Ένα από τα λιγότερο διαφημισμένα side effects της Β’ Βιομηχανικής Επανάστασης [τέλη 19ου – αρχές 20ου αι.], εκείνης των μεταφορών και της επικοινωνίας, είναι η εισαγωγή της λέξης “εξωγήινος” στο λεξιλόγιο του 20ου αιώνα, μέσω κυρίως της space opera [της “λαϊκής” επιστημονικής φαντασίας που αποκτά ένα τεράστιο κοινό στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του ’20 κυρίως με το περιοδικό Amazing Stories]. Άδηλος, ίσως και ασυνείδητος σκοπός της εισαγωγής του “εξωγήινου” ήταν ουσιαστικά να βάλει στο παιχνίδι το αντίθετο αυτού : την έννοια του “γήινου”, στο δρόμο για την κατάργηση των εθνικισμών και άλλων ”παιδικών ασθενειών” μας.
Σε μια αντίστοιχη διαδικασία, μισό αιώνα αργότερα και μέχρι σήμερα, το κόνσεπτ “εξερεύνηση του διαστήματος” όντας επέκταση της προβολής ισχύος μιας χώρας εκτός Γήινων ορίων, εξυπηρετεί πρώτιστα την υπόθεση της πρωτοκαθεδρίας στην επιφάνεια του γενέθλιου πλανήτη.
Ο τελευταίος θρίαμβος στον τομέα είναι αυτός των Κινέζων, το μη επανδρωμένο σκάφος οποίων προσεδαφίστηκε στην επιφάνεια του Άρη προ τεσσάρων ημερών. Μπορεί κανείς να δει [κάτω] την κάλυψη του γεγονότος από το BBC και άλλα κανάλια και να βγάλει τα συμπεράσματά του : είναι φανερό ότι ακόμα και αν δεν είναι αυτή η επιδίωξη, το αποτέλεσμα “μαρτυρεί” την επί ίσοις όροις διεκδίκηση εκ μέρους της Κίνας μιας θέσης στο επικό κόσνεπτ. Δίπλα στις ΗΠΑ και την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση.
Τούτων δοθέντων και από τη στιγμή που είναι νόμιμο, προς το παρόν τουλάχιστον, και …πειστικά ενδιαφέρον να αμφισβητεί κανείς τις προσεληνώσεις της ΝΑΣΑ, δεν βλέπω γιατί πρέπει να καταπίνουμε αμάσητη την προπαγάνδα των Κινέζων.
Εγώ δεν βλέπω πουθενά κάποιο ντοκουμέντο της προσγείωσης, μόνο προσομοιώσεις και μια εικόνα όλη κι όλη [από που τραβηγμένη;] του σκάφους που “κάθεται στην επιφάνεια”. Από κει και πέρα, η υπόθεση διεκπεραιώνεται με κοινοτοπίες και διθύραμβους από ανθρώπους που έχουν συμφέρον να τoυς αναπέμπουν.
Οι μασκοφόροι επιστήμονες εν δράσει, και ειδικά οι δυο σε γκροπλάν που ατενίζουν με αγωνία την οθόνη, έχουν κάτι από Τσέκοβ και Σούλου, στη γέφυρα του Έντερπράιζ.
Το ότι τα ανωτέρω είναι φτιαχτά και για το θεαθήναι, δεν αποδεικνύει φυσικά και ότι τα περί προσεδάφισης είναι ψέματα *. Σημαίνει απλώς ότι δεν πρέπει να τα αντιμετωπίζω και ως απόδειξή της – όπερ το ζητούμενο.
* Ο εικόνες από την απόβαση στη Νορμανδία που κατέκλυζαν τα επίκαιρα της εποχής, ήταν σκηνοθετημένες καρά-καρέ από τον Σεσίλ Ντε Μιλ “με τη συμμετοχή πλειάδας κομπάρσων”. Αυτό δεν σημαίνει ότι η απόβαση στη Νορμανδία ήταν ένα φανταστικό γεγονός…
ΑΡΗΣ, Ο …ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ;
(Visited 71 times, 1 visits today)
Υπάρχει πάντως μια σημαντική διαφορά μεταξύ των αμερικάνικων επανδρωμένων προσεληνώσεων και της ρομποτικής κινέζικης “προσαρείωσης”. Η δεύτερη δεν αποτελεί κάτι πρωτότυπο, ενώ οι πρώτες υπήρξαν συγχρόνως και οι τελευταίες του είδους. Γιατί; Γιατί απλούστατα η ασφαλής ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ανθρώπων από τη Σελήνη στη δεκαετία του.. ’60 ήταν – και παραμένει – τεχνικώς αδύνατη. Αυτό εξάλλου είναι και το νόημα της ρήσης του Musk περί αποφυγής της συντριβής του στην επιφάνεια του Άρη. Φυσικά οι ανταγωνιστές το ήξεραν από τότε, αλλά κανένας δε μιλούσε με τη λογική του “κόρακας κοράκου” – τουτέστιν βγάζουμε τώρα το σκασμό για να μπορέσουμε αύριο να κάνουμε το ίδιο.
Μου θύμισες το συγκλονιστικό σημείο του διαλόγου ανάμεσα στον Μισέλ Αρντάν και τον πλοίαρχο Νίκολ [αντίπαλο του πρόεδρου Μπάρμπικαν της Λέσχης Πυροβόλου – γεννήτορα του project “πύραυλος από τη Γη στη Σελήνη” του οποίου επιβατης θα ήταν ο Γάλλος] Αφού αντιπαρατέθηκαν για πολλά και διάφορα ενώπιον τεράστιου πλήθους, ο πλοίαρχος Νίκολ αποφάσισε να καταφέρει το αποφασιστικό χτύπημα στην παράτολμη και απερίσκεπτη απόφαση του ΜΑ να ταξιδέψει στη Σελήνη :
“Και καλά, ας δεχτούμε ότι όλα πηγαίνουν κατ΄ευχήν, ότι αποφεύγετε χιλιάδες θανάσιμους κινδύνους και καταφέρνετε τελικά να φτάσετε σώος στην επιφάνεια της Σελήνης. Πώς θα επιστρέψετε;”
“Δεν θα επιστρέψω” είπε ο Μισέλ Αρντάν.