Η άποψη μου για τα τεκταινόμενα στο βίντεο * είναι η ευκόλως εννούμενη : αντιπερισπασμός. Όπως έχω σημειώσει ξανά, αυτός είναι κλιμακούμενος, αφορών σε αναβαθμούς εγρήγορσης. Ο συγκεκριμένος, εδώ, είναι ο της ελληνίδας νοικοκυράς, στην οποία οι συνδαιτημόνες προσφέρουν “τροφή για σκέψη”, πακέτο με την ευκαιρία συμμετοχής σε κατά φαντασίαν διαλόγους μιας κατά φαντασίαν κοινότητας. **
Αυτό απ’ το οποίο πρέπει να αποσπασθεί η προσοχή της νοικοκυράς, και των νεαρής ηλικίας μελών της οικογενείας που συν-δια-μορφώνονται απ’ την τηλεόραση, είναι τα “καίρια” ζητήματα, για τη διαχείριση των οποίων εμπιστευόμαστε εν λευκώ μια κυβέρνηση εκλεγμένη με πλασματική πλειοψηφία. Η τελευταία ασκεί ανεξέλεγκτη, δηλ δικτατορική εξουσία έως ότου παραδώσει τη σκυτάλη στη διάδοχη, ομοειδή κατάσταση.
Τα εισαγωγικά στο “καίρια” έχουν να κάνουν με το ότι τα συγκεκριμένα ζητήματα (εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, οικονομίας, γεωπολιτικής κτλ.) αποτελούν επίσης αντιπερισπασμό από άλλα, εκτυλισσόμενα ερήμην του “πολίτη της δημοκρατίας”. Η άποψη του τελευταίου ουδέποτε ζητήθηκε εδώ και κάτι αιώνες για τεχνολογικές κ.ά. εξελίξεις, των οποίων ουδέποτε υπήρξε υποκείμενο. Υπάρχει μια όψιμη τάση διαμαρτυρίας με αφορμή τις τελευταίες που αφορούν στην Artificial Intelligence, λες και είναι αυτή η πρώτη φορά που κάποιοι, εν κρυπτώ και παραβύστω, διαλέγουν το “τραγούδι” κι εμείς απλώς χορεύουμε.
Όντως δεν είναι. Αλλά είναι η πρώτη που διακυβεύεται όχι (μόνο) η ζωή, αλλά η ανθρώπινη υπόστασή μας.
Επιστρέφοντας στο (απίστευτο απο αισθητικής απόψεως) βίντεο, είναι απολαυστικά κατατοπιστικό του τί συμβαίνει στη χώρα του Κυριάκου Μητσοτάκη, εναγωνίως πασχίζοντος να πείσει για το πόσο anti-woke είναι. Ξύπνησε καθυστερημένα : παγιωμένη άποψη στο Λευκό Οίκο γι’ την “κυβέρνησή του” είναι ότι ανήκει στο χώρο της liberal αριστεράς, και λίαν δικαίως.
Δε θα’ πρεπε βέβαια να πέφτει λόγος γι’ αυτό, ιδίως σε μια κυβέρνηση που πριμοδοτεί τον πατριωτισμό όπως η αμερικανική, ή σε ένα διαστημικών προδιαγραφών λαμόγιο τύπου Musk, εφόσον η Ελλάδα αποτελεί ανεξάρτητο έθνος – κράτος.
Αυτο που μένει να απαντηθεί είναι πότε υπήρξαμε πραγματικά ένα τέτοιο.
* Ο επισκέπτες του μπλογκ ξέρουν σε πόσο “ανύποπτο” χρόνο έχουμε ασχοληθεί με θέματα όπως το παρακάτω.
** Το περιεχόμενο του αντιπερισπασμού δεν επιλέγεται τυχαία. Δεν αρκεί να είναι άσχετο από τα θέματα που (θα ‘πρεπε να) αφορούν τον άνθρωπο και τη ζωή του. Πρέπει να είναι και εκπαιδευτικό, αλλά και μαιευτικό “απόψεων”, οι οποίες εισρέουν στη χοάνη των data που τα μίντια έχουν αποστολή να συγκεντρώνουν, υπηρετώντας μια άλλου είδους ενημέρωση : των υπηρεσιών που νέμονται τη λειτουργία τους.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Για τον κυρ-Στάρμερ πάντως είπε καλές κουβέντες ο πονηρίδης ο Τραμπ. Προφανώς δεν θέλει να χάσει με το καλημέρα ένα σύμμαχο σαν την Αγγλία. Ίσως υπάρχουν ελπίδες και για το δικό μας το Μητσοτάκη!
Δεν αποκλείεται για τον Trump να ισχύει πλεοναστικά το Κισινγκεριανό “To be an enemy of the US is dangerous, but to be a friend is fatal”. Αυτό προκύπτει πχ. από την επίσης (διαφημισμένη ως) “φιλική σχέση” του με τον Ερντογάν, τον (κυβερνήτη της Καλιφόρνια) Gavin Newsom και άλλους.
Ίσως πάλι να θέλει να τη σπάσει στον Musk στο πλαίσιο της υποτιθέμενης “υπόγειας κόντρας”.
Γενικά πάντως για να πω το κρίμα μου, η (αενάως) κινούμενη άμμος της επικαιρότητας έχει αρχίσει να μου γίνεται ανυπόφορη, και ακόμα περισσότερο οι σπασμωδικές αντιδράσεις σ’ αυτήν των φουκαράδων του ρεπορτάζ. Υποθέτω είναι μια ακόμα περαστική φάση, αλλά όταν βλέπω καταστάσεις όπως η χτεσινή με τις διαδηλώσεις για τα Τέμπη (που δε λέω, οι άνθρωποι έχουν και τα δίκια τους αλλά …τέλος πάντων, ας μην επεκταθώ) με πιάνει μια τάση αναχωρητισμού – εννοώ αναχωρήσεως προς καθαρά “θεωρητικά” ζητήματα. Πολύ υγιεινότερα, αν όχι τίποτα άλλο.
Και βέβαια, με το που το λες αυτό, εμφανίζεται η επόμενη μαλακία της επικαιρότητας και σε τραβάει απ’ τα μαλλιά ας πούμε. 😡
…Ο πιθανότερος λόγος πάντως για τον (beyond nauseating) Στάρμερ είναι αυτό που λες εσύ.
Γενικά με τον Trump έχω σχεδόν τελείως ξενερώσει, βοηθάνε σ’ αυτό και οι ενθουσιώδεις …ρεβανσιστικές ιαχές όψιμων κυρίως οπαδών του, που δεν καταλαβαίνουν Χριστό απ’ το τι γίνεται στον κόσμο “τη στιγμή που μιλάμε”.
Συμφωνώ απόλυτα με τα περί κινούμενης άμμου και αναχωρητισμού. Συμφωνώ επίσης με αυτό που έλεγες προχτές ότι παίζονται πίσω από την πλάτη μας παιχνίδια που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Λες και αυτοί που κινούν τα νήματα ρωτάνε τη γνώμη μας.
Από τον Τραμπ δεν απογοητεύτηκα ιδιαίτερα, γιατί δεν περίμενα τίποτα καλό in the first place. Μη σου πω κιόλας ότι έχω αρχίσει να βλέπω τη θετική του πλευρά – και δεν εννοώ τα περί woke. Αν μη τι άλλο δεν αποκλείεται στο τέλος να ξυπνήσουν μερικοί.
Ως προς τον Trump, κι εγώ δε μιλάω για απογοήτευση (η προσέγγιση των Bezos, Zuckerberg etc, και το αμαρτωλό τρίγωνο Vance-Musk-Thiel * στο οποίο είχε γίνει αναφορά εδώ σε ανύποπτο χρόνο, μαρτυρούσαν που πήγαινε το πράγμα). Απλώς έχοντας ασχοληθεί με αυτή την υπόθεση από τότε που είχε όντως ένα νόημα, βλ. μια κρισιμότητα, τώρα, περιστασιακά τουλάχιστον, έχω βαρεθεί τη σκληρή μουτσούνα και τις θριαμβολογίες του. Εξακολουθώ να τον θεωρώ, στα σημεία έστω, προτιμότερο από οποιαδήποτε άλλη ορατή (βλ. εφικτή) λύση. Αν όχι τίποτα άλλο για τον RFK Jr. Η μόνη πρεμούρα που έχω είναι να δω αν θα γίνει τελικά αποδεκτή η “υπουργοποίησή του”.
* Στην πραγματικότητα πρόκειται για …τρίγωνο τετράγωνο, καθώς στο κόλπο πρέπει να προστεθεί ο (επίσης άνθρωπος της CIA και δισεκατομμυριούχος) Larry Ellison της Oracle που λέγαμε τις προάλλες,* ο οποίος υπόσχεται να πλημμυρίσει τον πλανήτη με A.I. κατασκευής “εμβόλια”, διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
* …και συνιδιοκτήτης του X!