Ακούω τα κακοήθη αποστήματα της δημοσιογραφίας που λυμαίνονται την πρωινή ζώνη του Αντένα να μπλέκουν τις στημένες ερωτήσεις τους με τα κακαρίσματα της κυρίας Παγώνη. Τους ακούω να καλούν σε απολογία τον δήμαρχο Λιβαδειάς για την κατάσταση που ξέφυγε απ’ τον έλεγχο στο χτεσινό πανηγύρι [= στη διάρκεια ενός τραγουδιού ο κόσμος αυθόρμητα σηκώθηκε να χορέψει. Η …ανωμαλία διήρκεσε ένα λεπτό της ώρας, με τον κόσμο να υποχρεώνεται να επιστρέψει άρον άρον στα καθίσματά του]. Ακούω τον δήμαρχο να απολογείται ταπεινά για το ατυχές περιστατικό. Μετά την καθιερωμένη αναφορά στους υγεινομικούς, θα ακολουθήσει, με καρμπόν σχεδόν, η χτεσινή διαδικασία δυσφήμισης του κυρίου Κούβελα με τερατώδεις διαστρεβλώσεις και ψέματα [βλ. χτεσινό post]. Και με την κυρία Παγώνη να επικαλείται την …αδυναμία του να απαντήσει επιστημονικά με συγκεκριμένες μελέτες, τη στιγμή που εγώ θυμάμαι στιγμιότυπο με τον άνθρωπο να επικαλείται συγκεκριμένες μελέτες, και την κυρία Παγώνη απλώς …να το βουλώνει.
Μια απορία μου έμεινε απ’ αυτήν, όπως και άλλες “συζητήσεις”, στην οποία δεν έχει τύχει να αναφερθώ ως τώρα : μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει ποια ακριβώς είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ εκείνους που φοβούνται το εμβόλιο [αντιμετωπιζόμενους κατά κανόνα με κατανόηση] και τους …αρνητές του; Στη ρίζα της “άρνησης” οποιασδήποτε ιατρικής πράξης πάνω στο σώμα σου βρίσκεται η ανησυχία για κάτι δυσάρεστο που μπορεί πάθεις απ’ αυτήν. Δηλαδή …ο φόβος. Αυτό ισχύει ακόμα και για την “ιδεολογικοποιημένη” άρνηση εκείνων που έχουν πρόβλημα συνολικά με την εμβολιαστική διαδικασία. Πόσο μάλλον με εκείνους που έχουν πρόβλημα με ένα πειραματικό σκεύασμα που λανσάρεται ως εμβόλιο χωρίς να είναι, όντας στην πραγματικότητα γενετική παρέμβαση στον οργανισμό. *
Εννοείται ότι το δίπολο “αρνητές – φοβισμένοι” καλύπτει την ανάγκη για την ύπαρξη μιας ειδικής κατηγορίας [περιορισμένου αριθμού πάντα!] εχθρών μη επιδεκτικών σωτηρίας. Γνωστών και ως αποδιοπομπαίων τράγων. Ειναι οι αρνητές της υποθέσεως, εκείνοι που …δεν φοβούνται, που θέλουν απλώς να κάνουν τους μάγκες.
Κάποιοι μπορεί να πείθουν κόσμο για την επιστημοσύνη τους με μόνο “επιχείρημα” τους ακαδημαϊκούς τους τίλους. Προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο αντιεπιστημονικό απ’ το να καταστρατηγεί κανείς τη λογική, λέγοντας καθαρές αρλούμπες.
* Μου γράφει σε mail καλός φίλος του blog :
“Πραγματικά αισθάνομαι ηλίθιος.
Τόσο καιρό παρακολουθώ αυτή την υπόθεση και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κανένας δεν αναφέρει κάτι βασικό: πάνε με κριτήρια για εμβόλια να πιστοποιήσουν άλλη τεχνολογία (ας αφήσουμε εκτός τα αίσχη με τις παραλείψεις ολόκληρων δοκιμών κλπ κλπ)
Ένα παράδειγμα:
Έστω ότι έφτιαξα για πρώτη φορά ένα Διαστημόπλοιο. Ας είναι και το καλύτερο Διαστημόπλοιο!!!
Για να το πιστοποιήσω, θα χρησιμοποιήσω τα κριτήρια που έχω για τα πλοία;”
Εντωμεταξύ παρατήρησα και πάλι αύξηση των “μοναχικών μασκοφόρων” που κυκλοφορούν φασκιωμένοι ακόμα και μέσα στην απόλυτη ερημιά της πιο μαύρης νύχτας. Σε κάποια φάση που βγήκα χτες δύο τα ξημερώματα στο μπαλκόνι, έβλεπα σχεδόν αποκλειστικά τέτοιους (και τέτοιες). Η βασική απορία μου είναι γιατί βγήκαν έξω “στον καθαρό αέρα” in the first place..
…Και στην απόλυτη ερημιά της μέρας! σε πάρκα κλπ. Τους βλέπω όταν βάζω βόλτα το “θηρίο”. Ο οίκτος σε συγκρατεί κυριολεκτικά από το να τους πάρεις κωλοφεράντζα.
Έανς Θεός ξέρει τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε από Σεπτέμβρη.
Ως προς το θέμα του φόβου πάντως οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή χωρίζονται σε 4 κατηγορίες:
1. Αυτοί που φοβούνται τον κορωνοϊό, αλλά όχι το εμβόλιο (οι επονομαζόμενοι εμβολιάκηδες)
2. Αυτοί που φοβούνται το εμβόλιο, αλλά όχι τον κορωνοϊό (οι συνειδητοποιημένοι αντιεμβολιαστές)
3. Αυτοί που φοβούνται τόσο τον κορωνοϊό όσο και το εμβόλιο (η πλειοψηφία του κόσμου)
4. Αυτοί που δεν φοβούνται ιδιαίτερα ούτε το ένα ούτε το άλλο (η πιο περιθωριακή μειοψηφία plus ικανός αριθμός σταρχιδιστών)
Ιδιαίτερη κατηγορία είναι φυσικά εκείνοι που δεν φοβούνται τίποτα, προσπαθούν όμως να φοβίσουν όλους τους άλλους.
Όπως αποδεικνύεται άλωστε, σαν να μην το ξέραμε, από την πρόσφατα κυκλοφορήσασα φωτογραφία από την Λήμνο [post Η ΠΑΓΩΝΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ] στην τελευταία κατηγορία υπάγεται η κυρία Παγώνη και το σινάφι της.
Ακριβέστατα. Σιγά εξάλλου μην κυκλοφορούσαν στα κανάλια προσπαθώντας να τρομοκρστήσουν τον κόσμο για το καλό του, έτσι και είχαμε πραγματικά θανατηφόρα πανδημία. Θα είχαν κρυφτεί πανικόβλητοι στα πηρυνικά τους καταφύγια και θα μας είχαν αφήσει να πεθάνουμε σαν τα ποντίκια..
Στα πλαίσια εντωμεταξύ της καταπολέμησης του γενικευμένου φόβου και της άμβλυνσης του αναίτιου διχασμού (αν και το πιθανότερο είναι τελικά να τα οξύνω αμφότερα) θα ήθελα να θίξω ένα θέμα που υπονοείται ίσως, αλλά ποτέ δεν αναλύεται ρητώς. Θα έχεις παρατηρήσει ότι εξαρχής (πολύ προτού κάνω δηλαδή και ο ίδιος το εμβόλιο για «πολιτικούς» λόγους) επέμεινα στο πρόβλημα της αναποτελεσματικότητας και όχι της επικινδυνότητας του εμβολίου. Ο λόγος είναι ο εξής: οι σοβαρές παρενέργειες του εμβολίου – θρομβώσεις κυρίως και μυοκαρδίτιδες – δεν οφείλονται σε κάποιες ιδιαίτερες φαρμακευτικές ιδιότητες των συγκεκριμένων ουσιών, αλλά στην ανοσολογική απάντηση που προκαλούν στον οργανισμό, την ίδια πάνω κάτω απάντηση που προκαλεί και η φυσική μόλυνση από κορωνοϊό. Εννοείται ότι σημαντικό ρόλο παίζουν οι συγκεκριμένες τεχνικές που χρησιμοποιούν τα διάφορα εμβόλια καθώς και τα προβλήματα που προκαλεί ο ίδιος ο ιός – η γενική όμως ιδέα είναι αυτή. Με άλλα λόγια όποιος τονίζει την επικινδυνότητα του εμβολίου θα πρέπει λογικά να τονίζει και την επικινδυνότητα του ιού και mutatis mutandis και το αντίστροφο. Υπάρχει βέβαια και το ζήτημα του κατά πόσον μεταβάλλεται το ανθρώπινο dna με τα τελευταίας τεχνολογίας εμβόλια, κάτι που φυσικά δεν γνωρίζει κανένας και που μπορεί με πολύ μεγαλύτερη σιγουριά να ισχυριστεί κανείς για την πανταχού παρούσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, καθώς και για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τις ορμόνες και τα παρασιτοκτόνα που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής μας διατροφής. Άσε κιόλας που ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα mrna εμβόλια δεν διαφέρει και πολύ από τον τρόπο με τον οποίο ένας ιός χρησιμοποιεί το ανθρώπινο dna/rna προκειμένου να αναπαραχθεί. Εν ολίγοις η άποψή μου για τα συγκεκριμένα εμβόλια – που βρίσκεται σε αντιστοιχία με την άποψή μου για την «πανδημία» – είναι ότι αποτελούν έναν όχι μεγάλο, αλλά οπωσδήποτε περιττό κίνδυνο.
Συμφωνώ επί της ουσίας με όλα όσα γράφεις. Βέβαια εξακολουθώ να επικαλούμαι το επιχείρημα ότι τυχόν παρενέργειες του ιού μπορείς να τις αποφύγεις …αποφεύγοντάς τον [όχι ότι είναι στο χέρι σου φυσικά πάντα], ενώ τυχόν παρενέργειες του εμβολίου όχι, αν αποφασίσεις να το κάνεις. Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται το αίσχος του εμβολιασμού ατόμων νεαρής ηλικίας [για να μη μιλήσουμε για παιδιά] απλώς και μόνο για να αυξάνουν αυτά τα σκουλήκια τους αριθμούς των προωθούμενων δόσεων.
Επίσης έχω τσεκάρει κάποια στοιχεία από την EMA [οι σελίδες ξαναέγιναν προσβάσιμες, απλώς διαφορετικά από πριν και πιο δύσκολα] σύμφωνα με τα οποία τα προβλήματα, θανάτων συμπεριλαμβανομένων, απ’ το εμβόλιο αφορούν σαφώς περισσότερο σε γυναίκες, ενώ ως γνωστόν [εκτός κι αν έχει αλλαξει αυτό ερήμην μου] ο κορωνοϊός “χτυπάει” περισσότερο τους άνδρες.
Να συμπληρώσω επίσης ότι θεωρώ την επέκταση του εμβολιασμού στα παιδιά – όπως και την χρήση της μάσκας – απολύτως εγκληματική. Το μόνο που θα καταφέρουν με αυτές τις ανοησίες θα είναι να οδηγήσουν σε ατροφία το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού και να το κάνουν επιρρεπές σε κάθε είδους μολύνσεις και αλλεργίες.
Επειδή είμαι καθοδόν για έξοδο, το μόνο που προλαβαίνω να επισημάνω αυτή τη στιγμή είναι η εντύπωσή μου, μπορεί να είναι και 100% ψευδαίσθηση, ότι ένα είδος πνευματικής και σωματικής ΚΑΧΕΞΙΑΣ που έχω παρατηρήσει σε άτομα συγκεκριμένων γενεών [τη βλέπω στη σωματοδομή, την κινησιολογία, τον τρόπο ομιλίας κλπ.] έχει σχέση με το …ανελέητο σφυροκόπημά τους με εμβόλια για παιδικές ασθένεις κλπ. από την στιγμή της γέννησής τους. Και αυτό [το σφυροκόπημα] οι “επιστήμονες” – χασάπηδες το παρουσιάζουν ως επιχείρημα για την επέκταση στην οποία αναφέρεσαι.
Κατά πάσα πιθανότητα η παρατήρησή σου είναι σωστή. Θα προσέθετα ίσως και την εξωσωματική γονιμοποίηση – που αποτελεί πλέον την κυρίαρχη μορφή αναπαραγωγής – προς την οποία είχα πάντοτε ιδιαίτερη αποστροφή, χωρίς να ξέρω ακόμα το λόγο. Στη φυσική γονιμοποίηση τα σπερματοζωάρια δίνουν ανελέητη μάχη για το ποιο τελικά θα γονιμοποιήσει το ωάριο και τελικά επικρατεί το ικανότερο. Με άλλα λόγια το τελικό ζεύγος ωαρίου-σπερματοζωαρίου αποτελεί κατά τεκμήριο τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό. Στην τεχνητή γονιμοποίηση ο γιατρός επιλέγει τα ωάρια και σπερματοζωάρια της αρεσκείας του και, αφού δημιουργηθούν μερικά ολοκληρωμένα ζεύγη, σκοτώνει τα έμβρυα που ο ίδιος θεωρεί περισσευούμενα και κρατάει ένα ή δύο διαλεγμένα στην τύχη. Δεν θέλω να είμαι αχάριστος, χωρίς την παρέμβαση της ιατρικής σε δύο ή τρεις κρίσιμες περιπτώσεις θα ήμουνα ήδη νεκρός ή στην καλύτερη περίπτωση ανάπηρος – είμαι όμως λογικά υποχρεωμένος να επισημάνω πως η αντικατάσταση της φυσικής επιλογής από την ιατρική προμηνύει τα χειρότερα για το μέλλον του ανθρώπινου είδους. Ήδη στο θέμα του κορωνοϊού οι γιατροί κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ αρρώστων υπερήλικων και υγιέστατων παιδιών και προτίμησαν χωρίς τον παραμικρό δισταγμό τους πρώτους.
Μα είναι σίγουρο ότι η τεχνητή γονιμοποίηση είναι πλέον η κυρίαρχη μορφή αναπαραγωγής; δυσκολεύομαι να το δεχτώ αυτό ως πραγματικότητα, αλλά προφανώς για να το λες κάτι θα ξέρες.
Εντάξει, μπορεί να είναι λίγο υπερβολή αυτό με την τεχνητή γονιμοποίηση, αλλά δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Στην ηλικία εξάλλου που αποφασίζουν οι δικές μας να τεκνοποιήσουν, η σύλληψη και η εγκυμοσύνη δεν είναι καθόλου απλές, οπότε καταφεύγουν αρχικά σε ορμόνες (που τους προκαλούν σοβαρότατες ασθένειες) και στη συνέχεια σε απόπειρες εξωσωματικής, ενίοτε πετυχημένες. Αφήνω κατά μέρος το ζήτημα της καισαρικής που έχει εκτοπίσει ολοκληρωτικά τον φυσικό τοκετό. Εννοείται ότι, αν δεν γνωρίζεις την κάθε περίπτωση προσωπικά, δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος, γιατί πολλοί δεν αποκαλύπτουν λεπτομέρειες. Θα παρατήρησες όμως ότι τα τελευταία χρόνια κατά περίεργο τρόπο οι μεσήλικες εγκυμονούσες κάνουν κατά προτίμηση διδυμάκια και μάλιστα πάντοτε αγόρι-κορίτσι. Από τις δικές μου συνομήλικες πάντως που τεκνοποίησαν σε -αντα μεριά, δεν ξέρω καμία που να γέννησε με τον απόλυτα παραδοσιακό τρόπο.
Μην τα ρίχνουμε βέβαια όλα στις γυναίκες, γιατί και στους άντρες πάει σύννεφο η υπογονιμότητα για πολλούς και διάφορους λόγους και σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά δεν είναι καν δικά τους. Θα έχεις επίσης προσέξει ότι τα τελευταία χρόνια αίφνης γεμίσαμε ξανθά παιδάκια και δεν εννοώ τους μετανάστες..
Δηλώνω άγνοια επί του θέματος. Εκ πείρας και εξ ενστίκτου πιστεύω ότι ισχύουν αυτά που λες.