Κάτω, εκτενές απόσπασμα από το ρεπορτάζ του Έθνους για το περιστατικό της επίθεσης εναντίον του Κώστα Βαξεβάνη. Το πλήρες κείμενο εδώ :
Γύρω στις εννιά το βράδυ της Παρασκευής, ο δημοσιογράφος έφτασε σε εστιατόριο στην Αμάρυνθο της Εύβοιας για οικογενειακό δείπνο. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε ένα άγνωστο πρόσωπο στο διπλανό τραπέζι το οποίο αντί να κάτσει κινήθηκε προς το μέρος του δημοσιογράφου. Στάθηκε πάνω από το τραπέζι του Κώστα Βαξεβάνη και άρχισε να τον βρίζει χυδαία. Συγκεκριμένα ο άγνωστος έλεγε επί ώρα στο δημοσιογράφο παρουσία δεκάδων άλλων που βρίσκονταν στο εστιατόριο «είσαι ένας ξεφτιλισμένος , θα σε τακτοποιήσω αλλά όχι τώρα. Βρομιάρη που τόλμησε να γράψεις για μένα επειδή έχω λεφτά στην Ελβετία».
Ο Κώστας Βαξεβάνης είπε στον άγνωστο ότι δεν γνωρίζει ποιος είναι και τι λέει και του ζήτησε να σεβαστεί ότι όλα αυτά τα έκανε μπροστά σε ένα ανήλικο κοριτσάκι που ήδη ήταν έντρομο με την παρουσία του. Ο άγνωστος συνέχισε τις απειλές και τις βρισιές και όταν ο δημοσιογράφος του επισήμανε ότι ούτε τον γνωρίζει ούτε ξέρει για τι του μιλάει και αν έχει πρόβλημα να πάει στη Δικαιοσύνη ο τραμπούκος συνέχισε να απειλεί λέγοντας επίσης «ξεφτιλισμένε έβγαλες το όνομά μου στη λίστα Λαγκάρντ, θα σου δείξω εγώ».
Παριστάμενοι του ζήτησαν να αποχωρήσει αλλά αυτός συνέχισε να βρίζει και να απειλεί. Τότε παρενέβη η σύζυγος του δημοσιογράφου, η οποία κρατούσε στην αγκαλιά τους την κόρη τους και του ζήτησε και αυτή να αποχωρήσει γιατί αν κάποιος είναι κλέφτης ή αν έχει αδικηθεί, είναι δουλειά της Δικαιοσύνης και είναι απαράδεκτος να επιτίθεται δημόσια σε μια οικογένεια και έναν άνθρωπο που κάνει τη δουλειά του. Τότε ο άγνωστος κινήθηκε εναντίον της συζύγου του Βαξεβάνη και του παιδιού της, σπρώχνοντας ανθρώπους που του ζητούσαν να αποχωρήσει. Η λεκτική επίθεση όμως μετατράπηκε σε χειροδικία. Ο τραμπούκος επιχείρησε να χτυπήσει τη σύζυγο του Κώστα Βαξεβάνη η οποία είχε το παιδί αγκαλιά και την τελευταία στιγμή, προσπάθησε να εμποδίσει την επίθεσή του η μητέρα της, η οποία δέχθηκε γροθιές στο πρόσωπο.
Στη συνέχεια μέσα στην κατακραυγή των παριστάμενων, ο άγνωστος τράπηκε σε φυγή. Η πεθερά του δημοσιογράφου διεκομίσθη στο Κέντρο Υγείας Αλιβερίου όπου διαπιστώθηκαν τα τραύματα και στη συνέχεια στο Νοσοκομείο Χαλκίδας όπου παρέμεινε έως τα ξημερώματα του Σαββάτου.
Μετά την επίθεση ο εκδότης δήλωσε στο Documento: «Aυτό που συνέβη δεν είναι μόνο προσωπικό θέμα. Το γεγονός ότι υπήρξε μια τραμπούκικη επίθεση μπροστά στην κόρη μου που έχει υποστεί σοκ, είναι η μία πλευρά του θέματος που χαρακτηρίζει έναν άθλιο και δειλό τραμπούκο. Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά. Αφορά κάθε δημοσιογράφο που κάνει τη δουλειά του. Η δημοσιογραφία είναι σε δίωξη στη χώρα. Δημοσιογράφοι τραμπουκίζονται , απειλούνται, εκφοβίζονται και δολοφονούνται. Δεν είναι τυχαίο που ένας τύπος, έντεκα χρόνια μετά την αποκάλυψη της λίστας Λαγκάρντ, ενός σκανδάλου που συγκλόνισε τη χώρα δηλαδή, επέλεξε να επιτεθεί σε εμένα και την οικογένειά μου και μάλιστα δημόσια και χωρίς φόβο για τις επιπτώσεις. Η συγκεκριμένη πράξη είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που γίνεται να ενοχοποιηθεί η δημοσιογραφία και η δουλειά του δημοσιογράφου. Ένας τύπος που δεν κατέφυγε στη Δικαιοσύνη ως θιγόμενος, αποφάσισε να τραμπουκίσει γιατί απλώς καταλαβαίνει ότι είναι συμβατός με το κλίμα. Όταν υπουργοί και ο πρωθυπουργός επιτίθενται σε δημοσιογράφους, το επόμενο στάδιο είναι ο κάθε τραμπούκος να θεωρεί ότι είναι νομιμοποιημένος να δέρνει και να σκοτώνει δημοσιογράφους επειδή αποκάλυψαν όσα έκανε. Όση ευθύνη έχει ο τραμπούκος που επιτέθηκε στην οικογένειά μου, έχουν και όσοι διαμορφώνουν αυτό το κλίμα δικαιολόγησής του. Πριν από δύο χρόνια αποκαλύφθηκε συμβόλαιο θανάτου εναντίον μου και παρά τη διεθνή κατακραυγή η κυβέρνηση δεν έκανε ούτε δήλωση καταδίκης. Αυτό τα λέει όλα»
ΣΥΡΙΖΑ: Είναι επίθεση κατά της ελευθερίας του Τύπου
Καταδικάζουμε την τραμπούκικη επίθεση που δέχτηκε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης και η οικογένειά του χθες στην Εύβοια.
Το μέγεθος της αθλιότητας του συγκεκριμένου τραμπούκου είναι τέτοιο, ώστε δεν δίστασε να επιτεθεί στον Κώστα Βαξεβάνη μπροστά στη μικρή του κόρη και να οδηγήσει στον τραυματισμό μέλους της οικογένειας του.
Είναι μια ακόμη επίθεση κατά δημοσιογράφου, με προφανή στόχο την εκδίκηση για την ερευνητική του δουλειά αλλά και τον εκφοβισμό του. Και είναι ένα ακόμη περιστατικό που επιβεβαιώνει το πλήγμα που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα η ελευθερία του Τύπου.
Θεωρούμε δεδομένη την άμεση παρέμβαση των αρχών για την σύλληψη του άθλιου τραμπούκου και την τιμωρία του.
Και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να καταδικάσουν απερίφραστα αυτή την άθλια επίθεση που στρέφεται κατά της ελευθερίας του Τύπου και εντέλει κατά της ίδιας της δημοκρατίας.
Την επίθεση που δέχθηκε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης καταδικάζει με ανακοίνωσή της η υποψήφια για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Έφη Αχτσιόγλου.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η εκφοβιστική επίθεση που δέχθηκε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης και μάλιστα μπροστά στα μάτια της μικρής του κόρης είναι απολύτως καταδικαστέα. Η ελευθερία του Τύπου δεν φιμώνεται από τέτοιου είδους επιθέσεις. Εκφράζω την αμέριστη συμπαράστασή μου στον Κώστα Βαξεβάνη και την οικογένειά του».
Από την εύλογης γλαφυρότητας αφήγηση [η αγλωσσία χέρι-χέρι με την ασυναρτησία των μη-νοημάτων] προκύπτουν τα ακόλουθα :
Ο κύριος Βαξεβάνης παρακολουθεί κάποιον να τον βρίζει / απειλεί, αντιδρώντας με υποδειγματική ψυχραιμία και προσπαθώντας να του δείξει πόσο λάθος είναι αυτό που κάνει. Συνεχίζει άλλωστε να παρακολουθεί ψύχραιμα, ενώ αυτός, σπρώχνοντας και παραμερίζοντας κόσμο, κινείται εναντίον της συζύγου και της οκτάχρονης κόρης του που είναι στην αγκαλιά της, επιχειρώντας να χειροδικήσει εναντίον της [τους]. Είναι η μητέρα της, πεθερά του κυρίου Βαξεβάνη που επεμβαίνει τελικά για να την σώσει, δεχόμενη τις γροθιές του δράστη. Ο κύριος Βαξεβάνης όλη αυτή την ώρα, υποθέτει κάποιος, ασχολείται με την ψύχραιμη, δημοσιογραφική καταγραφή των γεγονότων.
Η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, η ξύλινη γλώσσα της ηγερίας κυρίας Αχτσιόγλου περί φίμωσης της ελευθερίας του Τύπου για ένα περιστατικό που δείχνει να αφορά σε προσωπική υπόθεση, δίνουν απλώς, ξανά, το στίγμα της πολιτικής ζωής “αυτού του τόπου”, ταυτόσημο εκείνου της δημοσιογραφίας. Τον τόνο άλλωστε δίνει ο ίδιος ο κύριος Βαξεβάνης με την ανακοίνωσή του.
Υποθέτω, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, ότι αν …εμένα, φερ’ ειπείν, ως οδηγό, με εκνευρίσει η συμπεριφορά του κυρίου Βαξεβάνη στην άσφαλτο, και προκληθεί φραστικό επεισόδιο, και έρθουμε στα χέρια, και φάει αυτός τις περισσότερες, γι’ αυτό θα φταίει …το καθεστώς ενοχοποίησης της δημοσιογραφίας που με έκανε να νιώσω νομιμοποιημένος να κινηθώ εναντίον του.
Λες και, παρεμπιπτόντως, είναι …αυτό το καθεστώς που γέννησε την αντιπάθεια για τους δημοσιογράφους. Λες και δεν έχει αυτή εκφραστεί από αμνημονεύτων με το διαχρονικό, όλο και πιο επίκαιρο ”αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι”. Ή λες και αρκεί για τη μεταστροφή της διάθεσης του κόσμου, μια φραστική επίθεση εναντίον σου.
ΥΓ Στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου, όπως είναι διαμορφωμένος σήμερα, σε πλήρη αντιστροφή αυτού που ίσχυε μέχρι μια εποχή, ο “πολίτης” είναι όχι αθώος, αλλά ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Εξ ου η πανικόβλητη σπουδή των πάντων να τονίζουν τα αυτονόητα, “καταδικάζοντας τη βία” κτλ. κτλ.. Λες και υπάρχει άνθρωπος που θα …επιβράβευε τον δράστη της συγκεκριμένης επίθεσης ας πούμε… Αν υπάρχει κάτι που κάνει τους τραμπούκους να αποθρασσύνονται, είναι η μέσω ΚΑΙ αυτής της τακτικής αφαίρεση της καταδίκης της βίας από το χώρο του αυτονόητου.
