Τα παρακάτω αποσπάσματα ρεπορτάζ από τον διαδικτυακό ιστότοπο In.gr. δίνουν μια ακόμα ιδέα του πώς ασκείται η δημοσιογραφία στην Ελλάδα…

Το σίκουελ στο Κουκάκι : Η βεντέτα αντιεξουσιαστών – αστυνομικών, η βία και οι οργισμένοι κάτοικοι Τραυματισμένοι άνθρωποι, αποπνυκτική ατμόσφαιρα από τα χημικά, 13 συλλήψεις μεταξύ των οποίων και ένας ανήλικος από τις καταλήψεις σε Ματρόζου και Παναιτωλίου, υλικές ζημιές και πολίτες «στα κάγκελα» ο σημερινός απολογισμός της βεντέτας αστυνομικών- αντιεξουσιαστών, που όπως φαίνεται θα συνεχιστεί.
Βράδυ Σαββάτου και το Κουκάκι, δημοφιλής περιοχή στο κέντρο της πρωτεύουσας της Ελλάδας, όχι του Ιράκ, είναι απροσπέλαστο. Αστυνομικοί, χημικά, μπογιές, πέτρες, ξύλα, κομμάτια τσιμέντου, έπιπλα, καδρόνια στους δρόμους μπροστά και γύρω από τις καταλήψεις, άνθρωποι που τους παίρνουν με χειροπέδες, άλλοι τραυματισμένοι που αιμορραγούν, τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι που μεταδίδουν σε ζωντανή μετάδοση τα γεγονότα. Μεταξύ των γεγονότων και η προσπάθεια της αστυνομίας επί 40 λεπτά να κόψει με σιδηροτροχό την πόρτα, θέμα που σχολιάστηκε. Ειδοποιός διαφορά: Αυτήν τη φορά οι «κομπάρσοι» γείτονες και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο. Στα βίντεο από τα τεκταινόμενα ξεχωρίζουν οι φωνές τους που με συνθήματα κατά της αστυνομικής βίας και της αστυνομοκρατίας και αυστηρές συστάσεις προς τους αστυνομικούς, διεκδικούν την ηρεμία τους και τη γαλήνη τους ένα σαββατόβραδο στο σπίτι τους και τελικά μια ζωή που θα απασχολούνται με τα σοβαρά και ουσιαστικά ζητήματα και όχι με τις βεντέτες αντιεξουσιαστών και αστυνομίας.
Γιατί τη βεντέτα αυτή που έχει ξεσπάσει μεταξύ αστυνομίας και αντιεξουσιαστών, με την πρώτη να θέλει πάση θυσία και με τη χρήση θεμιτών και αθέμιτων μέσων να επιβάλει το κυβέρνητικό δόγμα νόμος και τάξη παντού, με κατάργηση όλων των «άβατων» και την άλλη πλευρά να μιλά για αστυνομοκρατία και τρομοκρατία και να σηκώνει λάβαρο επανάστασης και γενικευμένης αντίστασης, την πληρώνει ακριβά η κοινωνία, που σαφώς έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα από την κατάληψη ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου, που χρησιμοποιείται για την προστασία ευάλωτων ανθρώπων. 

Το “ρεπορτάζ” εκτελείται με όρους κριτικής σε τηλεθέαμα. Εξ ου η εναρκτήρια φράση που μιλάει για “σίκουελ”, υποβαθμίζοντας απευθείας το γεγονός – θέλοντας ίσως να εννοήσει ότι η αστυνομία δίνει ένα είδος επικοινωνιακού σόου, στο οποίο ο μπάτσος προβάλλεται ως ήρωας. Εξ ου και οι “κομπάρσοι”, όπως αναφέρονται, γείτονες και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που διεκδικούν αυτή τη φορά …πρωταγωνιστικό ρόλο. Στα βίντεο [αχ, αυτά τα βίντεο…] ξεχωρίζουν οι φωνές τους, που με συνθήματα …κατά της αστυνομοκρατίας και τις αστυνομικής βίας, …διεκδικούν την ηρεμία και τη γαλήνη τους κτλ. κτλ. και τελικά …μια ζωή που θα απασχολούνται με πιο σοβαρά ζητήματα απο τις βεντέτες αντιεξουσιαστών κι αστυνομίας.
Στο σύνολό του το φαινόμενο εκτοπίζεται στην επικράτεια του επουσιώδους *. Η εναλλαγή εκκαθαρίσεων και επανακαταλήψεων βαφτίζεται, όχι κόντρα παρανόμων και κράτους δικαίου, αλλά “κόντρα αντιεξουσιαστών και αστυνομίας”. Οι “αυστηρές συστάσεις” γίνονται αποκλειστικά σ’ εκείνους που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να απομακρύνουν ανθρώπους από κτίρια που δεν τους ανήκουν. Και όλα αυτά εν ονόματι της ηρεμίας και της γαλήνης ένα Σαββατόβραδο [να δούμε και κάνα ματσάκι ρε αδερφέ…], απειλή εναντίον της οποίας δεν είναι η ίδια η κατάληψη και οι “αντιεξουσιαστές” αγνώστων λοιπών στοιχείων, αλλά η αστυνομοκρατία ** … Βεβαίως και δεν θα απουσίαζαν από την προβληματική του “φιλήσυχου” ρεπόρτερ οι …ευάλωτοι που φιλοξενούνται στα εγκαταλελειμμένα κτίρια.

* Ο κύριος Ινδαρές, “πρωταγωνιστής του προηγούμενου επεισοδίου” [με την ορολογία του ρεπόρτερ] έχει δηλώσει ότι στο ξεκίνημα της κατάληψης έσπευσε να διαμαρτυρηθεί, μαζί με άλλους, στην Αστυνομία…

** Η οποία ασφαλώς και υπάρχει αλλά, εξ ίσου ασφαλώς, δεν είναι αυτό το πεδίο εκδήλωσης της…