Το φαινόμενο υφίσταται από καταβολής τηλεοπτικού μέσου:  περιοδικά που η ύλη τους αφορά προγράμματα και ήρωες, από εκείνους των ελληνικών και ξένων σίριαλ μέχρι τους πλούσιους και διάσημους εκφωνητές ειδήσεων. Σ’ όλους εκείνους αναφέρονταν κάποτε οι τίτλοι εξωφύλλου, όπως και μέγα μέρος της ύλης, εν είδει παρουσιάσεων / συνεντεύξεων.
Στα αναβαθμισμένα, σύγχρονα έντυπα του είδους, βλέπει κανείς τη θεματολογία του εξωφύλλου να προσχωρεί στην λογική του trailer της ταινίας / σίριαλ, με ένα είδος εξαγγελτικής φρασεολογίας που μιμείται εκείνη των περιοδικών ποικίλης ύλης [ποιών;] των εφημερίδων και των δελτίων ειδήσεων.
Το φαινόμενο δεν εξαντλείται στο “τακτοποιημένο” χάος μιας πρόσοψης περίπτερου… Παρεισφρέοντας μέσω social media στη ροή των “κανονικών” ειδήσεων, δημιουργεί ένα ιδιότυπο είδος fake news – πραγματικότητας μέσα στην πραγματικότητα. Σ’ αυτό το παράλληλο σύμπαν, καταφύγιο για τον βασανισμένο από τις κακουχίες της ζωής πολίτη, οι ήρωες των σίριαλ έχουν δική τους ζωή, παρεμφερώς σημειολογούμενη μ’ εκείνην των αληθινών ανθρώπων. Αν τα γεγονότα που διέπουν τη ζωή των πρώτων είναι ασυνήθιστα και ακραία, επίσης ως “ακραία” και “ασυνήθιστη” μαθαίνουν κάποιοι να αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα των ηρώων της επικαιρότητας. Στην οποία οι πάντες ενθαρρύνονται, ως ήρωες κι αυτοί, να συμμετέχουν.
Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε “φαντασία” και πραγματικότητα αφήνεται επιμελώς αχνή, ή και τελείως αόρατη, μεγεθύνοντας το χαοτικό κομφούζιο των “real” news που διαγωνίζονται στην κλίμακα του fake.
Πρόκειται για μια ακόμα εκδήλωση ενός φαινομένου που περνάει απαρατήρητο, ή εν πάση περιπτώσει ανονομάτιστο… Ίσως γιατί “έτσι πρέπει”, μια κι είναι το σημαντικότερο απ’ όλα:
Είναι ο πόλεμος που διεξάγουν οι “θεωρητικοί” της virtual reality ενάντια στην έννοια της πραγματικότητας.