Εντάξει ΟΚ, κατάπτυστοι οι τύποι στο μετρό, μακάρι να τους πιάσουν κτλ. κτλ. Ένα απ’ τα πράγματα που δεν αντέχω, είναι να βλέπω να βαράνε άνθρωπο πεσμένο κάτω.
Αλλά να μιλάει για τραμπούκους το τσόλι της τηλεόρασης, που δουλειά του είναι να γυρνάει μ’ ένα μικρόφωνο στο δρόμο και να τραμπουκίζει τον κόσμο «γιατί δε φοράει μάσκα», πάει πολύ.
(Visited 60 times, 1 visits today)
Εντωμεταξύ μη χάσει την ευκαιρία ο Πορτοσάλτε να κατακεραυνώσει τους “ηθικούς αυτουργούς” από το χώρο των “αρνητών της μάσκας” που “υποκινούν αυτές τις συμπεριφορές”. Αναρωτιέμαι αν θα έλεγε το ίδιο σε περίπτωση που το ξύλο το έριχναν κάποιοι δικοί του “υποστηρικτές της μάσκας” σε κανά ταλαίπωρο που ήθελε να πάρει λιγάκι αέρα..
Μα …τους το ρίχνουν κάθε μέρα, μεταφορικά, με το μικρόφωνο στο χέρι. Ο άνθρωπος που θα με πλησίαζε για να μου πει γιατί φοράω τη μάσκα κάτω απ’ τη μύτη, θα είχε λαμβάνειν. Τι ακριβώς, δεν ξέρω.
Αυτό που τους ενοχλεί δεν είναι το ίδιο ξύλο, που πέφτει καθημερινά για πολλούς και διάφορους λόγους στην ίδια και μεγαλύτερη ποσότητα χωρίς να συγκινείται ή έστω να ενδιαφέρεται απολύτως κανένας, αλλά το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να ερμηνευτεί ως επίθεση κατά της πολιτικής ορθότητας, όπως εξάλλου είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ζακ. Θα μπορούσε κανείς παραφράζοντας τον Βέμπερ ακόμα και να ορίσει την πολιτική ορθότητα ως την ιδεατή οντότητα που κατέχει πλέον το μονοπώλιο της λεκτικής και φυσικής βίας..
Αυτή είναι μια ευφυής όσο και ανησυχητική διαπίστωση. Γιατί εκεί που οδηγεί είναι: η πολιτική ορθότητα ως κράτος εν κράτει, ή ως κύρια συνεκτική δύναμη ενός υπερκράτους υπεράνω κρατών.
Με πρόλαβες εκεί που ετοιμαζόμουνα να το συμπληρώσω ακριβώς κατά λέξη..