Στο in.gr (πού αλλού;) φιλοξενείται “άρθρο” της γνωστής παρουσιάστριας Αναστασίας Γιάμαλη με τίτλο “Woke ατζέντα, ο νέος μπαμπούλας”. Ακολουθεί απόσπασμά του (το πλήρες κείμενο εδώ)
Ήταν 14 Μαρτίου όταν ο πρωθυπουργός συνομιλώντας με τον ανοιχτά gay ηθοποιό, σεναριογράφο και σκηνοθέτη, Γιώργο Καπουτζίδη στο πλαίσιο εκδήλωσης στο Ωδείο Αθηνών, έλεγε πως «η Πολιτεία πρέπει να νομοθετεί για όλους-και για τους πολλούς και για τους λίγους- και οι μειονότητες πρέπει να προστατεύονται ενάντια «στην Τυραννία της Πλειοψηφίας». Σημειώστε τον όρο «τυραννία της πλειοψηφίας», θα σας χρειαστεί.
Τότε προσέθετε πως «η ισότητα στο πολιτικό γάμο δεν οδηγεί αυτόματα σε έναν καλύτερο κόσμο, αλλά είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η οργή και η βία που εκδηλώνεται, προκαλείται από ανθρώπους που είναι αρνητικοί να δεχθούν κάτι που είναι διαφορετικό από τα δικά τους στερεότυπα».
»Η οργή έχει βαθιές ρίζες και χρειάζεται πολλή δουλειά για να την κατανοήσουμε και να την αντιμετωπίσουμε». Είχε περάσει, άλλωστε, ένας μήνας απ’ όταν με 175 «ναι» ψηφίστηκε ο νόμος για την ισότητα στον γάμο. Από τη ΝΔ, 21 βουλεύτριες και βουλευτές είχαν ψηφίσει «όχι», 31 βουλεύτριες και βουλευτές της ΝΔ απείχαν, ενώ απουσίαζαν 4 υπουργοί.
Χρειάστηκαν 8 μήνες, για να ανακρούσει πρύμναν ο πρωθυπουργός. Ήταν xθες, όταν στο πλαίσιο εκδήλωσης στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών με συνομιλητή τον διανοούμενο και συγγραφέα, Πασκάλ Μπρυκνέρ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε: «Τώρα βρισκόμαστε σε άλλο επίπεδο, έχουμε την τυραννία των μειοψηφιών, οι οποίες δεν επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να αμφισβητήσει την άποψή τους. Εάν τολμήσεις να εκφράσεις αμφιβολίες για τη γνώμη τους σε «βαφτίζουν» φασίστα, υποστηρικτή της πατριαρχίας, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.»
Ταχύτατη η μετατόπιση από την «τυραννία της πλειοψηφίας» στην «τυραννία της μειοψηφίας», δεν νομίζετε;
Η κυρία Γιάμαλη θα συνεχίσει μηρυκάζοντας, λέξη προς λέξη, όλα τα εμμέσματα που ανακυκλώνονται 8 χρόνια τώρα για τον Trump, μη παραλείποντας να στρέψει τα πυρά της στις “εγχώριες ρέπλικές του”. Αλλά και σε εκείνους από την αντιπολίτευση που “αντί να υπερασπιστούν με τρόπο αταλάντευτο τα δικαιώματα γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ και μεταναστών, μιλούν για «υπερβολές της woke ατζέντας».
Δεν είναι η πρώτη φορά που η παρουσιάστρια αυτοαποκαλύπτεται ως ανίατη περίπτωση. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα (βλ. δεξιά) είχε αναλάβει να μιλήσει για την περίπου υποχρέωση των “ατόμων με κόλπο”, από ενάρξεως της σεξουαλικής ζωής τους να προβαίνουν σε ετήσιο τεστ παπ.
Για εκείνους που σοκάρονται με τον όρο, να ενημερώσουμε ότι δεν πρόκειται για επινόηση του συγγραφέα του κειμένου που εκφωνεί η κυρία Γιάμαλη. Ο πολυεθνικός θίασος των δικαιωματιστών συντονίζεται με ακρίβεια χάρη σε εντολές από συγκεκριμένα κέντρα. Αυτές περιλαμβάνουν όρους και εκφράσεις που συνθέτουν το newspeak της woke version της οργουελιανής δυστοπίας. Πιο συγκεκριμένα, ο όρος “person with vagina” έκανε το ντεμπούτο το στο νομικό λεξιλόγιο του (πάντα πρωτοπορούντος) Καναδά, εφέτος τον Μάρτιο.
Οποιος τώρα καταφέρει να αγνοήσει το παιδαριώδες “παρεμβατικό” μοντάζ που διέπει το δεύτερο βίντεο, κάτω (ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα να το κάνω), μπορεί να εστιάσει στην τοποθέτηση της κυρίας που αναλαμβάνει να δώσει το θεωρητικό υπόβαθρο πίσω από τον “επιστημονικά ακριβή και περιεκτικό” όρο “άτομα με κόλπο”.
Αυτό που προκύπτει μέσα από αλλεπάληλες διαφωνίες, αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις, είναι το εξής :
“Άτομα με κόλπο”, εκτός από εκείνα που ξέραμε ως σήμερα, είναι τα ίντερσεξ άτομα, και εκείνα που γεννήθηκαν μεν γυναίκες αλλά εννοούν, χωρίς να έχουν κάνει φυλομετάβαση (χωρίς να έχουν δηλ. απεκδυθεί του κόλπου τους), να αυτοπροσδιορίζονται ως άνδρες.
Ουδείς φυσικά από τους χαϊσκορίστες του IQ που συμμετέχουν στο πάνελ μπαίνει στον κόπο να ρωτήσει τη “θεωρητικό” το ποσοστό επί του πληθυσμού που αντιπροσωπεύουν άτομα όπως τα παραπάνω.
Γιατί αυτό το ποσοστό – κατά τεκμήριο πολύ μικρότερο του 1% – είναι εκείνο προς χάριν του οποίου γίνεται απαιτητή η κατάργηση της λέξης “γυναίκα”.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
“Άτομα με κόλπο” που χρειάζεται να κάνουν τεστ ΠΑΠ? Το έψαξα λίγο από περιέργεια και διαπίστωσα ότι περιπτώσεις transgender με καρκίνο της μήτρας (or whatever that thing is) υπάρχουν στην παγκόσμια βιβλιογραφία μόνο 4 κι αυτές αμφισβητήσιμες. Μιλάμε για τυραννία της ανυπαρξίας όχι μαλακίες!
Επαναφέρω τη θεωρία του “too big to fail”, βασισμένη στο σλόγκαν εποχής κραχ : Αυτό το κόλπο, που περιλαμβάνει τα πάντα σε αγαστή διασύνδεση, απ’ τη δικτατορία της “επιστήμης” (ιατρική, Artificial Intelligence etc) μέχρι τις ασυναρτησίες των δικαιωματιστών και την πράσινη ενέργεια, είναι τόσο καλά δομημένο και τόσο τεράστιας εμβέλειας, που φαίνεται αδύνατο να πέσει. Όποιος πειστεί επ’ αυτού, δεν θα αναλάβει ποτέ δράση εναντίον του, αφήνοντάς το να αναπτύσσεται, μέχρι να φτάσει τελικά σε ένα σημείο όπου θα είναι όντως αήττητο.
Η υπεραισιοδοξία στις τάξεις των νικητών, όσο εκτός τόπου και αν φαίνεται στους ρεαλιστές, δεν παύει να είναι χρήσιμη. Άσε που κάποτε δεν στερείται και ρεαλιστικών βάσεων.
Ειδικά οι παπαριές περί “πατριαρχίας”, “LGBTQ+” και “μεταναστών που έχουμε ανάγκη για να ορθοποδήσει η οικονομία μας” will be the first to go. Γενικά στα θέματα όπου κυρίαρχο είναι το “συναίσθημα” η καλλιέργεια της αντίθετης τάσης δεν πρέπει να είναι δύσκολη υπόθεση.
Αλλά και στα ιατρικά ο συμπαθής RFK Jr εξαγγέλλει πράματα και θάματα.*
Στο ουκρανικό θα φανούν πολλά ως προς τον κύριο Τραμπ-άκουλα. Γιατί, πέρα απ’ το πανάκριβο αέριο που (έχει συμφέρον να συνεχίσει να) πουλάει, οι φίλοι του της Blackrock (oh yes…) έχουν κατοχυρώσει συμφέροντα από την ανοικοδόμηση της χώρας.
* Μεταξύ άλλων, νομικές κινήσεις εναντίον Fauci, Gates, Moderna, Pfizer…
Αυτός στις δραστηριότητες του οποίου αξίζει να εστιάζει κανείς 24/7 είναι ο κυρ-Musk. Ο οποίος περνάει σύντομα, αν όχι ήδη, από το απυρόβλητο στην αποθέωση, αποκτώντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα ελέγχου σύσσωμου του “ανταγωνισμού” σε όλους τους τομείς, και εξ αυτού, του πλανήτη.
Αφού δεν κατάφερε να κατακτήσει τον Άρη, αποφάσισε να κατακτήσει τη Γη!
Ευστοχώτατο.
Όπως και, αλλίμονο, το περί Ελλάδας, όπου η γραμμή φαίνεται να είναι “woke κουλτούρα; ποια woke κουλτούρα; no such thing here”.
Άκουγα προηγουμένως μια από τις αναλύσεις που έχουν πλημμυρίσει το δίκτυο, ενός ακόμα που “τα έλεγε” για τον Trump (Δ. Απόκης – τουλάχιστον αυτός “τα έλεγε” όντως εξ αρχής, ψιθυριστά έστω). Ο οποίος δεν παρέλειπε να εγκωμιάσει τον Musk για το ότι …επικροτεί τη μείωση της κρατικής ενίσχυσης των βιομηχανιών ηλ. αυτοκινήτων. Λες και δεν είναι οι ανταγωνιστές του που θα ζημιωθούν κυρίως απ’ αυτό.
Κάποια στιγμή ο Elon (με τον οποίο έχουμε λίγες μέρες διαφορά) πρέπει να συνειδητοποίησε πόσο εύθραυστη κατά βάθος ήταν η θέση του ως “πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο” στα πλαίσια της παρακμάζουσας αμερικανικής οικονομίας και της προϊούσας πολιτικοποίησης των πάντων και αποφάσισε ότι μόνη λύση θα ήταν μια κυβέρνηση στα μέτρα του.
“Κάπως” έτσι.
Γενικά έχεις ένα τύπο ο οποίος μπαίνει με τα μπούνια στην κυβέρνηση ως υπερυπουργός – supervisor και …ένα πράγμα είναι σίγουρο ότι δεν θα παίξει ρόλο στις πολιτικές που θα προκρίνει : το επιχειρηματικά του συμφέροντα.
Με βλέπω να επιστρέφω στον 13χρονο (“κομμουνιστή”) εαυτό μου. “Έξω τώρα οι Αμερικάνοι” και δε συμμαζεύεται. Είναι και επίκαιρο.😅
All time classic. Μου θυμίζει ένα βιντεοπαιχνίδι επιστημονικής φαντασίας (όπου οι Γερμανοί κυριαρχούσαν στο μέλλον έχοντας κερδίσει τον Β’ ΠΠ) που λανσαρίστηκε με το σλόγκαν “Killing nazis never goes out of style”.
…Αλλά εδώ που έχουμε φτάσει, “Έξω τώρα οι Αμερικάνοι” και μέσα ποιος; ο …Καπουτζίδης; 🙀
Κι όμως αυτά τα φαινόμενα είναι οι κατεξοχήν αμερικανιές της εποχής μας. Τελευταία πάντως έχω καταλήξει να τους λυπάμαι. Τους χάιδεψε λίγο η εξουσία και γυάλισε το μάτι τους. Ας το διασκεδάσουν ακόμα όσο μπορούν.
Ως προς την Ουκρανία πάντως, το πράγμα πρέπει να θεωρείται δεδομένο :
(από in.gr)
Η Ουκρανία θα πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι ο πόλεμος με τη Ρωσία θα τερματιστεί τον επόμενο χρόνο μέσω της διπλωματίας, δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε ραδιοφωνική του συνέντευξη που μεταδόθηκε σήμερα.
Το εύρος της νίκης του Τραμπάκουλα (το landslide που λένε) του έχει προσδώσει ένα είδος “μαγικής αύρας” που παραλύει κάθε αντίσταση. Let’s hope so anyway.
I certainly hope so. Γιατί όλες τις μέχρι τώρα ζημιές της Ουκρανίας από τον πόλεμο καθώς και τις περί νίκης μωροφιλοδοξίες του Ζελένσκι τις πληρώνουν εκόντες άκοντες οι Ευρωπαίοι. Όπως και στο ζήτημα της “woke ατζέντας” το μυστικό του Τραμπ είναι ότι διατυπώνει φωναχτά εκείνο που από μέσα τους εύχονται όλοι.
…Και η περίεργη εναρμόνιση – κάποια …”μαγεία”; Κάποια extraordinaire αστρολογική συνθήκη; – συνεχίζεται :
“Σε κώμα” ο θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν.
Άκου να δεις δηλ.
Λάθος στιγμή βρήκε να έρθει σε έξαρση το ηλίθιο “συνθετικό μου δαιμόνιο”, μη αφήνοντάς με να ασχοληθώ όσο θέλω με διάβασμα / ακρόαση / επικαιρότητα. Μπορεί και αυτό να υπάγεται στην peculiar “αστρολογική συνθήκη”.
Ποιος ξέρει τι περίοδος είναι αυτή που διανύουμε ανυποψίαστοι. Μπορεί κανείς να διακρίνει μεσαιωνικές ομίχλες πίσω απ’ τον πανικό της “πληροφόρησης”.
Κυκλοφορώντας χτες με τα ΜΜΜ και παρατηρώντας το gay pride στο απόγειό του, σκεφτόμουνα ότι με τη γνωστή της καθυστέρηση δεν αποκλείεται η χώρα μας να γίνει στο επόμενο διάστημα το τελευταίο καταφύγιο της πολυχρωμίας. Κατά πάσα πιθανότητα εξάλλου θα είναι και η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που θα πάρει την ακροδεξιά στροφή.. από το πεζοδρόμιο.
Θα έχεις καταλάβει ότι τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ φιλότιμα να δω τις θετικές πλευρές της προσεχούς διακυβέρνησης Τραμπ. Το κακό προαίσθημα όμως παραμένει. Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος από την παρούσα κατάσταση των πραγμάτων, αλλά ούτε και θέλω ριζικές αλλαγές προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Γιατί στις μέρες μας οι αλλαγές είναι πάντοτε για κακό.
Δεν ξέρω τί άλλο προαίσθημα μπορεί κανείς να έχει ζώντας σ’ αυτή τη χώρα, που ετοιμάζεται να δώσει γην και ύδωρ στον κωλότουρκο (συμβολικά και κυριολεκτικά) – εξ ου η εκπαραθύρωση του ενοχλητικού …”Μεσσήνιου”.
Μιλάμε για τη χειρότερη κυβέρνηση ever. Για την οποία κατά απίστευτο τρόπο ισχύει αυτό που λες περί αλλαγών. Καθότι αντίπαλο δέος = Ανδρουλάκης!
…Αλλά ως προς τον Trump υπάρχει ή “άστρο λαμπρό”, ή σχολαστικά καλλιεργημένο έδαφος. Ακόμα και οι Democrats είναι σαν τις βρεγμένες γάτες. Πέρα από κάποιες κλασικά γελοίες περιπτώσεις (όπως οι “φεμινίστριες” που ορκίζονται αποχή απ’ το σεξ και ξυρίζουν τα μαλλιά τους 🤣) σιωπή απλώνεται στο πολιτικό τοπίο – σε βαθμό που αρχίζω να ανησυχώ μήπως προετοιμάζουν τίποτα περίεργο.
Κι εδώ εξάλλου τα πράγματα κινούνται με τους γνωστούς τους ρυθμούς: εσωκομματικές έριδες, μανάδες που σκοτώνουν τα παιδιά τους for no reason at all κλπ. No business as usual.