Η από μηνών θρυλούμενη επιστράτευση “διασημοτήτων” ξεκινάει ίσως τώρα, που η επιχείρηση “εκβιαστικός εμβολιασμός” στοχεύει στην πιο ευεπηρέαστη [;] των πληθυσμιακών ομάδων, τους νέους. Με περιγελαστικά συνθήματα όπως : “οι νέοι διψούν για ζωή …θέλουν πίσω αυτά που τους έχουν στερήσει… θέλουν πίσω την κανονικότητα *…” οι εναλλασσόμενες θλιμμένες / αυστηρές φωνούλες των ειδήσεων ** τα δίνουν όλα για τη διάθεση των αζήτητων της AstraZeneca.
Οι “διασημότητες” που διέκρινα δεν ήταν ακριβώς εκθαμβωτικές : ο …Βαρδής τζούνιορ [“θα ήταν ανήθικο να πω ότι δεν θα κάνω το εμβόλιο”] και ο …Νίκος Ορφανός. Ο τελευταίος, δίνοντας δείγμα του ήθους που ποιεί τόνισε : “είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γιατί η επιστήμη νίκησε, αδημονώ να κάνω το εμβόλιο. Ακόμα και σε μας τους καλλιτέχνες πρέπει να είναι προαπαιτούμενο αυτό μέσα στο πρωτόκολλο εργασίας. Δεν μπορούμε να εμβολιαστούμε, κάποιοι, και κάποιοι άλλοι να λένε ‘αρνούμαι να εμβολιαστώ’”…
Αυτό που διακρίνει κάποιος, με όση ψυχραιμία μπορεί να επιστρατεύσει, είναι μια κατάσταση που θυμίζει την “πολιτική σκηνή” : έχουμε και εδώ την καλλιέργεια ενός δίπολου, αποτελούμενου από …τους πόλους, και ανάμεσά τους χάσμα αγεφύρωτο. Και το αντιλαμβάνεσαι γιατί …εσύ πρώτος το βιώνεις. Γιατί όταν ένα σούργελο σαν τα παραπάνω έρχεται στα καλά καθούμενα και σου κουνάει το δάχτυλο, και σε ονομάζει “αρνητή” και …”ανήθικο”, η μόνη φυσιολογική αντίδραση είναι το “άντε γαμήσου ρε μαλάκα”.
Το αυτό όταν ο μικροπωλητής “βιβλίων” Άδωνις Γεωργιάδης στιγματίζει τον μισό ελληνικό πληθυσμό ως επικίνδυνους για τη χώρα.
Ή όταν ο “δημοσιογράφος” Π. Παναγιωτόπουλος εκτοξεύει φράσεις [το έκανε και χτες] όπως “ακόμα κι αν επιβιώσετε, ακόμα κι αν ξεφύγετε τον θάνατο, ο κορωνοϊός θα σας αφήσει κουσούρια σε ζωτικά όργανα του σώματός σας”.
Εν τη απουσία …ΕΣΡ, κράτους, ενδιαφέροντος από οποιονδήποτε για οτιδήποτε …πρέπει κανείς να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.
Της δικής του ζωής, αν όχι τίποτα άλλο.

* την κανονικότητα της μάσκας και του social distancing, για να μην ξεχνιόμαστε.

** κατά κανόνα γυναικείες. Είπαμε, ο κόσμος του Great Reset είναι, δίπλα σ’ όλα τ’ άλλα …a woman’s world.