Ο καθηγητής – διευθυντής του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ Δημήτρης Κούβελας, είναι από τις περιπτώσεις ειδικών που μπορείς να ακούς …χωρίς να θες να μπεις μέσα στην τηλεόραση. Φαίνεται άνθρωπος που είχε και έχει μια ζωή έξω απ’ το σπουδαστήριο… κι αυτά που λέει ακούγονται συνήθως λογικά, σε αντίθεση μ’ εκείνα που εισπράττεις από την γνωστή κουστωδία.
Το αυτό ισχύει και για τις πρόσφατες δηλώσεις του στον ραδιοσταθμό Focus 103.6 σε συζήτηση με τον Στέφανο Δαμιανίδη.
Είπε ότι είναι πολύ εντυπωσιασμένος απ’ την ταχύτατη ανάρρωση του πρόεδρου Τραμπ χάρη στο νέο φάρμακο Bamlanivumab [μα είναι λέξη αυτή; τέλος πάντων…], ότι η τεχνολογία που υπάρχει πίσω του είναι εξ ίσου επαναστατική μ’ εκείνην των εμβολίων. Μίλησε για ένα είδος πανίσχυρου αντισώματος το οποίο συνδέεται με την ακίδα του ιού, άμεσα εξουδετερώνοντάς τον. Για την προοπτική να εφαρμοστεί και στο AIDS, την ηπατίτιδα και αλλού, ουσιαστικά “εξαλείφοντας τις ιώσεις από την παθολογία”. Αλλά και για το περίεργο της υποβάθμισης μιας τέτοιας ανακάλυψης, χάριν του “πολυαναμενόμενου” εμβολίου.
“Αν χρησιμοποιηθεί ευρέως το φάρμακο, μιλάμε για πλήρη κατάργηση lockdown και μάσκας” είπε ο επιστήμονας…
ΕΜΒΟΛΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΥ…
(Visited 130 times, 1 visits today)
Όσο κι αν μου είναι ο εν λόγω επιστήμων σχετικά συμπαθής, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα διαφωνήσω κάθετα και χωρίς να υπεισέλθω ιδιαίτερα στο φαινόμενο “αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει”, τουτέστιν καθηγητής φαρμακολογίας που προτείνει φάρμακα στη θέση του εμβολίου κλπ. Καταρχήν δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο στο να συνέρχεται ταχύτατα κάποιος από μια ως επί το πλείστον ακίνδυνη ασθένεια, ειδικά μάλιστα σε περίπτωση που δεν έχει αρρωστήσει καθόλου in the first place, όπως πιθανότατα συνέβη με τον ατάλαντο σε θέματα ηθοποιίας πρόεδρο Τραμπ. Δεύτερον και κυριότερον τα κατορθώματα της βιοτεχνολογίας, σε πείσμα της απίθανης μυθολογίας που έχει καλλιεργηθεί τόσο από τους υπέρμαχους όσο και από τους εχθρούς της, περιορίζονται στη δημιουργία μεταλλαγμένων σπόρων κερδοσκοπικού χαρακτήρα και παραλλαγμένων μικροβίων για στρατιωτική χρήση, πραγμάτων δηλαδή αμφίβολης έως και αρνητικής χρησιμότητας. Τα καθαρά θεραπευτικά επιτεύγματα της λεγόμενης “γονιδιακής θεραπείας” εδώ και 25 περίπου χρόνια που μας έχουν φλομώσει στα λόγια, είναι πρακτικά υπό το μηδέν και θα παραμείνουν εκεί επαόριστον για λόγους που σχετίζονται με την περιπλοκότητα του ανθρώπινου γονιδιώματος και την αδυναμία σοβαρού πειραματισμού σε ανθρώπινα υποκείμενα.
Τα παραπάνω ισχύουν πρωτίστως για το “νέας τεχνολογίας” εμβόλιο και λιγότερο για τα φάρμακα εναντίον των ιώσεων που απλώς δεν υπάρχουν. Γενικότερα η κατάσταση με τα φάρμακα “για την καταπολέμηση του κορωνοϊού” (στην πραγματικότητα πρόκειται για φάρμακα που σχετίζονται με άλλες ασθένειες, τα οποία δοκιμάζουν τώρα στα κουτουρού με την ελπίδα να σκοντάψουν πάνω στη νέα πενικιλίνη) θυμίζει τα θαυματουργά φάρμακα κατά του καρκίνου που εμφανίζονταν τις προηγούμενες δεκαετίες επί καθημερινής βάσεως στα δελτία ειδήσεων, στην ανακάλυψη των οποίων εμπλεκόταν λέει και κάποιος έλληνας ερευνητής..
Άποψη εγώ δεν έχω επί του θέματος. Για να μιλάς με βεβαιότητα σημαίνει ότι το έχεις ψάξει οπότε σε εμπιστεύομαι.
Απλώς ο εν λόγω με πείθει ως πιο εμπιστεύσιμος από την κουστωδία της “επιτροπής κορωνοϊού”, πράγμα που στο φινάλε δεν αποτελεί κάποιο super credit.
Και κρατάω μια πισινή, εν είδει ελπίδας, για την περίπτωση που συμβαίνει κάτι όντως ground breaking.
Το θέμα με απασχολεί (ως μέσο ελαφράς ψυχαγωγίας) από την εποχή του “πρώτου κλωνοποιημένου προβάτου” -ανακάλυψη τόσο σημαντική όσο και το κιβώτιο έξι ταχυτήτων- και της “αποκρυπτογράφησης (βλ. αποδελτίωσης) του ανθρώπινου γονιδιώματος” που φυσικά δεν έγινε ποτέ, γιατί δεν μπορεί να γίνει εκ των πραγμάτων. Όσο είδες εσύ τα περίφημα κλωνοποιημένα όργανα προς μεταμόσχευση και την κατάργηση του γονιδίου των γηρατειών (έχουν ειπωθεί και μεγαλύτερες ανοησίες), άλλο τόσο τα είδα κι εγώ. Η θεμελιώδης αδυναμία της βιοτεχνολογίας είναι ότι μπορείς εύκολα να προκαλέσεις κακό, η πιθανότητα όμως να πετύχεις κάτι θετικό αγγίζει το αρνητικό άπειρο, εκτός κι αν είσαι διατεθειμένος να διαπράξεις δισεκατομμύρια φόνων σε ανάλογο χρονικό διάστημα, όπως έκανε η φύση μέχρι να πετύχει κάποιο σχετικά σταθερό αποτέλεσμα. Με τις ντομάτες δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, γιατί ό,τι και να βγει κάπως θα τρώγεται και στην τελική τις κάνεις και κέτσαπ. Πολύ θα ήθελαν φυσικά μερικοί να κάνουν το ίδιο και με τους ανθρώπους..