“Η αγάπη κάνει την οικογένεια”. Επομένως, υποθέτεις, υπάρχει μια οικογένεια όπου υπάρχει μια αγάπη.
Υπάρχει ένα είδος μόνο αγάπης; Και πόσων οικογενειών μέλος αντέχει να είναι κάθε άνθρωπος;
Αν η αγάπη …κάνει την οικογένεια, τι είναι αυτό που …κάνει την αγάπη;
“Παρεμπιπτόντως”, το γυναικείο πρότυπο που πρέπει να έχει ένα κορίτσι για τη φυσιολογική [μετά συγχωρήσεως διά τον βαρβαρισμόν] ανάπτυξή του, ποιος απ’ τους δυο μαντράχαλους θα του το προμηθεύσει; γιατί προσωπικά δεν το διακρίνω σε κανέναν.
ΥΓ. Εκεί στο Ίδρυμα Ωνάση, ξέρει κανείς την ετυμολογία της λέξης “οικογένεια”;
(Visited 102 times, 1 visits today)
Και γιατί θα έπρεπε τα γκέι ζευγάρια να είναι.. ζευγάρια? Η έννοια του ζευγαριού προέρχεται από την απαρχαιωμένη ανάγκη φυσικής τεκνοποιίας που προϋποθέτει έναν άνδρα και μία γυναίκα. Εδώ δεν υπάρχει τέτοιου είδους ανάγκη. Γιατί όχι μια θεσμοποιημένη παρτούζα – δεδομένου ότι το ιδιόρρυθμο σεξ είναι το μόνο που συνδέει αυτούς τους ανθρώπους μεταξύ τους – που θα διαιωνίζεται και θα επεκτείνεται με την υιοθεσία ή την εξαγορά παιδιών?
Αν κάνουμε λίγη υπομονή, θα έρθει και αυτό. Αγάπη να υπάρχει και όλα γίνονται.
Φοβάμαι βέβαια ότι θα υπάρξει κώλυμα με το θέμα των …ίσων δικαιωμάτων, αυτά άλλωστε είναι το πάπλωμα εδώ πέρα.
“Αγάπη” και “Πάθος” είναι, literally, οι πιο μισητές μου λέξεις από όταν ήμουν 17, το πασπαρτού με το οποίο ο κάθε γλοιώδης νομιμοποιεί τους στόχους του.
Θα έχεις αντιληφθεί βεβαίως ότι Κούλης και Αλέξης βρίσκονται σε αμφίρροπο αγώνα για τα πρωτεία στο γλείψιμο της “κοινότητας”. Με τους υπόλοιπους, πλην “Νίκης” και Βελόπουλου, να υπερθεματίζουν.
Δεν παρακολουθώ πλέον καθόλου το θέμα της προεκλογικής, είμαι σίγουρος όμως ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Ένας λόγος εξάλλου για την πανωλεθρία του Σύριζα είναι ότι ο Μητσοτάκης (δεν θεωρώ το κόμμα του Νέα Δημοκρατία) τράβηξε την πολιτική ορθότητα μέχρι εκεί που δεν πάει. Τι περισσότερο δηλαδή να περιμένουν όλοι αυτοί από τον Τσίπρα?
Πράγματι. Η μόνη “ελπίδα” που στήριζα προσωπικά στον Σύριζα αφορούσε στα υγειονομικά, κι αυτό ένεκα Πολάκη. Απ’ τη στιγμή που πέρασε η γραμμή Ξανθού, και εν συνεχεία οι Γεροτζιάφες και οι Λινούδες στα ψηφοδέλτια, το θέμα είναι λήξαν.
Και μόνο η δυσαναλογία πάντως μεταξύ ποσοστού ΛΟΑΤΚΙ πληθυσμού & βαθμού στον οποίο “κόπτεται” γι’ αυτούς το πολιτικό προσωπικό, μαρτυρεί την ύπαρξη υπαγορευμένης και μακρόπνοης ατζέντας. Κι αυτό δεν είναι τίποτα. Just wait and see what happens με τους transgenders και τη δυσφορία φύλου. Η οποία πρέπει να αποτελεί πρωτοποριακή στα χρονικά περίπτωση “ψυχικής διαταραχής” που για την θεραπεία της συνιστάται η …συμμόρφωση με τις επιθυμίες του “διαταραγμένου” [ορμονοθεραπείες, ακρωτηριασμοί, you name it]. Θεωρούμενες …λογικές, για κάποιο μυστηριώδη επιστημονικό λόγο.
Βασικά η λέξη “γκέι” έχει ψιλοεξαφανιστεί από το τρέχον λεξιλόγιο της πολιτικής ορθότητας, αφού δεδομένων των καταιγιστικών εξελίξεων έχει αποκτήσει πλέον μια μυρωδιά.. συντηρητισμού, άσε κιόλας που η έννοια του “χαρούμενου” δηλώνει έναν άνθρωπο αυτάρκη, κάτι που δεν συνάδει με την υστερική επιθετικότητα του “κινήματος”. Από δεκαετίες πάντως το “αδερφάτο” κυριαρχεί σταθερά στο χώρο των ΜΜΕ και της Τέχνης, οπότε η επίδρασή του είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τον πραγματικό αριθμό των μελών του. Κάτι σαν τους Εβραίους, αλλά σε πολιτιστικό επίπεδο. Οι περισσότεροι από αυτούς εξάλλου είναι αρκετά έξυπνοι και πονηροί άνθρωποι, εξ ου και η σχετική σημασία του “πούστης”. Όσο για την ύπαρξη κρυφής ατζέντας και τα σχετικά, δε χρειάζεται να πάμε μακριά: προχτές η παρδαλή σημαία του pride κυμάτιζε στην αμερικανική πρεσβεία μαζί με την αστερόεσσα.
…ως προς την κρυφή ατζέντα : στο χώρο πλέον όχι. Στο …χρόνο όμως ναι. Παρεμπιπτόντως εδώ
https://www.rockefellercenter.com/events/rockefeller-center-celebrates-pride/
μια φωτογραφία με τις σημαίες του ουράνιου τόξου να κυματίζουν υπερήφανα στο Rockefeller Center [εκ των αρχι-αρχιτεκτόνων του σχεδίου, του οποίου το τελικό στάδιο επιμελείται ο κύριος Schwab]
Ελλείψει εσωτερικού αντιπάλου οι τύποι δεν κάνουν καμία προσπάθεια να κρύψουν τις προθέσεις τους. Προχτές ο Soros jr που ανέλαβε τα ηνία των επιχειρήσεων του πατέρα του, τόνισε ότι πρωταρχικός του στόχος είναι να χρησιμοποιήσει την περιουσία του ως μέσο για να μην εκλεγεί πρόεδρος ο Τραμπ. Ανήθικο μεν, απαραίτητο δε, δήλωσε ο υιός εις τους δημοσιογράφους.
…ακολουθών κατά γράμμα την τακτική του πατέρα του από τη μέρα που ο DT πρωτοέβαλε υποψηφιότητα. Θα έμαθες ότι τον τραβολογάνε πάλι με τα …classified documents.
Η φάση με τον DT είναι σαν να παρακολουθείς ένα ματς με δυο αρχικά αδιάφορες ομάδες. Και να βλέπεις τον διαιτητή να σφυράει το ένα μετά το άλλο ανύπαρκτα φάουλ και πέναλτι υπέρ της μίας, ενώ απαξιοί σκανδαλωδώς να σφυρίξει αληθινά αντίστοιχα της άλλης. Το να μη τα πάρεις στο κρανίο ειναι ανθρωπίνως αδύνατο.
Αυτό εξηγούσα χτες σε φίλο ο οποίος μου έλεγε περί του indictment του Trump για τα έγγραφα. Αγνοούσε φυσικά ότι τη στιγμή της αποχώρησης απ΄τον Λευκό Οίκο ο [still President] μπορεί να πάρει μαζί όποιο έγγραφο θέλει, μετατρέποντάς το, έτσι απλά, δια της συγκεκριμένης κινήσεως και συνταγματικώ δικαιώματι, σε …unclassified.
Αγνοούσε εννοείται και ότι …για κάτι παρόμοιο έχει στοιχειοθετηθεί κατηγορία εναντίον του Biden, o οποίος τον καιρό που το έκανε, αποθηκεύοντας classified documents στο …γκαράζ του, ΔΕΝ είχε αυτό το δικαίωμα, καθότι ήταν αντιπρόεδρος. Ο μεν ένας διώκεται, ο άλλος, 6 μήνες plus από τότε που έχει ξεκινήσει η διαδικασία, βρίσκεται στο απυρόβλητο.
Όλο αυτό με τον Τραμπ είναι τόσο εξόφθαλμα γελοίο που δεν υπάρχει λόγος να επιχειρηματολογεί κανείς. Το να είσαι ο Τραμπ έχει καταλήξει πλέον ιδιώνυμο αδίκημα.
…Αυτός είναι ο ένας λόγος που έχω πάψει να γράφω πια γι’ αυτόν. Συν το ότι, στο καπάκι, το γελοίο, για τον πολύ κόσμο, κάθε άλλο παρά “εξόφθαλμο” είναι.
…Άλλο σχετικό με υιό Σόρος : ο “δικαστής” Alvin Bragg που παρέπεμψε πρόσφατα τον Trump για την άλλη φοβερή υπόθεση με τη …δωροδοκία της στριπτιτζούς, είχε στηρίξει την εκλογική του καμπάνια [meaning ψήφους και σπόνσορες] στη διακηρυγμένη πρόθεση να …κυνηγήσει τον DT και να τον βάλει φυλακή.