Μια από τις επιτυχίες της κυβέρνησης Μπάιντεν, είναι ότι κατάφερε να προσεταριστεί “στον αγώνα τον καλό” Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές, ίσως και ψηφοφόρους : σε κρίσιμες περιστάσεις η συστράτευση είναι μονόδρομος, η όποια διστατικότητα …ενέχει κινδύνους.
Η κριτική απ’ το χώρο του mainstream, ασκείται αποκλειστικά από κάποιους δημοσιογράφους του Fox – το οποίο συνολικά δεν παραλείπει να λαμβάνει μέρος στη γενική προπαγανδιστική εκστρατεία.
Συχνά, όπως βλέπουμε εδώ, με κωμικά αποτελέσματα :
“Ουκρανοί πολίτες παίρνουν τα όπλα” – και τι όπλα…
(Visited 130 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τους παραδέχομαι πάντως ότι διαλέγουν θέματα με τρομακτική απήχηση στο λαϊκό αίσθημα. Εκείνο ειδικά το “πίστεψε ή πέθανε” του κορωνοϊού ήταν μεγαλοφυές hands down – του αυτού επιπέδου με την αρχική σύλληψη του Χριστιανισμού ως οργανωμένης θρησκείας. Κι αυτό με τον Πούτιν όμως δεν πάει πίσω, οι κακοί Ρώσοι and all. Τόσα χρόνια προϋπηρεσία στα mass media και την pop culture pays off and it shows. Να τους πάει κόντρα π.χ. ο τάδε συντηρητικός ισοδυναμεί με το να διαγράψει τα πιστεύω μιας ολόκληρης ζωής. Ακόμα και για τους αμετανόητους νοσταλγούς του υπαρκτού υπάρχει κάτι να τσιμπήσουν, η μετενσάρκωση του Χίτλερ κλπ. Όλοι έχουμε το αδύνατο σημείο μας. Και αυτοί το ξέρουν.
Όντως αυτό συμβαίνει με τον κορωνοϊό, και το θρησκευτικό συναίσθημα διαποτίζει ολόκληρο το πεδίο δράσεως της [ιατρικής και όχι μόνο] επιστήμης. Όποιος δεν πιστεύει πάει γραμμή στην κόλαση, ως αμαρτωλός …με κάποιο τρόπο, ανάλογα με το τι είναι αυτό που δεν πιστεύει. Δεν είναι μόνο ο “αρνητής” της σωτηρίας που προσφέρει το “εμβόλιο – η μόνη λύση”. Η κριτική της έννοιας της προόδου είναι εξ ορισμού αδιανόητη, προσκρούουσα στο φοβερό επιχείρημα “ε άμα το πάμε έτσι …να γυρίσουμε και πίσω στην εποχή των σπηλαίων” – “έμμεση” κατηγορία για το αμάρτημα της άρνησης αναβάθμισης της ζωής, με την “υγεία” να ξεπροβάλλει και εδώ αργά ή γρήγορα ως No 1 issue.
Ο Χϊτλερ πάντως πιστεύω ότι αποτελεί πλέον ένα είδος τυφλοσούρτη, κάτι σαν εναλλακτική βερσιόν του Διαβόλου. Το αυτό και με τις ιδιότητες – “σήματα κατατεθέντα του”, του “ρατσισμού”, και καλά, προεξάρχοντος : στην πραγματικότητα, όλοι οι λαοί, αποδεδειγμένα, από τους αρχαίους ημών μέχρι τους Γιανομάμο του Αμαζονίου δήλωναν πάντα υπερήφανοι για την ανώτερη καταγωγή τους. Άντε να το απομυθοποιήσεις αυτό ως όρο επιβίωσης, άντε να το θεωρήσεις γραφικότητα [ειδικά για τους Γιανομάμο!]. Αλλά γιατί πια “έγκλημα”; προς τι οι φλύκταινες που βγάζουν όλοι; Μιλάμε ότι εδώ παίζει κανονική διαδικασία ύπνωσης, όπως και παντού δηλ.
Δεν ξέρω πάντως αν υπάρχει κάτι σαν “πρόοδος” αυτή τη στιγμή σε οποιονδήποτε τομέα εκτός ίσως της τεχνητής νοημοσύνης που κι εκεί ακόμα η εξέλιξη έχει αρχίσει να επιβραδύνεται. Από την αρχή εξάλλου αυτής της ιστορίας είχα συχνά πυκνά την αίσθηση ότι πρόκειται απλώς για μια συγκαλυμμένη μορφή επώδυνης μεν αναγκαίας δε υλικής και πνευματικής οπισθοδρόμησης, δεδομένου ότι το καθιερωμένο μοντέλο “ανάπτυξης” είχε προ πολλού ξεπεράσει τις δυνατότητές του και οδηγούσε κατευθείαν εις το πυρ το εξώτερον. Προφανώς και εισερχόμαστε σε νέο μεσαίωνα, ίσως όμως και να μην υπήρχε πραγματικά εναλλακτική.
Και είμαστε ακόμα στην αρχή της διαδικασίας. Άτομα σαν κι εμάς θα θεωρούνται σε λίγο κάτι αντίστοιχο με τους “εθνικούς”, τους είδωλολάτρες, τους παγανιστές, γραφικοί νοσταλγοί ενός δυσφημισμένου παρελθόντος που τους εμποδίζει να κατανοήσουν το μεγαλείο της καινούργιας θρησκείας και της θεαματικής αντιστροφής των παλαιών αξιών. Ίσως πάλι όταν το πράγμα θα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του – και η ροή του χρόνου φαίνεται περιέργως με τον καιρό να επιταχύνεται – αποδειχθεί τελικά ότι ο κόπος τους δεν πήγε τελείως χαμένος.
Μήπως θα ήταν δόκιμο και αποτελεσματικό,από πολιτικά ορθή άποψη,οι “αντιφρονούντες” να κατηγορηθούν-κατηγοριοποιηθούν ως κάτι σαν “εξουσιοφοβικοί”,όπως κατηγορούνται ως δαιμονικοί οι μη έχοντες “φόβο Θεού” αλλά φοβία απέναντί του;😈…