Από τη μία το λες κατάντια, κάποιος να απολογείται για το αυτονόητο:
Ο πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Εμβολιασμών (Stiko) της Γερμανίας, Thomas Mertens, ζήτησε την …κατανόηση των πολιτών για την επιφυλακτική στάση της στο θέμα του εμβολιασμού των παιδιών κατά του κορωνοϊού : “η χορήγηση ενός εμβολίου δεν είναι σαν να δίνεις στο παιδί μια καραμέλα”, είπε. “Πρέπει να είμαστε σίγουροι…”
Από την άλλη το λες παρήγορο.
Στην πραγματικότητα ο κύριος Mertens απευθυνόταν στους πολιτικούς της χώρας του οι οποίοι, στο κρεσέντο εμβολιαστικής υστερίας που εξαπλώνεται παγκόσμια, αγνοούν τις οδηγίες της επιτροπής του ως προς το χειρισμό του θέματος.

“Η απόφαση για σύσταση του εμβολίου για όλα τα παιδιά ηλικίας από 12 έως 16 ετών πρέπει να βασίζεται σε τεκμηριωμένα στοιχεία. Τα υπάρχοντα, απ’ τη μελέτη της παρασκευάστριας εταιρείας, η οποία κατατέθηκε προς έγκριση του εμβολίου της, δεν είναι επαρκή για να δοθεί η έγκριση: Ο αριθμός των παιδιών που εμβολιάστηκαν σύμφωνα με την μελέτη είναι απλώς πολύ μικρός για να βγάλουμε ένα αξιόπιστο συμπέρασμα σχετικά με την ασφάλεια σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Και το σημαντικότερο : το 1,3% των 1.100 παιδιών που εμβολιάστηκαν εκδήλωσαν σοβαρές αντιδράσεις στο εμβόλιο.
Στην απόφασή μας παίζουν ρόλο και άλλα ζητήματα, όπως το της ανοσίας αγέλης. Το όφελος εδώ είναι ελάχιστο: Δεν υπάρχουν ελπίδες για σημαντική επίδραση του παιδικού εμβολιασμού στην ανοσία της αγέλης, δεδομένου ότι τα παιδιά σπανιότατα νοσούν σοβαρά με Covid. Προς το παρόν συνιστούμε τον εμβολιασμό αποκλειστικά εκείνων με υποκείμενα νοσήματα”

Να και μια περίπτωση που η δουλοπρεπής συνήθειά μας να ακολουθούμε τα βήματα του Μεγάλου Εταίρου μπορεί να αποβεί χρήσιμη. Αν και …δεν θα στοιχημάτιζα για το μέλλον του κυρίου Mertens στη συγκεκριμένη θέση.