Μια από τις ασκήσεις διαλογισμού στην εποχή της πανδημίας, είναι η προσπάθεια αυτοσυγκράτησης, κάθε φορά που βλέπω ένα άνθρωπο να κινείται, μόνος, σε ένα άδειο δρόμο, πλατεία, πάρκο, φορώντας μάσκα. Γιατί η αρχική, αυθόρμητη τάση είναι να αρχίσω τα χαστούκια, στο στιλ του “Εντιμότατοι Φίλοι Μου“. * Αυτό ιδίως όταν βλέπω, όπως τις προάλλες, νεαρό ζεύγος μασκοφόρων, να σέρνουν δίπλα τους μασκοφορεμένα, προσχολικής ηλικίας παιδάκια.
Η εικόνα που αντίκρισα χτες βολτάροντας τον σκύλο ήταν διαφορετική :
Μια γυναικεία φιγούρα πλησίαζε αργά απ’ την αντίθετη κατεύθυνση. Την στιγμή που πέρναγε κοντά από εκεί όπου είχα σταματήσει με το αναποφάσιστο ζώο, τη διέκρινα καλύτερα κάτω απ’ το φως της λάμπας. Η γυναίκα, δεν θα ήταν πάνω από 40, βάδιζε διστακτικά, τρεκλίζοντας κάθε τόσο, με το κεφάλι σκυφτό ελέγχοντας τον πάγο. Στο πρόσωπό της φορούσε μια μάσκα “FFP-2”.
Ο τρόπος με τον οποίο έγραφε αυτό το θέαμα, ήταν κυριολεκτικά αξιοθρήνητος. Για την ακρίβεια, ίσως να έφταιγε και η “υποβλητική” σκηνοθεσία, ήταν από τα πιο αξιοθρήνητα πράγματα που έχω δει στη ζωή μου.
Ως εκ τούτου, τα όσα ακούγονται μέρες τώρα, περί ευθυνών της Αττικής Οδού και του Επιτελικού Κράτους, περί συγνώμης που “δεν είναι προσχηματική αλλά την εννοούμε” [“λέμε αλήθεια, όχι ψέματα όπως έχετε κάθε λόγο να πιστεύετε”] και περί ομαδικών αγωγών κατά παντός υπευθύνου, μου φαίνονται ένα ακόμα distraction απ’ τα αληθινά ζητήματα, στο ίδιο μήκος κύματος με τα περί βιασμών, “γυναικοκτονιών” και domestic violence.
Όχι επειδή υποτιμάω όσα συνέβησαν. Αλλά επειδή η εξάντληση της αυστηρότητας των μίντια σ’ αυτά, κάνει ακόμα πιο αποκρουστική τη σιωπή τους για όλα τα άλλα.
ΥΓ. Να προσθέσω, δίκην σχολίου και μεταξύ αστείου και σοβαρού, ότι η επιδεικνυόμενη ολιγωρία μου φαίνεται τόσο περίεργη, ώστε να στοιχειοθετεί σενάριο …προσφυγής στις κάλπες, με τρικομματική κυβέρνηση προαποφασισμένη.
* Οι παλαιότεροι θα θυμούνται [δεν ξεχνιέται κι εύκολα] τη σκηνή με τα χαστούκια στο σταθμό του τραίνου. Για όσους την αγνοούν, υπάρχει στο YouTube.
https://www.youtube.com/watch?v=N6NfYkl3Rxc
[ΥΓ 2. Δυο ώρες μετά τη δημοσίευση του κειμένου ήρθε η “πρόταση μομφής” του κυρίου Τσίπρα να ενισχύσει την υποψία που διατυπωνεται στο …πρώτο υστερόγραφο].
Να σου πω, τώρα με τα χιόνια διαπίστωσα ότι κάπου υπάρχει μια σχετική χρησιμότητα για τις χειρουργικές μάσκες (εκτός χειρουργείου) σαν κασκόλ..
ΜΠΟΡΕΙ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ Η ΠΕΡΙ ΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ …ΒΡΕΞΕΙ ΧΙΟΝΙΣΕΙ.
Πάντως είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι έχουν φάει τα λυσσιακά τους να “λήξουν την πανδημία” (whatever that means) at all costs. Το γεγονός ότι μια τέτοια “λήξη” – όπως εξάλλου και η “έναρξη” – στηρίζεται σε χονδροειδέστατα ψέματα και κατάφωρες απάτες είναι ίσως δευτερεύουσας σημασίας αφού “ο σκοπός τους είναι καλός” και ο κόσμος το περιμένει σα μάννα εξ ουρανού. Εντάξει, χρησιμοποιούν σαν εγγύηση το μαζικό εμβολιασμό, αλλά μπορεί κι αυτό τελικά να ξεφτίσει με τον καιρό προτού προλάβει να μετατρέψει το κρυολόγημα σε πανούκλα. Κάπου εξάλλου αισθάνομαι κι άσχημα να υπονομεύω με τις απαισιόδοξες προβλέψεις μου το γενικότερο κλίμα ελπίδας και ανακούφισης που αναδύεται παντού. Όχι δηλαδή ότι δίνει κανείς την παραμικρή σημασία. Και στο κάτω κάτω και αυταπάτη να είναι που λέει ο λόγος, από το απόλυτο τίποτα καλύτερο είναι κι αυτό.
Υπάρχει και άλλη εκδοχή: η δέσμη των μέτρων για την “ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή” να καλύπτει μια χαρά και την “πανδημία”. Μιλάμε για όντα που δεν έχουν άλλο σκοπό στη ζωή τους από το να τρέχουν τον κοσμάκη. Όλο και κάτι θα σκεφτούν.