Είναι χαρακτηριστικό, ως προς τα μέτρα, ότι η παραχώρηση της δυνατότητας στον κόσμο για συμμετοχή σε εκτός οίκου εορταστικό τραπέζι, γίνεται με μισή καρδιά – τουτέστιν με ασαφή και θολό τρόπο. Επισημαίνεται αποκλειστικά μέσω του sms που πρέπει να στείλεις [το ίδιο για την άσκηση και τη βόλτα με το κατοικίδιο], και συνυπάρχει με προτροπές για παραμονή στο σπίτι και συστάσεις περί “κοινωνικής φούσκας”. Η τελευταία λέξη είναι σκόπιμα διαλεγμένη. Διαθέτει πολλαπλά σημαινόμενα, και θα τη συναντάμε όλο και πιο συχνά στο μέλλον, επεκτεινόμενη σε συνοικίες, πόλεις και περιοχές ολόκληρες.
Υπάρχει όμως ένα πρόσθετο αίσχος, και αφορά στην εκκλησία. Συνίσταται στο ότι, για τους ιεράρχες μας, ανθρώπους με συσσωρευμένη πείρα αιώνων [επιβίωσης από περίοδο Τουρκοκρατίας συν τοις άλλοις] δεν υπάρχει περίπτωση να είναι μυστικό το τι συμβαίνει. Και στο ότι, αποποιούμενοι τον υποτιθέμενο καθοδηγητικό τους ρόλο, αρκούνται στο είδος συνδικαλιστικού προνομίου που τους παραχωρεί η κυβέρνηση.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μήπως,συμβαίνει αυτό,επειδή ο κορονοϊός είναι,πλέον,το “εστεμμένο” Α και Ω της Ύπαρξης(“My own alpha and omega”,όπως έλεγε κι ο,”θεός”,Galactus σε εξώφυλλο κόμικ-“ευαγγελίου”) και,κατά συνέπεια,”Ου λήψει όνομα Κυρίου του Θεού σου επι ματαίω”; Απο όποια σκοπιά κι αν το δεί κανείς,ο κορονοϊος είναι ένα θαύμα και πώς μπορείς,όντας άνθρωπος,να κοινωνήσεις το θ
αύμα; Μάλλον χρειάζεται νέα οικουμενική σύνοδος,μετά,όμως,την καραντίνα.
Πιθανόν. Το χειρότερο είναι, νομίζω τουλάχιστον, ότι δεν θα υπάρξει ξανά διάστημα “μετά την καραντίνα” που να μην είναι ταυτόχρονα και “πριν την καραντίνα”.
Πιστεύω πως αυτές τις “θεολογικές” απορίες θα μας τις λύσει,σχετικά σύντομα,ο ίδιος ο ιός.Με τις τόσες μεταλλάξεις και με τον τρόπο που φαίνεται να “γνωρίζει”,πλέον,το ανθρώπινο σώμα,ακυρώνοντας κάθε άμυνά μας,είναι θέμα χρόνου να μάθει και να μιλάει.Ελπίζω μόνο να τα ” πεί” με τον (δήθεν)λαϊκό τρόπο του Τσουκαλά,να καταλάβουμε κι εμείς.