Εις πείσμα του αντιπερισπασμού με το τρισάθλιο σίριαλ περί “εξαγοράς” η μη του Twitter, μια συζήτηση γύρω απ’ τις πραγματικές δραστηριότητες του Elon Musk είναι πάντα χρήσιμη.
Δυο ακόμα βίντεο – απανθίσματα χρήζουν κοινοποίησης :

Στο πρώτο ο EM [αυτο-]παρουσιάζεται ως νευραλγικός παράγων της νατοϊκής συσπείρωσης εναντίον ενός Πούτιν που έχει κάνει “φρικτά” πράγματα στην Ουκρανία, δηλώνοντας ότι μπορεί να συμβάλλει με την τεχνογνωσία του στην τελική νίκη. Καμιά κουβέντα φυσικά για το γεωπολιτικό υπόβαθρο της διαμάχης, ή για το τι έχει προηγηθεί – ο Elon έχει θέσει εαυτόν στη διάθεση της ΝΑΤΟϊκής προπαγάνδας πριν το κάνει για τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς του.
“Με όλη σου τη γνώση, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες, αποτελείς ο ίδιος ένα στρατηγικό όπλο” ρωτά ο αβανταδόρος – δημοσιογράφος. “Πώς βλέπεις το ρόλο σου σ’ αυτό το πλαίσιο;”
“Ελπίζω ότι η Tesla και η Space X δεν θα αναγκαστούν να επεκταθούν στο πεδίο της τεχνολογίας όπλων”, έρχεται η δυσοίωνη απάντηση. “Αυτό θα είναι το τελευταίο καταφύγιο”.
“Εννοούσα μεταφορικά” …διορθώνει εαυτόν ο δημοσιογράφος.
“Νιώθω ότι μπορώ να είμαι χρήσιμος σε συγκρουσιακά ζητήματα, αναλαμβάνοντας μια σειρά ενεργειών που θα μεγαλώνουν την πιθανότητα μιας ευνοϊκής εξέλιξης συνολικά για την ανθρωπότητα”, η δημιουργικά ασαφής απάντηση.
Επακολουθούν νουθεσίες προς τη Γερμανία σχετικές με τα πυρηνικά της εργοστάσια, συνοδευόμενες από την πρόβλεψη ότι το μέλλον της ανθρωπότητας βρίσκεται στην …ηλιακή ενέργεια.
Η τελική φράση του βίντεο είναι όλο το χαρτί : “Ο Πούτιν πρέπει να σταματήσει τον πόλεμο, αλλιώς …ο Elon Musk, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ [!] θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν τον Ρώσο πρόεδρο σε μια στρατιωτική αναμέτρηση…“

Στο δεύτερο βίντεο ο άνθρωπός μας δεν έχει αρκετά λόγια για να εξάρει το βαθμό στον οποίο η Κίνα προπορεύεται των ΗΠΑ σε όλους τους τομείς – συμπεριλαμβανομένης της “προσήλωσης” σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα [μέχρι το 2030] και τελικά σε μια οικονομία βασισμένη αποκλειστικά σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κυρίως στην ηλιακή [μέχρι το 2060].
“Μακάρι περισσότερες χώρες να είχαν τέτοιους στόχους”.
“Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον της Tesla στην Κίνα” [ο Musk με δολαριάκια στα μάτια…] “Η κινεζική οικονομία θα πάει εξαιρετικά καλά μέσα στην επόμενη δεκαετία, και θα γίνει η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο”. “Έχουμε διαθέσει ελεύθερα όλες τις πατέντες μας για να βοηθήσουμε την κινεζική βιομηχανία”.
“Οι υπηρεσίες social media στην Κίνα είναι πολύ καλύτερες από εκείνες στην Αμερική” – αυτό από κάποιον που θέλει να εξαγοράσει το Twitter προκειμένου να προστατεύσει την ελευθερία του λόγου.
Αλλά …η Κίνα πρωτοπορεί “και ως προς την διαστημική τεχνολογία”.
Ο Elon δηλώνει απεριόριστα αισιόδοξος για το μέλλον αυτής της χώρας – αισιοδοξία που, λογικά, πρέπει να περιλαμβάνει την επίτευξη του στρατηγικού της στόχου, της …“καταστροφής των ΗΠΑ” – εξέλιξη για την οποία μιλάει …προειδοποιώντας την Αμερική ότι χωρίς την εφευρετικότητα που απαιτεί η κάλυψη του οικονομικού χάσματος με την Κίνα, ο επερχόμενος πόλεμος είναι χαμένος από χέρι. “Εφευρετικότητα” εννοώντας φυσικά τη δική του.

Συνοπτικά, ο EM προθυμοποιείται να παράσχει στο ΝΑΤΟ την τεχνογνωσία που χρειάζεται για την νίκη εναντίον της Ρωσίας, την ίδια στιγμή που η Κίνα, “σύμμαχος Ρωσίας” χρειάζεται επίσης, και εναγκαλίζεται, την τεχνογνωσία του για περαιτέρω βιομηχανική ανάπτυξη. Όπως προκύπτει άλλωστε, η συγκεκριμένη [τεχνογνωσία] είναι η μόνη που μπορεί να σώσει τις ΗΠΑ από τη νομοτελειακά επερχόμενη σύγκρουση …με την Κίνα.
Σημειωτέον ότι όλα αυτά έρχονται λίγο μετά την, “ανεπίσημη”, όχι έμμεσα διατυπωμένη κινεζική απειλή προς τον EM [“να μη δείχνει τόση εμπιστοσύνη σε έννοιες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου, αλλιώς θα υποστεί τις συνέπειες”] η οποία είχε ακολουθήσει τη δήλωσή του περί δημοψηφίσματος, ξανά, στο Ντομπάς υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Μια πρώτη εντύπωση που φαίνεται να επιπλέει, αφορά στην περίεργη φύση της “άνευ ορίων” κινεζορωσικής συμμαχίας. Και οδηγεί στο ερώτημα για το αν, κατ’ αρχήν, αυτή ισχύει.