Πώς το είχε πει ο Πικάσο; “να μιμείσαι κάποιον σημαίνει να αντιγράφεις τα ελαττώματά του”. Αυτό ισχύει για διάφορες περιπτώσεις, προεξαρχούσης εκείνης του Έθνους Δημοσιογράφων στο οποίο μετέτρεψαν τον πληθυσμό της Γης τα social media.
Ο μίμος, τώρα, του δημοσιογράφου, δεν έχει άλλη επιλογή απ’ το να αντιγράψει τα αρνητικά του επαγγέλματος, με άλλα λόγια την …πλειονότητα των επαγγελματιών του χώρου : εξ ορισμού, το Έθνος Δημοσιογράφων είναι ένα Εθνος Ευαγγελάτων.
Πεδίο τιμής του social media journalist, οι υποθέσεις που προωθούνται με σκοπό την απόσπαση της προσοχής απ’ τα ουσιώδη, δραστηριότητα παρεμφερής εκείνης του ταχυδακτυλουργού – ιλουζιονίστα. Στην επιχείρηση αυτή συμμετέχει ερήμην του.
Το βλέπεις ξανά στο διαγωνισμό βλακείας και κατινιάς που μαίνεται στο Twitter, με αφορμή τo ευρω-σκάνδαλο, υπόθεση στην οποία έχουν ορμήξει αφρίζοντας οι πάντες. Δείτε hashtag #Καϊλη και φρίξτε.
Να επαναλάβω το σχόλιο του stcigar στο προηγούμενο κείμενο επί του θέματος : Ιδιαιτέρως αποκαρδιωτικό πάντως είναι το γεγονός ότι, σε μια χώρα που σπεύδει να χειροκροτήσει και το τελευταίο καλάθι του Αντετοκούμπο, δεν βρέθηκε κάποιος να υποστηρίξει με το τεκμήριο έστω της αθωότητας μια ελληνίδα που βάλλεται στο εξωτερικό.
Και να ολοκληρώσω με την ανάρτηση του κυριούλη κάτω, λαμβάνοντος ετεροχρονισμένα θέση στη διαμάχη “ευρωσκεπτικιστών – ευρωλιγούρηδων” :
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Η πανδημία του CONSPIR-19 επεκτείνεται. Τα ψέματα μεταλλάσσονται με τέτοιους ρυθμούς που καθιστούν οποιαδήποτε προσπάθεια καταπολέμησής τους αδύνατη.
Η πανδημία ψέματος που ξεκίνησε το 2019 έχει γίνει πλέον ενδημική. Από ένα εξαιρετικό ή έστω εποχιακό φαινόμενο μετατράπηκε σε καθημερινή ρουτίνα που αφορά τους πάντες και δεν ανησυχεί κανένα.
Χαρακτηριστικό της ενδημικής μορφής του CONSPIR-19 είναι ότι καθημερινά διαβάλλονται άνθρωποι που δεν φαίνεται να έχουν κάποια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους. Ίσως όμως έχουν οι διώκτες τους. Γιατί αυτός που διαβάλλει ονομάζεται Διάβολος.
Ιδού παρεμπιπτόντως και η επίσημη εκδοχή για την ένοχη δράση της Καϊλή:
https://www.cnn.gr/politiki/story/341510/politico-ti-zitoyse-to-katar-apo-tin-evropaiki-enosi-poso-voithise-i-kaili
Υποστήριξε λέει το Κατάρ απέναντι στις πρόσφατες κατηγορίες ότι παραβιάζει τα δικαιώματα των ξένων εργατών και του αδερφάτου. Μετάφραση: το Κατάρ είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς υγροποιημένου φυσικού αερίου παγκοσμίως. Η παραγωγή του φτάνει και περισσεύει για να καλύψει τις ευρωπαϊκές ανάγκες και μάλιστα με τιμές πολύ καλύτερες από τις μαυραγορίτικες των ΗΠΑ. Και σαν να μην έφτανε αυτό διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα.
Αυτά παθαίνει όποιος πάει κόντρα στον Uncle Sam. Στην Ελλάδα πάλι βολεύονται όλοι. Ο Μητσοτάκης δικαιώνεται για τις παρακολουθήσεις. Ο Τσίπρας προσεταιρίζεται ψήφους. Και ο μέσος έλληνας βγάζει το άχτι του απέναντι σε αυτούς που φαίνονται να έχουν όσα ο ίδιος δεν πρόκειται ναποκτήσει ποτέ.
Είναι προφανές ότι έχεις δίκιο, το κόλπο όπως όλα του είδους δείχνει να έχει πολλαπλές απολήξεις.
Ένα από τα εντυπωσιακά στοιχεία της υπόθεσης, η οποία με έχει βρει με πολύ κακό timing [= ασυνήθιστα μεγάλης αδιαφορίας για οτιδήποτε αφορά την “πολιτική σκηνή του τόπου”] είναι ότι η πρώτη αντίδραση της ΕΚ σε όλα όσα τις σέρνει η σάρα και η μάρα 4 μέρες τώρα, ήταν …πριν από τρεις ώρες [“Είμαι αθώα”].
Το τελευταίο που θα φανταζόμουν ήταν ότι θα κόντευα να τη συμπαθήσω. Μου ήταν πάντα αντιπαθής, άσε που γέλαγα με τους θαυμαστές της “ομορφιάς της”.
Ακριβώς τα ίδια σκέφτηκα κι εγώ συμπεριλαμβανομένων και των περί κάλλους. Η απουσία της δικής της άποψης είναι το πρώτο στοιχείο που μου κίνησε τις υποψίες, αν και κατά τη γνώμη μου το θέμα μπάζει από παντού και δεν αξίζει τον κόπο της αποδόμησης. Το πραγματικά εντυπωσιακό είναι ότι το πήραν όλοι στα σοβαρά. Ξανά.
Καλά μιλάμε τώρα ότι επειδή υπήρχε μέχρι και σήμερα πρωί ένα problem με το δίκτυο, αναγκάστηκα να συνοδεύσω πρωινό με …Αντένα, για να δω και να ακούσω την κλανοφωνή της Παγώνη, να λέει για ιώσεις και για γρίπη που είναι σε έξαρση, γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε και όταν πηγαίνουμε επίσκεψη “να βγάζουμε απ’ την τσέπη μας τη μάσκα που την έχουμε ξεχάσει”. Και βέβαια να εμβολιαστούμε. Υποθέτω ότι ο λόγος που έχει “ξαναεπανέλθει” η γρίπη είναι ότι τους έχουνε πάρει χαμπάρι και κανείς δεν κάνει πλέον το κορωνοεμβόλιο.
Αλλά γιατί τα λέω όλα αυτά: Η κυρία Παγώνη, μπουκωμένη με κακά πάντα, δεν παρέλειψε να επιβεβαιώσει, εμμέσως πλην σαφώς, τις “φήμες” περί καθόδου της στην πολιτική [με Κούλη εννοείται]. Από του χρόνου Θεού θέλοντος αυτή η φωνή θα ακούγεται στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Θέλω να πω ζούμε σε μια χώρα όπου εκατοντάδες χιλιάδες “πολίτες” ετοιμάζονται να ψηφίσουν Παγώνη.
Και κάτι μου λέει, για να το φτάσω εκεί που πάει από μόνο του, ότι θα έχει κι αυτή τους θαυμαστές της “ως γυναίκα”.
Καλά την Παγώνη τη χρησιμοποιώ σε συζητήσεις ως γελοίο παράδειγμα για.. τα πάντα. Δεν αμφιβάλλω φυσικά ότι θα υπάρξουν αρκετοί που θα την ψηφίσουν σε περίπτωση που κατέβει, αν και ότι τη βλέπουν ταυτόχρονα ως γυναίκα δυσκολεύομαι να το φανταστώ ακόμα και για νεκρόφιλους κτηνοβάτες. Για τη λεσβιούλα που σκότωσε τη γκομενίτσα της παρεμπιπτόντως με 40(!) τουλάχιστον μαχαιριές, το πρόβλημα δεν συνίσταται κατά τη γνώμη μου στο γυναικοκτονικόν της υποθέσεως, όσο στο αδιανόητο του να κρύβει μέσα του τέτοιο μίσος ένα 17χρονο κορίτσι και μάλιστα για κάποιο άτομο που γνώρισε προχτές. Εντάξει ψυχοφάρμακα λέει, αδιάφοροι γιατροί σε ρόλο γονέων κοκ, αλλά και πάλι.
Εκ πείρας, συναναστροφών δηλ., μπορώ να ισχυριστώ μετά βεβαιότητος ότι η επιτομή του “νοσηρού πάθους” [ιδιοκτητικότητα, σκηνές ζηλοτυπίας, κλάμα, ουρλιαχτό, ΠΟΛΥ ξύλο] είναι το λεσβιακόν. Τωρα, από που κι ως που έχουμε φτάσει να αγνοούμε τη βιαιότητα του ομοφυλοφιλικού πάθους με ό,τι συνεπάγεται [και οι “πούστηδοι” δεν πάνε πολύ πίσω] και εστιάσαμε στην …τοξικότητα του χαλβαδοποιημένου λευκού άνδρα, ένας Θεός μόνο το ξέρει.
Εγώ πάντως για να πω την αλήθεια δεν σοκάρομαι από το επίπεδο του μίσους και της βίας.
Μπορεί και να είμαι απλοΪκός, αλλά για την εξήγηση του φαινομένου μου αρκεί ένα “monkey see monkey do”. Και αυτό που βλέπουμε απ’ το πρωί ως το βράδυ, δεν είναι τίποτα άλλο από σκηνές τρόμου και ακραίας βίας μεταξύ [ομάδων] ανθρώπων που αλληλομισούνται. Αυτό ξεκινώντας απο ταινίες και σίριαλ και φτάνοντας στο “δελτίο ειδήσεων”.
Δεν ξέρω, δυσκολεύομαι να το πιστέψω, από την άλλη όμως δεν έχω και κάποια εναλλακτική εξήγηση. Όσο για το θέμα της γυναικείας βίας, χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για ευνόητους λόγους, προσωπικά έχει προσπαθήσει να με σκοτώσει άτομο γυναικείου φύλου προ αμνημονεύτων χωρίς κανένα προφανή αποχρώντα λόγο. Σώθηκα καθαρά λόγω τύχης και γρήγορων αντανακλαστικών. Στο νοσοκομείο την κάλυψα παριστάνοντας ότι επρόκειτο για τυχαίο αυτοτραυματισμό και οι γιατροί έκαναν ότι με πιστεύουν. Ακόμα και σήμερα έχω μείνει με την απορία.
Όσο πιο παρά φύσιν είναι η μίμηση, τόσο πιο ακραία μπορεί να είναι τα αποτελέσματά της. Οι γυναίκες έχουν βαλθεί να ξεπατικώνουν το μάτσο στιλάκι μιας αξιοθρήνητης υποκατηγορίας ανδρών, η οποία βαίνει προς εξαφάνιση [το πρόμπλεμ είναι ότι αυτό συντελείται εν ονόματι του “πούστευε και μη ερεύνα”]. Αυτό στο οποίο ενθαρρύνονται είναι να είναι “δυνατές”, να είναι “ανεξάρτητες” και να μη σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Η ευαισθησία, εν τη απουσία μητρικού ενστίκτου και όσων αυτό συνεπαγόταν για την εν γένει στάση τους [κατανόηση, συγχωρητική διάθεση κοκ] έχει μεταστραφεί σε ένα υστερικό μη-μου-άπτου, τάλε κουάλε με τη μαλακία του political correctness.