Η εμφάνιση του ΥΕΘΑ προκαλεί αρχικά έκπληξη, σε σχέση με τα στάνταρ του μητσοτακικού θιάσου.
Eίναι βεβαίως γνωστό σε κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο ότι, όταν απειλείσαι, δεν απαντάς απευθυνόμενος σε άσχετους, αλλά στον απειλούντα. Και αν χρειαστεί, με …κινήσεις επί του πεδίου.
Τα παραπάνω αφορούν στις τελευταίες, δυσοίωνες και καλά φράσεις του κυρίου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος προσθέτει μια πινελιά τζάμπα μαγκιάς στο ρεπερτόριό του, σαν νέος Πάνος Καμμένος.
Η ασυμβίβαστα δουλοπρεπής στάση του ανδρός, ως εκπροσώπου της κυβέρνησης, στο ουκρανικό [“δίνουμε όσα μπορούμε να δώσουμε από αυτά που μας ζητάνε. Δεν είμαι διατεθειμένος να παραθέσω άλλα στοιχεία! ”] διασκεδάζει οριστικά τις εντυπώσεις : η ρεαλιστική ερμηνεία των “απειλητικών” δηλώσεων αφορά όχι σε κάποια στρατιωτική κινητοποίηση, αλλά σε μια καινοφανή, περιθωριακή τάση που αναπτύσσεται εντός των κόλπων του ΝΑΤΟ περί αποβολής της Τουρκίας από αυτό. Μ’ αυτήν φαίνεται να φλερτάρει ο κύριος Παναγιωτόπουλος.