Δίπλα στα “σουβενίρ” της τελευταίας στιγμής που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Νέο Ποινικό Κώδικα [αθρόες αποφυλακίσεις, μετατροπή σε πλημέλημμα ενεργειών όπως ο εμπρησμός δασών και η κατοχή μολότοφ] υπάρχει ένα που τα media δεν θεώρησαν άξιο επισήμανσης – διάβασα, μόλις χτες, γι αυτό στην Καθημερινή: είναι η διάταξη που αφορά στην απελευθέρωση των κέντρων από την υποχρέωση σεβασμού της ησυχίας όσων κατοικούν στο ηχητικό βεληνεκές τους.
Να πούμε την αλήθεια, τα μαγαζιά ουδέποτε απειλήθηκαν από την προηγούμενη διάταξη, η οποία μιλούσε για “πταισματικού τύπου” παραβάσεις. Ούτως ή άλλως ελάχιστοι ήταν οι “φιλήσυχοι πολίτες” που έμπαιναν σε διαδικασία αντιπαράθεσης με τα παιδιά της νύχτας. Ο τρόπος προσέγγισης της αστυνομίας πάλι ήταν και είναι τέτοιος που, μετά από μια-δυο φορές [ο παθός μαθός] απαξιοίς να ξανατηλεφωνήσεις. Κι ας μη μιλήσω για την έκφραση του αστυφύλακα, στο άκουσμα της λέξης “ντεσιμπελόμετρο”…
Οι όποιες καταγγελίες, δεν είχαν αποτέλεσμα: η διαδικασία αυτοφώρου διεκπεραιωνόταν από άτομο “διορισμένο” γι’ αυτό το σκοπό από τον καταστηματάρχη, ο οποίος συνέχιζε απτόητος το έργο του.
Με τον νέο κώδικα ο πταισματικός χαρακτήρας εξανεμίζεται δίνοντας τη θέση του σε διοικητικό πρόστιμο. Δηλ., σφράγισμα του καταστήματος, το οποίο όμως για να γίνει πρέπει να προηγηθούν τρεις διαφορετικές μετρήσεις, με το …ντεσιμπελόμετρο που λέγαμε πιο πάνω.
Εν ολίγοις, αυτό που προβάλλει με τη νέα διάταξη είναι η παγερή αδιαφορία του ΣΥΡΙΖΑίου νομοθέτη, για ένα δικαίωμα – κεκτημένο σε όλο τον “πολιτισμένο” κόσμο.
Η κυβέρνηση μελετάει, και καλά κάνει, την αναθεώρηση διατάξεων του κώδικα, όπως οι …ύποπτα ακατανόητες περί εμπρησμών και κατοχής μολότωφ.
Θα υπάρξει άραγε μέριμνα και για την προστασία της ησυχίας του “πολίτη”, που βρίσκεται στο έλεος κάθε, “επαγγελματία” ή μη, αρκουδοχοντράνθρωπου;