Του Στέφανου Μπακατσή
Το φετινό καλοκαίρι από υγειονομικής απόψεως δεν έχει καμία διαφορά κατά τη γνώμη μου από το περσινό που κι εκείνο στην πραγματικότητα δεν διέφερε σε τίποτε από κανένα προηγούμενο καλοκαίρι. Και δέκα χρόνια πριν αν έκαναν τα γελοία τεστ που κάνουν σε μαζική κλίμακα φέτος, θα φαινόταν ότι καλπάζει κάποια μετάλλαξη ωμέγα που θα ήταν τότε κυρίαρχη στο ζεστό καλοκαιρινό αεράκι μαζί με χιλιάδες άλλους ακίνδυνους και μάλιστα ζωτικούς μικροοργανισμούς που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον των ειδήσεων όταν με το καλό ατονήσει το “φονικό μένος” του πολυδιαφημισμένου συγγενή τους. Το αυτό και για τους χειμώνες. Το μόνο που άλλαξε είναι τα ονόματα και η δύναμη της πίστης των ανθρώπων σε αυτά που τείνει να εξαφανίσει πλέον κάθε ίχνος χειροπιαστής πραγματικότητας.
Εν ολίγοις η εκτίμησή μου είναι πως η συγκεκριμένη “παραλλαγή” δεν είναι ούτε πιο μεταδοτική ούτε πιο επικίνδυνη, μπορεί να δίνει όμως μια τέτοια εντύπωση για τους εξής λόγους:
1. Ο αριθμός των τεστ που γίνονται σε σχέση με άλλες χρονιές είναι πολλαπλάσιος, με αποτέλεσμα να βρίσκονται προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
2. Το καλοκαίρι ο ιός δεν συνδέεται (πραγματικά ή φανταστικά) με αναπνευστικά προβλήματα που είτε σκοτώνουν από μόνα τους είτε ωθούν τους ανθρώπους να πάνε στα νοσοκομεία και να μολύνουν τους άλλους ασθενείς.
3. Το καλοκαίρι ο κόσμος τριγυρνάει έξω και δεν κάθεται σπίτι να μολύνει τον παππού και τη γιαγιά (για τον ίδιο εξάλλου λόγο η καραντίνα προκαλεί πάντοτε αύξηση των θανάτων).
4. Τα 2 και 3 θα σταματήσουν να ισχύουν όσο περνάει το καλοκαίρι, ενώ το 1 θα συνεχίσει ακάθεκτο, που σημαίνει ότι σε λίγο θαρχίσουν ναυξάνονται οι “θάνατοι από κορωνοϊό” που στην πραγματικότητα θα είναι άσχετοι θάνατοι, αλλά με κορωνοϊό.
Πιστεύω επομένως πως είναι λάθος να εστιάζεται η επιχειρηματολογία στο θέμα της μεταδοτικότητας/επικινδυνότητας της εν λόγω παραλλαγής, αφού τα ίδια θα μπορούσε να πει κανείς για οποιαδήποτε κυρίαρχη παραλλαγή. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι αποκλείεται να προκύψει στο μέλλον μια περισσότερο επικίνδυνη εκδοχή, προσωπικά μάλιστα το θεωρώ καθαρά ζήτημα χρόνου, όχι τόσο λόγω κάποιας εγγενούς τάσης του ιού, όσο γιατί ο κόσμος θα έχει γίνει εύθραυστος από τις μάσκες, την κλεισούρα και τα εμβόλια. Και στην τελική σιγά μην ενδιαφέρονται οι δικοί μας για κρούσματα και θανάτους. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα νανοίξουν τα πάντα στην αρχή του καλοκαιριού με χιλιάδες κρούσματα κι εκατοντάδες θανάτους – κατά τα δικά τους λεγόμενα – μπας και τραβήξουν (!!?) κανένα τουρίστα και δεν έχουν κανένα επίσης πρόβλημα να τα ξανακλείσουν όλα με το που κατάλαβαν ότι χάθηκε οριστικά το παιχνίδι του τουρισμού και να ρίξουν το φταίξιμο στο κοσμάκη που συνεχίζει να τους πιστεύει σαν υπνωτισμένος. Όσο ακίνδυνος κι αν είναι άλλωστε στην πραγματικότητα ο ιός, αυτοί θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν για το αντίθετο, αφού κάπως θα πρέπει να δικαιολογήσουν την αποτυχία των εμβολίων και την ανάγκη ανανέωσής τους… εις το διηνεκές.
Το θέμα της καραντίνας δεν τιθεται ούτε από σοβαρούς επιστήμονες [στο βαθμό που μπορώ να τους αξιολογησω] και προσωπικά το θεωρώ απλώς εκτός συζητήσεως.
Υπάρχει όμως μια μόνιμη απορία μου για ένα επιχείρημα εναντίον της, το οποίο αναφέρεις κι εσύ στο εξαιρετικό κείμενό σου [“Το καλοκαίρι ο κόσμος τριγυρνάει έξω και δεν κάθεται σπίτι να μολύνει τον παππού και τη γιαγιά (για τον ίδιο εξάλλου λόγο η καραντίνα προκαλεί πάντοτε αύξηση των θανάτων)”
Η απορία μου είναι η εξής : Αφενός δεν χρειάζεται υποθέτω να κάθεται σπίτι όλη μέρα ο “νέος” για να μολύνει τον παππού και τη γιαγιά [μια – δυο ώρες φτάνουν] αφετέρου ακούγεται λογικό ότι όσο λιγότερο κυκλοφορείς, τόσο μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει να τσιμπησεις τον ιό και να τον φέρεις και μέσα.
Η λύση που ακούγεται λογική είναι ο εστιασμός στους “ευάλωττους”, με παντοίους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της προσεκτικής προσέγγισής τους ακόμα και στο σπίτι. Εν ολίγοις αυτό που γινόταν [ή θα έπρεπε να γίνεται] πάντα.
Βασικά κανένας δεν ξέρει πώς πραγματικά μεταδίδεται ο ιός, γιαυτό και όλα τα μέτρα προστασίας έχουν αποτύχει παταγωδώς. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αρρωστήσει χωρίς να τους έχει δει το φως της ημέρας και άλλοι που ξημεροβραδιάζονται με κόσμο – και μάλιστα με αρρώστους – χωρίς να κολλήσουν το παραμικρό. Η μόνη καραντίνα που θα μπορούσε υποθετικά να φέρει αποτέλεσμα για όσους ενδιαφέρονται, θα ήταν η προληπτική και όχι αυτή που ξεκινάει όταν ο ιός κυκλοφορεί ευρέως και απλώς εμείς τον κλείνουμε στο σπίτι, που εμπειρικά τουλάχιστον έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Για τουρισμό κλπ εννοείται ούτε κουβέντα. Επιπλέον δεν πιστεύω στη θεωρία των “ευπαθών ομάδων” με τον τρόπο τουλάχιστον που διατυπώνεται. Από τη γρίπη για παράδειγμα κινδυνεύουν το ίδιο νέοι και γέροι, γιατί αυτό που σκοτώνει στην πραγματικότητα είναι η αντίδραση του οργανισμού και όχι τόσο το ίδιο το μικρόβιο, όπως αντίστοιχα συμβαίνει με το νεανικό (που είναι πολύ πιο επιθετικός) και τον γεροντικό καρκίνο. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που οι νέοι αρρωσταίνουν χειρότερα με το εμβόλιο, ενώ οι γέροι δεν καταλαβαίνουν το παραμικρό. Από τον κορωνοϊό πάλι δεν κινδυνεύουν ούτε οι νέοι ούτε οι γέροι. Να σου πω την αλήθεια προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα γέρο που να είχε σοβαρά συμπτώματα με τον κορωνοϊό, ενώ υπήρξαν και παραδείγματα νέων ανθρώπων που τους πήρε κάπως βαρύτερα. Οι γέροι απλώς πεθαίνουν μία στις τόσες, γιατί έφτασε η ώρα τους να πεθάνουν. Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση ο μέσος όρος ηλικίας θανάτων “από κορωνοϊό” να ισούταν με το γενικότερο μέσο όρο ζωής, που από μόνο του αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη ότι δεν έχουμε να κάνουμε καν με ασθένεια. Είναι το ίδιο παράλογο με το να σου λέει ο Αντετοκούμπο π.χ. ότι αυτό που τον βοήθησε να ξεπεράσει τα δύο μέτρα ύψος είναι το χαϊμαλί που κουβαλάει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Αυτό που θα έπρεπε να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού κατά την άποψή μου είναι η ασφάλεια των νοσοκομείων, όπου πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους κρέμεται από μια κλωστή και με τη δέουσα προσοχή θα μπορούσαν σε πολλές περιπτώσεις να σωθούν. Εννοείται φυσικά ότι με την τρέχουσα πολιτική συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Ε βέβαια, πώς να μη συμβαινει ακριβώς το αντίθετο όταν με την κωλοπαράνοια που έχουν δημιουργήσει στον κόσμο ο άλλος τρέχει στο νοσοκομείο για ψύλλου πήδημα. Εδώ έχω ακούσει γιατρό να λέει on camera ότι τους φέρνουν παιδάκια με 37 πυρετό και …”τι να κάνουμε, πρέπει να τα κρατήσουμε 2-3 μέρες πριν τα διώξουμε”. Η όλη υπόθεση λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της [ήδη όχι ευκαταφρόνητης] βλακείας του τηλε-πολίτη.
Αναζητώντας την σύνδεση μεταξύ ιών και αυτοάνοσων σε μια προσπάθεια εύρεσης του τρόπου μετάδοσης,ίσως και να οδηγηθούμε “κάπου”. Βέβαια αυτό το “κάπου” μπορεί να είναι είτε ακόμα “βαθύτερα” στην “Twilight zone”,είτε εντελώς “εκτός”. Στην “πραγματική πραγματικότητα” οι κυβερνώντες θα έπρεπε να επιδείξουν την “εκλεκτική συμπόνια” τους για τους-ακόμα και με εμβόλιο “οπλισμένους”(άχρηστο “όπλο” αν απλώς το “φέρεις”,χωρίς να μπορείς να το “σηκώσεις”)-“ευάλωτους” με την “απελευθέρωση” των,κατά περίπτωση κατάλληλων,φαρμακευτικών πρωτοκόλλων😸….
Καλά τώρα βρήκες άτομα νασχοληθούν με την -όντως εύλογη- σύνδεση αυτοάνοσων και ιών. Μιλάμε για επίπεδο ούγκα ούγκα-εμβόλια-μάσκες-καραντίνα-η επιθυμία του Μεγάλου Μανιτού και πολύ τους πέφτει.
Προσπάθεια θεραπείας ενός αυτοάνοσου(μιας “αυτοπαρασίτωσης” ανάλογης της “παρασίτωσης” απο έναν ιό)χωρίς την “θεραπεία” και της αυτογνωσίας του πάσχοντα,με ταυτόχρονη συμμετοχή(αν το επιθυμεί ο ασθενής και ως περαιτέρω “ενισχυτικού” της αυτογνωσίας και της γνώσης των πρακτικών μεθόδων)των ειδικών γνώσεων και της εμπειρίας ενός “σχετικού” γιατρού είναι,μάλλον,μάταιη.”Αιρετικές” μελέτες υπάρχουν,με ενδιαφέροντα συμπεράσματα στα οποία μπορεί να συγκατάνευαν,γελώντας,και “ευπαθείς” γέροντες.Δεν απαιτούμε από το “σεβαστό δικαστήριο” να τις κάνει δεκτές ως τεκμήρια για την “αθωότητά” μας,αλλά να πάψει,τουλάχιστον,η “κεκλεισμένων των θυρών” διεξαγωγή της “δίκης”. Ο Μανιτού λέει ότι οι Απάτσι θα τους κάνουν “σουρωτήρια”😽…