθρωπος που τις επικαλείται στις μέρες μας, τι άλλο μπορεί να είναι, αν όχι …νοσταλγός του φαύλου παρελθόντος;