Ο καταδικασμένος παιδόφιλος Tony Akid θα περάσει από ειδική θεραπεία με σκοπό να χαλιναγωγήσει τις φαντασιώσεις του… Στους αστυνομικούς που έκαναν έφοδο στο σπίτι του, ο εν λόγω παραδέχτηκε ότι είχε στην κατοχή του “ανήθικες εικόνες” παιδιών – αυτή ήταν η δεύτερη καταδίκη του μέσα σε 6 χρόνια.
Αυτή τη φορά ο δικαστής Ahmed Nadim πρότεινε αναστολή ποινής στον υποτροπιάσαντα, υπό τον όρο να δεχτεί να υποβληθεί στη νέα …πειραματική “θεραπεία ματιών” eye movement desensitisation and reprocessing [EMDR]. Αυτή συνίσταται στον …ρυθμικό βομβαρδισμό των ματιών, εναλλάξ, με φωτεινές ακτίνες, κάθε φορά που στο μυαλό του ασθενούς σχηματίζεται “ανήθικη εικόνα”.
Δεν το πιστεύω ότι διαβάζω αυτά τα πράγματα …αλλά συνεχίζω : ο υπόδικος θα πρέπει να πληρώσει για τη “θεραπεία” απ’ την τσέπη του.
“Λεπτομέρεια”: ο TA έχει παραδεχτεί ότι έχει ένα διεστραμμένο ενδιαφέρον για τα παιδιά, παρόλο που …δεν έχει ποτέ επιχειρήσει να υλοποιήσει τις φαντασιώσεις του…*
Η ετυμηγορία : “κατηγορούμενε, συμβάλλεις στην εκμετάλλευση ευάλωτων παιδιών, η οποία οδηγεί σε ανυπολόγιστες βλάβες… Είμαι ως εκ τούτου διατεθειμένος να αποδεχτώ την προθυμία σου να εμπιστευτείς τους ειδικούς, ώστε να διορθωθείς και να επαναπροσδιορίσεις τα ενδιαφέροντά σου. Εαν αυτό μπορεί να επιτευχθεί, θα είναι καλό για σένα και την κοινωνία”.
* Το χαμηλό προφανώς IQ μου με εμποδίζει να καταλάβω γιατί, με αυτή τη λογική, κάποιος που έχει στην κατοχή του ταινίες με πρωταγωνιστές serial killers [εγώ πχ.] δεν πρέπει να καταδικασθεί ως serial killer. Ή και γιατί, κάποιος που έχει στη βιβλιοθήκη του το “Mein Kampf” […ξανά εγώ] δεν πρέπει να καταδικαστεί ως literally Hitler.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Από νομικής απόψεως η ποινική ευθύνη του κατόχου παιδικής πορνογραφίας, δεδομένου ότι απαγορεύεται η συμμετοχή ανηλίκων σε τέτοιες δραστηριότητες, είναι αντίστοιχη με αυτή του κλεπταποδόχου. Κατά τάλλα η έννοια της “παιδεραστίας” (που μπορεί να περιλαμβάνει τα πλέον διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα όπως και η σύγχρονη έννοια του ρατσισμού) έχει πάρει τις τελευταίες δεκαετίες μυθικές διατάσεις. Όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει πως οι “παιδεραστές” αποτελούν τους κατεξοχήν εγκληματίες και δεν θα πρέπει να τιμωρούνται με τίποτα λιγότερο από βασανιστικό θάνατο.
Την ξέρω τη νομική άποψη. Αλλά το ακριβές περιεχόμενο των εικόνων που ήταν στην κατοχή του ατόμου δεν είναι γνωστό.
Και θα είχε ενδιαφέρον η άποψη του δικαστή για το όργιο “παιδικών καλλιστείων”, “παιδικού modelling”, “παιδικών διαγωνισμών τραγουδιού” κλπ. στο πλαίσιο των οποίων αμφίεση και δραστηριότητες 12χρονων έως 7χρονων κοριτισών δεν υστερούν σε τίποτα από εκείνες των “επιφανών” της bimbo culture.
Η συνύπαρξη δυο παράλληλων συμπάντων, της σεξουαλικοποίησης παιδιών [με όρους soft porn] απ’ τη μία, και ενός νεο-πουριτανισμού ο οποίος αρνείται την ύπαρξη παιδικής σεξουαλικότητας απ’ την άλλη, είναι απ΄τα πιο ενδιαφέροντα φρούτα της εποχής.
Η σχιζοφρενική πρακτική που αναφέρεις διαπερνάει στην πραγματικότητα κάθε πτυχή της σύγχρονης σεξουαλικότητας και όχι μόνο των ανηλίκων. Παρά τις μεγαλόστομες διακυρήξεις περί του αντιθέτου ο δυτικός άνθρωπος ποτέ δεν ξεπέρασε την αντίληψη ότι το σεξ είναι κατά βάση κάτι κακό.
Πράγματι. Πήγε να ξεχαστεί για ένα διάστημα, αλλά ήρθε η σεξουαλική απελευθέρωση των 10χρονων να μας το θυμίσει…
Και το #metoo να το θεσμοθετήσει..