Τα γεγονότα είναι γνωστά : χτύπημα των Ισραηλινών την Δευτέρα στη Δαμασκό, σε κτίριο παράπλευρο της ιρανικής πρεσβείας, σκοτώνει Ιρανούς αξιωματούχους, δυο στρατηγούς ανάμεσά τους. Ο θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν στέλνει μήνυμα εκδίκησης σε Ισραήλ και ΗΠΑ, με τις δεύτερες να αρνούνται ανάμειξη, ενώ το πρώτο απαξιοί να αποδεχτεί ευθύνη ή να διαψεύσει (“no comments”).
Ημέρα Πέμπτη ο John Kirby, Εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ επιβεβαιώνει έμμεσα την πληροφορία περί προειδοποίησης της CIA στο Ισραήλ για ιρανική επίθεση μέσα στις επόμενες 48 ώρες (χτες και σήμερα).
Η Παρασκευή, κρίσιμη μέρα κατά τους αναλυτές ως Al-Quds day για το 2024 (διεθνής μέρα αλληλεγγύης στον αγώνα των Παλαιστινίων) ήλθε και παρήλθε, με το Ισραήλ σε κατάσταση πλήρους πολεμικής ετοιμότητας : τράπεζες μιλούν για τεράστιες αναλήψεις από τα ATM, σκηνές πανικού στα σούπερ μάρκετ, μπλοκ στο GPS για τον φόβο ιρανικών πυραύλων και drones κοκ…
Οι απειλές του Ιράν κρίνονται μετριοπαθείς, καθώς δεν μιλά για ολομέτωπη επίθεση, αλλά για δράση με σκοπό “αποτρεπτικό”, αποφυγή δηλ. επανάλειψης τέτοιου κτυπήματος (το τρίτο του Ισραήλ φέτος επί συριακού εδάφους). Το πρόβλημα εντοπίζεται, για μια ακόμα φορά, στο πώς θα αντιδράσουν, ακόμα και σε μικρής κλίμακας επίθεση, οι Ισραηλινοί. Οι οποίοι, επικοινωνιακά τουλάχιστον, παρουσιάζονται πιο πολεμοχαρείς απ΄ τον αιώνιο εχθρό, δηλώνοντας “έτοιμοι για κάθε σενάριο”.
Τι ακριβώς κάνουν οι Ιρανοί στη Συρία; Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι βοηθούν την κυβέρνηση στον αγώνα εναντίον των “επαναστατών”. Η εκδοχή των Ισραηλινών είναι διαφορετική, περιλαμβάνουσα τη δημιουργία ενός “άξονα κακού” από την “Ισλαμική Δημοκρατία”, την ενσωμάτωση της Συρίας σ’ αυτόν – χρησιμοποίησή της ως αγωγού όπλων και χρημάτων προς τους εχθρούς του Ισραήλ κοκ. Η θεωρία του πολλαπλά βαλλόμενου Ισραηλινού πρωθυπουργού μιλά για το πέρασμα της πολιτικής του Ιράν από το “θεωρητικό – ιδεολογικό” στο “πρακτικό” επίπεδο, για σχέδιά του περί καταστροφής του Ισραήλ και αποσταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής.
Ωστόσο : η αποσταθεροποίηση της Μ. Ανατολής και η επαναχάραξη του χάρτη, έχει προ πολλού αποκαλυφθεί ως σχέδιο των Αμερικανών απ΄τα ‘90s – οι δύο Πόλεμοι του Κόλπου και η “Αραβική Άνοιξη” υπήρξαν μέρος του σχεδίου. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο συγγενικό με τα αμερικανικά γεράκια από τα ισραηλινά αντίστοιχά τους.
Ποιοί θα μπορούσαν να είναι οι στόχοι πίσω απ’ το χτύπημα στην πρεσβεία;
Ίσως η πρόκληση – δοκιμασία της υπομονής του Ιράν. Το οποίο δεν παύει να απειλεί από το ξεκίνημα του τελευταίου πολέμου, χτυπώντας ωστόσο μέσω αντιπροσώπων, δίχως να έρχεται το ίδιο στο προσκήνιο.
Ίσως ο εξαναγκασμός, μέσω κλιμάκωσης, των Αμερικανών να μπουν οι ίδιοι στο παιχνίδι, πράγμα για το οποίο ο “πρόεδρος Μπάιντεν” δείχνει εξαιρετικά απρόθυμος : οι εντός ΗΠΑ αντιδράσεις για τη μη καταδίκη της γενοκτονίας στη Λωρίδα της Γάζας, είναι αδύνατο να αγνοηθούν σε full προεκλογική περίοδο. Ιδίως όταν η ολότητα των Ευαγγελιστών ψηφοφόρων (φανατικών …σιωνιστών στην πλειονότητά τους) τάσσεται με το μέρος του πολιτικού του αντιπάλου.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΙΡΑΝΟΥΣ…
(Visited 73 times, 1 visits today)
Οι πιο ακριβείς προβλέψεις των Αμερικανών τελικά είναι αυτές που γίνονται κατόπιν εορτής..
Ας ελπίσουμε πάντως να αποδειχτεί ότι οι Αγιατολάδες είναι “μόνο λόγια”, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος μαζί με την έκλειψη ηλίου να έρθει και η δική μας.
Δεν ξέρω αν είναι μόνο λόγια, προγραμματισμένος πόλεμος όμως γενικά δεν συνηθίζεται. Η “πρόβλεψη” των Αμερικανών απευθύνεται στους Ιρανούς περισσότερο και αποσκοπεί στην προσωρινή αποτροπή της κλιμάκωσης μπας και μπορέσουν στο ενδιάμεσο να φέρουν το Ισραήλ στα συγκαλά του. Που δεν το βλέπω.
Μακάρι να είναι έτσι, αλλά αμφιβάλλω. Δεν μπορώ να φανταστώ τι είδους παραχώρηση κάνοντας οι Ισρ. θα επιχειρούσαν να κατευνάσουν τον “θρησκευτικό ηγέτη”. Ούτε τι είναι αυτό με το οποίο όντως θα κατευναζόταν. Στη δική μου αντίληψη είναι το Ισραήλ που το πάει φιρί-φιρί για μπουρδελοποίηση, σε συνεργασία με ιέρακες made in USA. Οι τελευταίοι απ’ την αρχή του πολέμου δεν έχουν πάψει να σκληρίζουν περί Ιράν στο οποίο “πρέπει χωρίς αναβολή να επιτεθούμε”. Τώρα θα έχουν πιθανώς την ευκαιρία. Αυτό που παρακαλάω είναι το όποιο ιρανικό retaliation (γιατί θα υπάρξει, κάποια στιγμή, μπορεί και σε μήνες) να είναι τέτοιο ώστε να μη δίνει έρεισμα για all-out ανταπάντηση. Τίποτα πύραυλοι – drones, καμιά επίθεση σε διπλωματική αποστολή, τέτοια πράγματα.
Ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το Ισραήλ, ήταν πιστεύω φανερό από τη στάση του απέναντι στα εμβόλια. Το μεγάλο πρόβλημα θα προκύψει όταν κάποια στιγμή το ουκρανικό και το μεσανατολικό διασταυρωθούν, όπως ήδη επιχειρήθηκε με την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στη Ρωσία. Το γεγονός ότι Ρώσοι και Ιρανοί δείχνουν προς το παρόν αυτοσυγκράτηση, δε σημαίνει ότι κάθονται και με σταυρωμένα χέρια. Όταν εξάλλου το Ισραήλ θα έχει “ολοκληρώσει” (λέμε τώρα) την παράλογη επιχείρηση γενοκτονίας των παλαιστινίων, θα είναι πολύ πιο εύκολο για τους εχθρούς του να το χτυπήσουν αποφασιστικά. Γιατί ένα καθαρό έθνος αποτελεί και καθαρό στόχο.
Πράγματι και εγώ νομίζω ότι τα δυο “χτυπήματα” συνδέονται. Στο κάτω-κάτω και η ISIS που ήταν πίσω από το της Μόσχας, εβραιοαμερικανικό κόλπο είναι. Αυτό που λες για το καθαρό έθνος είναι εύστοχο κατά την άποψή μου. Και βέβαια το γνωρίζουν και οι Ισραηλινοί – πιθανώς άλλωστε αυτός, και όχι κάποια ανεκτικότητα, ήταν ο λόγος που διατηρούν εξ αρχής θύλακες Αράβων μέσα και στη δική τους επικράτεια.