Για κάποιους ανθρώπους, “συμπτωματικά” τους πιο ευάλωτους [βλ. ηλικιωμένους] η ζωή έχει καταλήξει μια διαδικασία “θανάσιμου εναγκαλισμού” με την τηλεόραση. Η τελευταία σε “εποχές κορωνοϊού” μετασχηματίζεται σε μηχανή αέναης παραγωγής λοιμωξιολόγων και επιδημιολόγων. Για [μερικούς απ’] τους νεότερους πάλι, οι ειδήσεις αποτελούν τη σύγχρονη εκδοχή του οργουελικού “πεντάλεπτου μίσους”: δεν είχα επίγνωση του αποθέματος από βρισιές και κατάρες που είχα μέσα μου, πριν το ξεκίνημα της περί την “πανδημία” ενημέρωσης.
Ακούς πχ. την κατσιασμένη, μισοκακόμοιρη φωνή του κυρίου Χασαπόπουλου, ενώ απευθύνεται στην καθηγήτρια παθολογίας λοιμώξεων κυρία Γιαμαρέλλου: “πείτε μας σας παρακαλώ κατ’ αρχήν πώς θα κάνουμε Χριστούγεννα… γιατί πολύς κόσμος, με το πολύ κλείσιμο, έχει αρχίσει και τρελαίνεται…”
Η φωνή της κυρίας, σταθερή και ελεγχόμενη, σε τέλειο κοντράστ με του αξιοθρήνητου anchorman, προς τον οποίο, “σαν” σε κουμπούρα του δημοτικού απευθύνεται:
“Ωραία…τα Χριστούγεννα οπωσδήποτε στο σπίτι μας, με λίγους ανθρώπους, θα έλεγα 4-5 άτομα, και αν έχεις 1-2 φίλους που ξέρεις ότι είναι καλά, ότι δεν έχουν πρόβλημα …παρότι υπάρχει και η άποψη, η ευρωπαϊκή άποψη, να μην είναι παραπάνω από 4 άτομα.
Ας ευχηθούμε ότι αυτό θα ισχύσει μόνο γι’ αυτά τα Χριστούγεννα, από μας εξαρτώνται όλα. Και …[σε τόνο εντυπωσιακά αδιάφορο] …κάνεις υπομονή, έχουμε μπροστά μας το εμβόλιο, που σου δίνει αισιοδοξία και σου δίνει υπομονή. Όμως εντάξει, θα ‘ρθουν τα εμβόλια, δεν υπάρχει αμφιβολία …αλλά να μη νομίζουμε ότι επειδή θα ’ρθουν τα εμβόλια χαλαρώσαμε και τελειώσαμε, και τέλειωσε η πανδημία. Άλλωστε, για να πεις ότι είναι ασφαλής κανείς, πρέπει να έχει εμβολιαστεί το 70 με 80% του πληθυσμού. Έτσι θα πάμε λοιπόν μέχρι τον Ιούνιο, πιστεύω.
Τι συμβαίνει όμως; κι αυτό περιμένουμε να διαπιστωθεί όταν θα είναι εμβολιασμένος πολύς κόσμος: μπορεί εσύ να μη νοσείς, αλλά να συνεχίζεις να το μεταδίδεις στους γύρω σου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί σημαίνει ότι, μέχρι να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός, και αυτοί που θα έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει να συνεχίσουν να φοράνε τη μάσκα τους…
Πάνω εκεί το έκλεισα. Το πεντάλεπτο μίσους κινδύνευε να μετεξελιχθεί σε ωριαία παράκρουση.