Επειδή η “καταστασούλα” με τον καιρό και την κωματώδη κατάσταση στην οποία περιέρχονται οι πολίτες έχει παραγίνει [σε συνδυασμό με την συστηματική ψυχική κακοποίηση απ’ τα μέσα ενημέρωσης] και εν όψει ενός μεγάλου κειμένου, κάποιες προκαταρκτικές παρατηρήσεις. Βασισμένες σε γεγονότα και στην απλή λογική :
Μια πρώτη : Πώς συμβιβάζονται, ας πούμε, οι βόρειοι και ανατολικοί άνεμοι με την έξαρση της “αφρικανικής σκόνης”;
Μια δεύτερη : είναι γνωστό ότι το μεγαλόπνοο project εποικισμού του Άρη περνάει αναγκαστικά από την αναδιαμόρφωση της ατμόσφαιράς του επί το φιλικότερον για την ανθρώπινη παρουσία. Για τη σύλληψη ενός τέτοιου σχεδίου, ανεξάρτητα από το πόσο φιλόδοξο ή …ανέφικτο είναι, απαιτείται μια βασική προϋπόθεση : η ύπαρξη, κατ΄αρχήν, συγκεκριμένης τεχνογνωσίας επηρεασμού της ατμόσφαιρας.
Τρίτη και προς το παρόν τελευταία : πόσο “ευρέως” γνωστή είναι η παρακάτω Σύμβαση; [αντιγράφω / μεταφράζω από την όχι “αγαπημένη”, χρήσιμη όμως ως αναγνωρίσιμο εργαλείο, Wikipedia:]

Η Σύμβαση για την Περιβαλλοντική Τροποποίηση (ENMOD), επίσημα η Σύμβαση για την Απαγόρευση Στρατιωτικής ή Οποιαδήποτε άλλη Εχθρική Χρήση Τεχνικών Περιβαλλοντικής Τροποποίησης είναι μια διεθνής συνθήκη που απαγορεύει τη στρατιωτική ή άλλη εχθρική χρήση τεχνικών περιβαλλοντικής τροποποίησης με ευρεία, μακροχρόνια ή σοβαρή επίδραση. Υπογράφτηκε στις 18 Μαΐου 1977 στη Γενεύη και τέθηκε σε ισχύ στις 5 Οκτωβρίου 1978.

Η παραπάνω συνθήκη αναφέρεται σαφώς στην παράμετρο “διαμόρφωση του κλίματος”. Άλλωστε, πρώτο βήμα γι’ αυτή ήταν η απόφαση των ΗΠΑ του Ιουλίου 1972 να παραιτηθούν από τη χρήση τεχνικών τροποποίησης του κλίματος [climate modification] για εχθρικούς σκοπούς, με επακόλουθο το ψήφισμα του 1973 από τη Γερουσία των ΗΠΑ που ζητούσε διεθνή συμφωνία “που απαγορεύει τη χρήση οποιασδήποτε περιβαλλοντικής ή γεωφυσικής δραστηριότητας τροποποίησης ως όπλου πολέμου”…
Τα λέμε ξανά, πολύ σύντομα…