Προσωπική μου “αδυναμία” από την παρέα των τηλε-ειδικών είναι ο κύριος Καπραβέλος, διευθυντής της Β’ ΜΕΘ στο νοσοκομείου Παπανικολάου Θεσσαλονίκης. Όχι μόνο για τα όσα λέει, ως κεντρικό γρανάζι του προπαγανδιστικού μηχανισμού, αλλά και για το ύφος, και τα ελληνικά με τα οποία τα διατυπώνει.
Έχουν πάψει ως εκ τούτου να με εκπλήσσουν δηλώσεις του όπως η χτεσινή στο Σκάι :
«Εμείς χθες περάσαμε μια τραγική μέρα, τα κρεβάτια ΜΕΘ πλέον είναι γεμάτα… Είχα δίλημμα, έναν εφιάλτη, ένα 22 χρονών παιδί με λευχαιμία που ήθελε εντατική, δεν είχαμε κρεβάτι, και έναν 62 χρονών COVID ανεμβολίαστο, ο οποίος ήθελε κρεβάτι ΜΕΘ. Υπήρξε αναστάτωση σε όλο το νοσοκομείο. Πήραμε κρεβάτια από άλλες ειδικότητες, κρίσιμες, για να εξυπηρετήσουμε τις αυξημένες ανάγκες COVID».
Μετά από τέτοιες δηλώσεις, έκπληξη δεν θα έπρεπε να αποτελεί ούτε καν η απάντηση του διοικητή της 3ης Υγειονομικής Περιφέρειας Μακεδονίας, Π. Μπογιατζίδη :
«Στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχει διαθεσιμότητα κλινών ΜΕΘ, τόσο για Covid όσο και για non Covid περαστικά. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με τη διαχείριση νοσηλείας non Covid περιστατικού σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Σήμερα το ποσοστό κάλυψης είναι της τάξης του 67% με δυνατότητα ανάπτυξης και νέων κλινών εφόσον χρειαστεί».
Το μόνο που προκαλεί έκπληξη, σε μένα τουλάχιστον, είναι : σε μια εποχή που 10.000 υγειονομικοί απειλούνται με απόλυση ως “αρνητές του εμβολίου”, και μετά από μια τέτοια διάψευση, που συνιστά ουσιαστικά εξευτελισμό του “επιστήμονα”, πώς διατηρείται ανεπίπληκτος και αμετακίνητος;