Ευχαριστώ τον stcigar για το link που μου έστειλε.
Δεν ήξερα καν τι ακριβώς ρόλο παίζει στην κοινωνία το συγκεκριμένο [δημιουργημένο και προωθημένο ως] εξάμβλωμα της φύσεως – δεν θα εκπλησσόμουν αν μάθαινα ότι βρίσκεται στο payroll κάποιου sub-minion του Soros.
Ούτε και τώρα αντελήφθην τι ακριβώς κάνει [ούτε και θα το ψάξω] αλλά υποθέτω ότι αυτό αφορά στον “θαυμαστό” κόσμο της μόδας. Ο οποίος, όσο “θαυμαστός” και αν υπήρξε ανέκαθεν, ως μέρος του “παλιού κόσμου” δεν μπορεί παρά να έχει το μερίδιο του στις επερχόμενες …τεκτονικές αλλαγές – ανατροπές.
Με την κατάσταση να προδιαγράφεται τελείως εκτός ελέγχου, κάποιες στιγμής αναψυχής είναι ίσως ό,τι μας απομένει. Enjoy!
(Visited 188 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Το αστείο είναι ότι με τα γκροτέσκα κηρύγματά της (προφανώς καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για να συγκρατήσει από μέσα της τα γέλια) ωθεί τους υπόλοιπους “κριτές” σε.. συντηρητικές τοποθετήσεις.
Δεν είμαι σίγουρος ότι προσπαθεί να συγκρατήσει τα γέλια της. Σε μια πρώτη επαφή μου δίνει την εντύπωση ενός, δοσμένου στο ρόλο του, twisted idiot.
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που επιλέγονται για τέτοιου είδους ρόλους δεν μπορούν να είναι πειστικοί αν δεν έχουν “αυθεντικό” πρόβλημα. Μπορεί κατ΄ ίδίαν να σκέφτονται κάποια πράγματα [“ποιός είμαι, τι έχει καταλήξει να είναι η ζωή μου”]. Αλλά την ώρα της παράστασης, ακολουθούν το pattern – απάντηση του F. Sinatra στους “επικριτές του”: “when I sing, I believe. And that’s the only thing that matters”.
Καλά δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά. Για μένα πάντως ο κόσμος της μόδας αποτελεί κλειδί για την κατανόηση των προβλημάτων κοινωνικού κομφορμισμού που συζητάμε όλον αυτό τον καιρό συμπεριλαμβανομένης και προεξάρχουσας της “επιδημίας παραλογισμού”. Σου λένε “φέτος θα φορεθεί αυτό” – και φοριέται. Οικουμενικά και καθολικά. Πώς ακριβώς το πετυχαίνουν σε τέτοια έκταση και σε χρόνο dt? Γιατί δεν είναι ότι ο κόσμος το φοράει με το ζόρι. Του αρέσει σταλήθεια!
Συμφωνώ και επαυξάνω. Βέβαια στον κόσμο της μόδας υπάγεται μια μακρά σειρά από trends, των μουσικών, μέχρι μια εποχή, προεξαρχόντων. Με μια στοιχειώδη επισκόπηση του θέματος μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι ακόμα και η “επιτυχία” κάποιων σαν τους Beatles έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με εκείνην κάποιου σαν τον …Ρουβά, απ’ ότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Και πάντως συμβαίνει εν κενώ “καλλιτεχνικής αξιολόγησης”.
Επειδή όπως καταλαβαίνεις έχω ασχοληθεί “κάμποσο” με τους Beatles (αγόρασα το πρώτο βιβλίο για αυτούς στα 13 μου) έχω διαβάσει πράγματα για τον μηχανισμό προπαγάνδας που τους έφερε στο σημείο που έφτασαν, επιεικώς απίστευτα. Το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει είναι ότι, πολύ απλά, τω καιρώ εκείνω, ΟΙ ΙΔΙΟΙ οι ονειρευόμενοι καριέρα στη σόου μπίζνες ήταν διαφορετικοί : όχι πρωτίστως “ψώνια” και λογής-λογής βλαμμένοι, όπως οι περισσότεροι αντίστοιχοί τους σήμερα, αλλά άνθρωποι με καλλιτεχνική έφεση.
Δυστυχώς πολύ φοβάμαι ότι σε πλείστες όσες περιπτώσεις το ψάρι βρωμάει από την.. ουρά. Κι αφού αναφερθήκαμε σε ανθρώπους που καταβάλλουν σκληρή προσπάθεια για να συγκρατήσουν τα γέλια τους, ιδού ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δεν ξέρω αν θα είχε την ίδια επιτυχία στην προ millenium εποχή. Θα θυμάσαι ίσως ότι τον συγκεκριμένο τον είχα κόψει αμέσως για χωρατατζή με τον που τον είδα να “ομολογεί” την εμπλοκή του στο θέμα της Wuhan. Ο τύπος δεν θα είχε πρόβλημα να δηλώσει και ότι σκότωσε τη μάνα του, αν αυτό εξυπηρετούσε τις πολιτικές των αφεντικών του, and get away with it.
https://nypost.com/2022/09/20/fauci-mocked-ass-backwards-diners-for-removing-masks-at-table/
Έχεις δίκιο και δεν το είχα καταλάβει για το συγκεκριμένο. Αν και θα έπρεπε, γιατί και μόνο ξεστομίζοντας τη φράση “όποιος επιτίθεται σε μένα επιτίθεται στην επιστήμη”, κάποιος αυτοχαρακτηρίζεται είτε ως αβυασσαλέος ηλίθιος, είτε ως αβυασαλέο λαμόγιο. Το πρώτο είναι εξ ορισμού αδύνατο.
Βασικά τότε μόνο κατάλαβα ότι ο τύπος είναι λέρα στα όρια της ιδιοφυίας: όταν δηλαδή σε ανύποπτο χρόνο και μπροστά σε ανύποπτο κοινό έκανε αυτό που κάνουν τώρα όλες οι κυβερνήσεις με το “τέλος της πανδημίας”. Χρησιμοποίησε ξεδιάντροπα τα επιχειρήματα των αντιπάλων του προς ίδιον όφελος.
Και όταν μιλάω για ίδιον όφελος, δεν αναφέρομαι στο αυστηρά προσωπικό, αλλά σε αυτό των αφεντικών του: την επικείμενη κλιμάκωση δηλαδή των κυρώσεων απέναντι στην Κίνα (που ανέλαβε αρχικά ο Τραμπ) και στη Ρωσία (που ολοκλήρωσαν οι δημοκρατικοί). Όπου κυρώσεων βλέπε προκλήσεων..
Με άλλα λόγια..
https://www.youtube.com/watch?v=J-uPkGlTnxw
It all fits. Ξαφνικά εντωμεταξύ θυμήθηκα ότι το ρεσιτάλ ψέματος που ζούμε τελευταία δεν είναι στην πραγματικότητα κάτι καινούριο. Σε μια μικρή στρατιωτική βιβλιοθήκη κατά τη διάρκεια της θητείας μου είχα πέσει τυχαία πάνω σε κάποιο βιβλιαράκι που περιέγραφε όλες τις τρέχουσες τακτικές παραπληροφόρησης και τρομοκρατίας με πάσα λεπτομέρεια. Το βιβλιαράκι αυτό είχε τον τίτλο Εγχειρίδιο Ψυχολογικού Πολέμου.
Ακριβώς. Η κεντρική ιδέα, αν ζητάει κανείς κάποια για όσα μας συμβαίνουν, ειναι η εφαρμογή πολεμικών τακτικών πάνω στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης φυσικά εκείνης του confusing the enemy. Σε ένα κειμενάκι μου στον ΗΧΟ από αμνημονεύτων χρόνων, είχα αναφερθεί στο ζήτημα …ολοκληρώνοντας με το “εύρημα” της στιγμής, μια αντιστροφή της φράσης του Κλάουζεβιτς : “πολιτική είναι η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα”.
Ξερουν τι κανουν , η βλακκεια ειναι μεταδοτικη …Ειιδικα αν ειναι αυθεντικη !
https://www.youtube.com/watch?v=6HEhDbp5-Hg