Η φωτό απ’ το άνοιγμα των New York Times δίνει μια εικόνα του επιπέδου των morals της αμερικανικής δημόσιας ζωής, και φυσικά του τρόπου άσκησης του δημοσιογραφικού [όπως και του ιατρικού, και οποιουδήποτε άλλου καίριας σημασίας] επαγγέλματος.
Η ασθένεια του Trump παρουσιάζεται χαιρέκακα ως “θεία τιμωρία” για την αλαζονεία και την ανικανότητα με την οποία “υποτίμησε επί μήνες” τη σοβαρότητα ενός ιού που “έχει σκοτώσει μέχρι στιγμής 207.000 Αμερικανούς πολίτες”…
Η μεταφυσική παράμετρος “ενισχύεται” εκ του ότι …ώρες μόλις πριν απ’ την ανακοίνωση της είδησης, ο DT δήλωνε ότι το τέλος της πανδημίας είναι ορατό. Στο μυαλό των συντακτών των NYT, το ότι ο πρόεδρος προσβλήθηκε απ’ τη νόσο …αναιρεί αυτομάτως την εγκυρότητα της φράσης του περί επικείμενου τέλους της πανδημίας… αλλά είπαμε: μιλάμε για “δημοσιογραφία” εδωπέρα, όχι παίξε γέλασε…
Θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε στο θέμα εκτενώς και πολύ σύντομα. Γιατί η αίσθηση μου είναι ότι …κάθε άλλο παρά αρνητική θα αποδειχτεί για τον DT η “νέα εξέλιξη”.