Η προθυμία με την οποία ο «πρόεδρος Μπάιντεν» συμμορφώνεται με τις τελεσιγραφικές απαιτήσεις των Ταλ. είναι ένα ακόμα επεισόδιο σε μια διαδικασία αποσύνθεσης. Κι όμως, τα πράγματα με την Αμερική είναι [ακόμη] σοβαρότερα απ’ όσο δείχνουν. Γιατί η κυβερνητική κρίση φερεγγυότητας στο εσωτερικό, και η κρίση κύρους των ΗΠΑ ενώπιον εχθρών και φίλων [σε all time high και οι δύο] …δεν είναι το μεγαλύτερό τους πρόβλημα. Υπάρχει ένα ακόμα μεγαλύτερο : η δυσαρέσκεια προς τον «πρόεδρο Μπάιντεν» εκπορευόμενη πλέον από παντού, ακόμα και από τα δημοκρατικά media, φαίνεται να αποτελεί προάγγελο καθαίρεσης. Και, στη μετά – Μπάιντεν εποχή, τα ηνία της διακυβέρνησης των ΗΠΑ αναλαμβάνει … «αυτό» :

ΥΓ. Από πέρσι το καλοκαίρι έχουμε τονίσει ότι το κόνσεπτ πίσω απ’ την «επιλογή» της KH σε θέση αντιπροέδρου, αφορούσε στην εν ευθέτω χρόνω απομάκρυνση [πραγματική και συμβολική] του γηραλέου ex- alpha male απ’ την εξουσία, και την [επίσης πραγματική και συμβολική] ανάληψή της από την εκπρόσωπο της νέας μητριαρχίας, όχι τυχαία …έγχρωμη.