Βλέπω ένα τυπάκο στο δρόμο, μούρη χωμένη μέσα στην πάνα, γυαλί από πάνω, έτοιμος για το next level, τη στολή του διαστημάνθρωπου. Bαδίζει πληκτρολογώντας στο κινητό του. Συνειδητοποιώ ότι βρίσκομαι μπροστά στην ultimate εισβολή της εικονικής στη αληθινή πραγματικότητα * : ο τύπος μετατρέπεται στην ζωή σ’ εκείνο που είναι στη virtual reality : σε εικονίδιο, το οποίο επισημαίνει απλώς την ύπαρξη “κάποιου” ανθρώπου – carbon unit στην σταρτρεκική διάλεκτο **. Ο οποίος δεν υπάρχει παρά μέσα από το laptop – κινητό του. Η επικοινωνία με τους υπόλοιπους του είδους του, αποκλείει την διά ζώσης συνύπαρξη και αφορά κυρίως προγλωσσικά μηνύματα, διανθισμένα με ηλίθιες καρδούλες και χαμογελαστά ανθρωπάκια.
Η τρομακτική διάδοση της μάσκας από καταβολής πανδημίας, η προθυμία μερίδας του κόσμου για την εξακολούθησή της, το ότι έχει αποτελέσει “πλέον” συνήθεια για πολλούς, οι οποίοι σκοπεύουν να την διατηρήσουν και μετά την πανδημία [αν υπάρξει ποτέ “μετά”] δεν θα έπρεπε να μας κάνει να απορούμε.
Ο “πολίτης” ήταν γι’ αυτήν …έτοιμος [χωρίς το “σαν”] από καιρό.
* “Παραδοσιακοί” αναγνώστες περιοδικών όπως ο ΗΧΟΣ και οι 4Τ θυμούνται ίσως τις αναφορές μου επί του θέματος, από τα ‘00s μέχρι και πρόσφατα.
** Δεν διαλέγω τυχαία τη συγκεκριμένη έκφραση από την πρώτη κινηματογραφική ταινία του “franchise” : η μετατροπή του ανθρώπων σε απρόσωπες carbon-based life forms διευκολύνει, πλην άλλων, την …απαλλαγή από σημαντικό ποσοστό αυτών, στο όνομα της σωτηρίας του πλανήτη. Ο αποπροσωποποιημένος μασκοφόρος δεν φαίνεται να παρέχει κάποιο πρότυπο αντίστασης σ’ αυτό. Στη φωτό, κάποια [περιγραφόμενα από τον υπερ-κομπιούτερ V-Ger ως] carbon units, μέλη του πληρώματος του USS Enterprise. Το οποίο, να μην ξεχνιόμαστε, αποτελεί συμβολική παράσταση της Γης ως διαστημόπλοιου…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά που όταν κηρύχθηκε το πρώτο λοκντάουν με κυρίεψε τρόμος. Αμέσως αισθάνθηκα ότι κάτι πολύ κακό έρχεται προς τα δω – και αυτό δεν ήταν ο κορωνοϊός..
Εγώ τότε δεν είχα αντιληφθεί ακόμα το μέγεθος της παράνοιας και της πολυσχίδειας του project, όπως και τη σχέση εξάρτησής του με το real thing, το climate change. Η εξήγηση του γιατί τόση πρεμούρα με την “μη τεχνητή” προέλευση του ιού μου ήρθε αρκετά αργότερα [=μόνο έτσι μπορεί να οφείλεται στην …”καταστροφική επίδραση του ανθρώπου στο περιβάλλον η οποία προκαλεί μεταλλάξεις”!] Επίσης μου είχε φανεί απλώς περίεργη η “εθελούσια έξοδος” της Γκρέτα Τούνμπεργκ από το προσκήνιο, αλλά την είχα αποδώσει στο ότι τα μίντια εννοούν να εστιάζουν σε ένα πράγμα κάθε φορά.
Εσύ θυμάμαι είχες καταλήξει στο ότι ο “κορωνοϊός” δεν είναι πρόβα για κάτι μεγαλύτερο όπως νόμιζα εγώ, από πολύ νωρίς. Κι ακόμα με απασχολεί από καιρού εις καιρόν η φράση σου [ιδυοφυής κατά την άποψή μου έστω και σαν υπόθεση] ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι η “ανέλπιστη” εκδήλωση του singularity, και ότι οι μηχανές έχουν ήδη αναλάβει την εξουσία.
Γενικότερα οι συζητήσεις που είχαμε όλο αυτό το διάστημα μας επέτρεψαν αρκετά νωρίς να καταλήξουμε σε μια σφαιρικότερη άποψη για το θέμα που θα ήταν αρκετά δύσκολο να τη μορφοποιήσουμε ατομικά. Και διατηρώ ακόμα την ελπίδα ότι ευρύτερα τμήματα του πληθυσμού θα έχουν φέτος μια τελευταία ευκαιρία να διαπιστώσουν το μέγεθος της απάτης τώρα που τέλειωσαν τα ψέματα με τα εμβόλια και τις ανοσίες. Από την άλλη δυστυχώς φοβάμαι ότι έχεις υπεραπόλυτο δίκιο για την επερχόμενη λαίλαπα της “κλιματικής αλλαγής”..
Δεν ξέρω αν μπαίνεις στο Twitter – εγώ δεν θα έμπαινα ποτέ αν δεν έκανα ενα micro-promotion του blog μέσω αυτού. Αν φέρεις πάντως μια γύρα θα δεις ότι …ακόμα ευρύτερα τμήματα του πληθυσμού είναι εκείνα που έχουν λυσσάξει κυριολεκτικά με τους “ψεκασμένους” και τα εμβόλια. Τα μαλάκια δεν το βάζουν κάτω. Η μόνη ελπίδα να πάρουν μυρωδιά τι συμβαίνει είναι …η επερχόμενη κρίση – αρκεί βέβαια να ξεφρακάρει το γρανάζι και να καταλάβουν ποια είναι η αιτία της, αλλιώς κι αυτή στους “ανεμβολίαστους” θα τη φορτώσουν.
Ως ένα σημείο πάντως θα χαιρόμουν γι’ αυτό που έρχεται, αν δεν επρόκειτο να το υποστούν και άνθρωποι που δεν φταιν σε τίποτα, όπως …εμείς οι ίδιοι.
Δεν μπαίνω στο τουίτερ, αλλά παρατηρώ τους εν λόγω τύπους από δω κι από κει στο διαδίκτυο και τα αισθήματά μου είναι παρόμοια. Μετά θυμάμαι την ατυχία που με κυνηγάει και λέω στον εαυτό μου: τι κάθεσαι κι ασχολείσαι; μια χαρά θα τη βγάλουν αυτοί στο τέλος όπως την έβγαζαν πάντα.. εσύ να δούμε πώς θα τα καταφέρεις mr know it all!🙄
Προσωπικά ελπίζω αυτοί που θα πιούν πορτοκαλάδα αυτή τη φορά, να είναι οι “έχοντες”. Το σχέδιο που παίζει είναι εξομοίωση προς τα κάτω. Κάποιοι απ’ τους “μη έχοντες” μπορεί να βρεθούμε ακόμα και αναβαθμισμένοι.