Πιο ενδιαφέρον στοιχείο και απ’ το περιεχόμενο του «ρεπορτάζ» είναι ο τόπος όπου το αλίευσα : το in.gr του κυρίου Μαρινάκη. Ο τίτλος : ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ. Υπότιτλος : ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ…
Η όψιμη αφύπνιση της κριτική διάθεσης του κυρίου Μαρινάκη θα μπορούσε ασφαλώς να αφορά αποκλειστικά στον περιορισμό του αριθμού των οπαδών στα γήπεδα [σε 1.000].
Θα μπορούσε να αφορά και στο ότι ο εν λόγω έχει αντιληφθεί ότι, πίσω από τη μάσκα της υποταγής, η κοινωνία αρχίζει πλέον να βράζει.
Εν πάση περιπτώσει, το κείμενο είναι χαοτικό, όπως το κάθε τι που κυκλοφορεί επί του θέματος. Από μια εικόνα όπου το μόνο που σαφώς διακρίνεται η αρνητικότητα, κρατάει κανείς τα περί ανάγκης εμβολίου αποκλειστικά για την Μετάλλαξη Όμικρον.
Αυτό πραγματικά «θέλω να το δω να γίνεται».
Πριν από έναν χρόνο, μόνο δύο δόσεις εμβολίου Covid-19 -ή μόνο μία στην περίπτωση του εμβολίου της Johnson & Johnson- θεωρούνταν αρκετές για υψηλή προστασία από τον κοροναϊό.
Ύστερα, όμως, ήρθε η Όμικρον. Οι περισσότερες χώρες προχώρησαν στη χορήγηση αναμνηστικής δόσης, ενώ το Ισραήλ έγινε η πρώτη χώρα που χορηγεί και τέταρτη δόση.
Θα συνεχιστεί αυτή η πρακτική; Θα σηκώνουμε τα μανίκια για νέα δόση κάθε λίγους μήνες;
Πάνω από δέκα ειδικοί δήλωσαν στους New York Times ότι, όπως και να εξελιχθεί η πανδημία, ο επαναληπτικός εμβολιασμός κάθε λίγους μήνες δεν είναι πρακτικά ρεαλιστικό σενάριο, ούτε έχει επιστημονική βάση.
«Υπάρχουν καλύτερες λύσεις από τις αναμνηστικές δόσεις ανά εξάμηνο» δήλωσε ο Ακίκο Ιβασάκι, ανοσολόγος του Πανεπιστημίου του Γέιλ.
Ένα πρώτο πρόβλημα είναι ότι πολλοί θα ήταν απρόθυμοι να στήνονται στην ουρά για εμβολιασμό τόσο συχνά. Στις ΗΠΑ, περίπου το 73% των ενηλίκων έχουν λάβει τις δύο πρώτες δόσεις, όμως μόνο το ένα τρίτο έχει επιλέξει να λάβει και αναμνηστική δόση. Σε άλλες χώρες, σημαντικό μέρος του πληθυσμού δεν έχει ολοκληρώσει καν τον αρχικό εμβολιασμό.
Μέχρι στιγμής, εξάλλου, δεν υπάρχουν δεδομένα που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα μιας τέταρτης δόσης, τουλάχιστον σε άτομα με υγιές ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι αναμνηστικές δόσεις σίγουρα ανεβάζουν τα επίπεδα αντισωμάτων, όμως η ενίσχυση αυτή είναι προσωρινή. Σύμφωνα με προκαταρκτικά ευρήματα, τα αντισώματα αρχίζουν να πέφτουν μόλις μερικές εβδομάδες μετά την τρίτη δόση. Και, ακόμα και όταν τα αντισώματα βρίσκονται στο μέγιστο επίπεδο, η αναμνηστική δόση δεν προλαμβάνει πάντα τη λοίμωξη.
«Ακόμα και με αυτά τα επίπεδα αντισωμάτων, είναι πολύ δύσκολο να ελέγξουμε τον ιό για πολύ καιρό» δήλωσε ο ιολόγος Σέιν Κρότι του Ινστιτούτου Ανοσολογίας της Λα Τζόλα στην Καλιφόρνια. «Ίσως ένα εμβόλιο ειδικά για την Όμικρον θα έκανε καλύτερη δουλειά».
Με την εκτίμηση αυτή συμφώνησε ο Άλι Έλμπεντι, ανοσολόγος του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λιούις. «Αν θέλεις να προσθέσεις κι άλλη δόση μετά τις τρεις, σίγουρα θα περίμενα μέχρι να κυκλοφορήσει εμβόλιο βασισμένο στην Όμικρον» είπε.
Κι άλλοι ειδικοί συμφώνησαν ότι η επαναλαμβανόμενη χρήση ενός εμβολίου που σχεδιάστηκε για το αρχικό πανδημικό στέλεχος δεν έχει νόημα. Μια καλύτερη λύση θα ήταν ένα εμβόλιο που στοχεύει σε σταθερά τμήματα του ιού και προλαμβάνει όλους τους κοροναϊούς. Υπό ανάπτυξη βρίσκονται εξάλλου εμβόλια που χορηγούνται από τη μύτη και το στόμα, τα οποία ίσως αποδειχθούν πιο αποτελεσματικά επειδή εξοπλίζουν με αντισώματα τους ιστούς που έρχονται πρώτοι σε επαφή με τον ιό.
Όλοι οι ειδικοί που μίλησαν στους New York Times συμφώνησαν ότι η τρίτη δόση είναι απαραίτητη. Όμως η τέταρτη δόση μάλλον δεν έχει νόημα, δεδομένου ότι, παρά την πτώση των αντισωμάτων, τα Τ και Β κύτταρα του ανοσοποιητικού σύστημα προσφέρουν επαρκή προστασία από τη βαριά νόσο και τη νοσηλεία.
Οι επαναλαμβανόμενες αναμνηστικές δόσεις ίσως θα είχαν νόημα αν ο εμβολιασμός προλάμβανε ακόμα και την ασυμπτωματική μόλυνση, ώστε να περιορίζεται η διασπορά του ιού. Η Όμικρον, όμως, απέδειξε ότι αυτό δεν συμβαίνει. Στόχος δεν είναι η πλέον η πρόληψη όλων των λοιμώξεων αλλά η πρόληψη των νοσηλειών, κάτι που δείχνουν να καταφέρνουν οι πρώτες τρεις δόσεις.
Επιπλέον, οι αναμνηστικές δόσεις έχει νόημα να χορηγούνται την κατάλληλη στιγμή, όταν εμφανίζονται νέα στελέχη. Πολλοί άνθρωποι που έλαβαν την τρίτη δόση το φθινόπωρο, πριν από την εμφάνιση της Όμικρον, είναι πλέον ευάλωτοι στη νέα παραλλαγή επειδή τα επίπεδα προστασίας έχουν υποχωρήσει.
Στην περίπτωση της γρίπης, ο εμβολιασμός συνιστάται να γίνεται αμέσως πριν την έναρξη της περιόδου της εποχικής γρίπης. Αν ο κοροναϊός σταθεροποιηθεί τελικά σε ένα παρόμοιο εποχικό μοτίβο, «τότε μπορείς να φανταστείς ένα σενάριο στο οποίο δίνουμε αναμνηστικές δόσεις πριν από τον χειμώνα κάθε χρόνο» λέει ο Σκοτ Χένσλεϊ, ανοσολόγος του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια.
Υπάρχουν εξάλλου και ειδικοί που ανησυχούν ότι οι συχνοί εμβολιασμοί μπορεί να είναι ακόμα και επιβλαβείς λόγω του φαινομένου «του προπατορικού αντιγονικού αμαρτήματος». Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά ικανοποιητικά στο αρχικό στέλεχος, όχι όμως στις επόμενες παραλλαγές.
«Έχουμε ήδη αρκετές ενδείξεις ότι αυτό θα μπορούσε να είναι πρόβλημα» είπε η δρ Έιμι Σέρμαν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.
«Σίγουρα έχουμε δει σημαντικά εξελικτικά βήματα σε μικρό χρονικό διάστημα».
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Drowning by numbers .. Παιδια σε ΜΕΘ στις ΗΠΑ ..
https://www.pronews.gr/kosmos/1048553_anotato-dikastirio-ipa-sygklonistikes-apokalypseis-gia-pos-kataskeyazontai-ta-covid..
Thanks!
Ακόμα και ο ΠΟΥ προειδοποίησε τις προάλλες ενάντια στην τρέλα των επαναλαμβανόμενων εμβολιασμών τονίζοντας μάλιστα την πιθανότητα εμφάνισης ανθεκτικών μεταλλάξεων (λες και δεν έχουν ήδη εμφανιστεί). Εννοείται ότι αμέσως έσπευσε να το μαλακίσει με τις γνωστές παπαριές περί καημένων τριτοκοσμικών που δε γεύτηκαν καν την πρώτη δόση την ώρα που εμείς οι φαταούλες πάμε ντουγρού για την πέμπτη κλπ. Ώρες ώρες έχω την αίσθηση ότι κάπου έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν και από μόνοι τους ότι τα σκάτωσαν για τα καλά, έχουν όμως βλέπεις ένα όνομα στην κοινωνία και δε συμμαζεύεται. Ελπίζω να το συνειδητοποιήσουν πραγματικά κάποια στιγμή προτού προλάβουν ακόμα να μας ξεπαστρέψουν. Και αφού ο καθένας λέει τη μαλακία του αυτό τον καιρό, δε μου κοστίζει και τίποτα να πω κι εγώ τη δικιά μου: η πανδημία δεν πλησιάζει στο τέλος της. Τώρα είναι που αρχίζει.