Η όχι τυχαία από την «δημοσιογραφική οικογένεια» προερχόμενη κυρία Βούλτεψη, ξιφουλκούσε σήμερα ενάντια στους «παραπληροφορούντες» περί τον Αυστριακό Καγκελάριο : ο τελευταίος, λέει, δεν παραιτήθηκε για καταγγελίες χρηματισμού των καναλιών προς εξυπηρέτηση της κυβερνητικής προπαγάνδας, αλλά «γιατί έδινε σε …ένα συγκεκριμένα μέσο διαφημίσεις κρατικών εταιριών, οι οποίες είναι στο χρηματιστήριο, και επομένως υπέστησαν ζημία οι μέτοχοί τους».
Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι …τίποτα επιλήψιμο δεν υπάρχει στην υπόθεση της λίστας Πέτσα για την κυρία Βούλτεψη, και ότι η στρατιωτικής ακρίβειας επιχείρηση στήριξης των Πετσοκάναλων, αποτελεί αποτέλεσμα επιλογής …κατά συνείδηση.
Το «καταλυτικό» επιχείρημα της πολιτικάντιδος αφορά στη διαφορά μεταξύ μιας εφημερίδας με την οποία είχε σχέση ο Κουρτς και …1264 μέσων που «ενισχύθηκαν» στα καθ’ ημάς.
«Τι θα μας πει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι όλος ο Τύπος στην Ελλάδα εξαγοράστηκε και του επιβλήθηκε σιωπή, ότι δεκάδες χιλιάδες δημοσιογράφοι είναι εξαγορασμένοι, είναι πουλημένοι, είναι μίσθαρνα όργανα; Αυτό θέλετε να μας πείτε;»
Δεν ξέρω τι θα πει ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε και με ενδιαφέρει. Αυτό που απαντάω …προσωπικά στο δήθεν ρητορικό ερώτημα είναι :
«ΝΑΙ, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως είναι μίσθαρνα όργανα, εξαγορασμένοι και πουλημένοι».
Κι ότι το φοβερό επιχείρημα, που διάφοροι επικαλούνται και για τους «ειδικούς» [«μα είναι δυνατόν όλοι…» κλπ.] γίνεται εύκολα μπούμερανγκ.
Γιατί και επί Χούντας, σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κόσμος ασκούσε το «λειτούργημα» προσφέροντας υπηρεσίες στο καθεστώς με το αζημίωτο, του αυτοδιαφημιζόμενου για τους δημοκρατικούς του αγώνες, ΔΟΛ, μη εξαιρουμένου. Ούτε και της κυρίας Κανέλη – εκφωνήτριας τότε της κρατικής τηλεόρασης.
Εκτός αν είναι κάτι άλλο από Χούντα [Καραχουντάρα!] αυτό που έχουμε σήμερα…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Εντωμεταξύ τα παλαίποτε διαπρύσια επί τακτικής βάσεως άρθρα – γραμμένα ως επί το πλείστον από τους γλοιωδέστερους υποστηρικτές του τρέχοντος ολοκληρωτισμού – για τις αρνητικές επιδράσεις της τηλεόρασης ή για την παραπληροφόρηση στον τύπο (που παλιότερα ήταν κοινοί τόποι των εκθέσεων του λυκείου) έχουν εξαφανιστεί παντελώς. Η μόνη κατακριτέα μορφή παραπληροφόρησης πλέον είναι οι “ψευδείς ειδήσεις” για τα γνωστά θέματα πολιτικής ορθότητας που δημοσιεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο βαθμό φυσικά που επιτρέπεται ακόμα στον κοσμάκη να λέει τη γνώμη του.
Κανονικά! διάφοροι “κοινωνιολόγοι”, “ψυχολόγοι”, “φιλόσοφοι” κλπ. είναι οι νάμπερ ουάν τσανακογλείφτες σήμερα. Εύλογο, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για τους κατ’ εξοχήν αεριτζήδες και χαραμοφάηδες …κατά πλειονότητα πάντα. 😜
Εντωμεταξύ, άσχετο ή όχι τόσο, ο …Πετράκος, λέει, θα τραγουδάει σε μαγαζί που δέχεται …μόνο εμβολιασμένους, και δηλώνει “μη αρνητής”. Όχι ότι κατηγορώ τον άνθρωπο [δεν ξέρω αν η επιβίωσή μου εξαρτιόταν από το να δουλέψω σ’ ένα τέτοιο μαγαζί, πόσο “χαρακτήρα” θα μπορούσα να κρατήσω] απλώς μέσω γεγονότων σαν κι αυτό προβάλλει ένα είδος ματαιότητας για τις όποιες ελπίδες.