Η πληθυσμιακή αλλοίωση απ’ τους «μετανάστες» προς το καλύτερο, για την οποία μιλούσε ο Φοίβος Δεληβοριάς, βρίσκει εφαρμογή στο πρόσωπό του, με τον «τραγουδοποιό» να βρίσκει θέση ανάμεσα στις κουτσομπόλες της πρωινής ζώνης του Αντένα. Όχι τυχαία, την ίδια ώρα, χτες, ο Κούγιας κατακεραύνωνε το ίδιο low IQ πάνελ [δεν τον άφηναν να τελειώσει μισή πρόταση] κλείνοντάς τους το τηλέφωνο. Enter …Δεληβοριάς, να βάλει “με τον αιχμηρό του τρόπο” τα πράγματα στη θέση τους…
Για να ξεμπερδεύουμε εξ αρχής με την ουσία, η έκφραση του Κούγια “επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι” αφορά συνοδούς κυρίων, εκδιδόμενους ομοφυλόφιλους, πράγμα που όπως έγραψα και στο προηγούμενο post αποτελεί στοιχείο de facto “αξιοποιήσιμο” σε μια δικογραφία όπως η εν λόγω. Μπορεί η συγκεκριμένη διατύπωση να ήταν απρόσεκτη, αλλά η ουσία, έχοντας διευκρινιστεί άμεσα απ’ τον ίδιο, είναι τόσο σαφής που μόνο από το Δεληβοριά και τους «φίλους του» θα μπορούσε να διαφύγει.
Έχοντας αναφέρει ξανά την άποψή μου για τον ΦΔ, θα την επαναλάβω: πρόκειται περί φαιδρής προσωπικότητας, ξεκινώντας από τις καλλιτεχνικές του επιδόσεις, οι οποίες, αντίθετα απ’ ότι πιστεύουν οι μύστες της μουσικής Μπογδάνος και Άδωνις, πάνε ασορτί με τις κατά καιρούς δηλώσεις του, βγαλμένες απ’ τον γλιτσιασμένο πάτο του πηγαδιού με τα politically correct κλισέ.
Κάνοντας ένα θλιβερό τρικ ο «τραγουδοποιός», εισάγοντας στη συζήτηση το καινοφανές ότι …ο δικηγόρος λέει αυτά που πιστεύει ο πελάτης του, παίρνει τις φράσεις του Κούγια, και αφού τις διαστρεβλώσει, τις βάζει στο στόμα του …Λιγνάδη. Το αποτέλεσμα – τραγέλαφος είναι ο …εγνωσμένος ομοφυλόφιλος Λιγνάδης να εκφέρει, δια στόματος ΦΔ, την άποψη ότι “οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να μαρτυρήσουν σε δικαστήριο”. Αυτό είναι το εύρημα εδώ, μαζί με το …sales point της υποθέσεως περί «επαγγελματιών ομοφυλόφιλων» που …είμαστε όλοι (“Ich bin ein Berliner!”). Τα υπόλοιπα που ακούγονται στη διάρκεια της συζήτησης έχουν τόσο ενδιαφέρον όσο και οι «ιστορίες» με τις οποίες διασκεδάζει ο ΦΔ το κοινό του: «ο Λιγνάδης» που μπερδεύει την ομοφυλοφιλία με το βιασμό και την παιδεραστία, «o Λιγνάδης» που επελέγη απ’ την κυβέρνηση για να εκπροσωπεί το θέατρο, «o Λιγνάδης» που βγαίνει και λέει τέτοια πράγματα, …που ξέρεις, μπορεί να τα δίδασκε και στους μαθητές του … «ο Λιγνάδης» this, «ο Λιγνάδης» that…
Το μόνο εναλλακτικό σενάριο που προκύπτει, από εκείνο της καθαρής, ανόθευτης βλακείας, είναι ότι ο «τραγουδοποιός» επιχειρεί να …στρέψει τον κατηγορούμενο εναντίον του δικηγόρου του. Μια τέτοια εκδοχή, βεβαίως, το να αναγορεύει δηλ. εαυτόν σε σημαίνον πρόσωπο δυνάμενο να επηρεάσει την υπόθεση, θα μας μετέφερε στο χώρο της κλινικής παράνοιας. Και με όλο το ατιμέλητον του ίματζ, και το «χύμα στο κύμα» λόγο του, ο κύριος ΦΔ παραείναι χλιαρός για να έχει σχέση μ’ αυτό το χώρο.

ΥΓ Η φωτό του ανοίγματος είναι από πρόσφατο gay pride. Την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία κάποιοι άλλοι την μπερδεύουνε, όχι …«o Λιγνάδης».