Ακόμα και υπό συνθήκες σαν τις σημερινές, κάποια γεγονότα σε ξεπερνάνε. Όπως, εμένα, αυτό : Ας μου εξηγήσει κάποιος το σκεπτικό βάσει του οποίου οι demonstrators αθωώνουν τη μητέρα της “12χρονης”: ο ίδιος εισαγγελέας που ζήτησε την ενοχή του βιαστή μαστρωπού, ζήτησε και τη δική της – διευκολυντικής του εγκλήματος και πιεστικής προς την κόρη για να της φέρνει χρήματα.
Το να ζητάει η τελευταία την αθώωση της μάνας της είναι κατανοητό, όπως και το ότι θα πει ό,τι χρειάζεται για να την πετύχει.
Οι συμπολίτες μας εδώ [screen shot από in.gr], τί θέλουν; εκτός αν πρόκειται για συγγενείς κατ’ αποκλειστικότητα.
(Visited 94 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Αθώα τελικά η “μητέρα της 12χρονης” με όλα τα στοιχεία εναντίον της. Ένοχη όμως η Πισπιρίγκου χωρίς το παραμικρό στοιχείο ενοχής. I quit. “Είχα στοιχηματίσει τα πάντα” στην υπόθεση της τελευταίας και φυσικά έχασα.
The mob rules.
Πολύ φοβάμαι ότι στην υπόθεση της Πισπιρίγκου και οι δικαστές ήταν εξαρχής πεπεισμένοι για την ενοχή της. Όπως έχω πει επανειλημμένα, το πρόβλημα της εποχής μας είναι πρωτίστως πρόβλημα της ανθρώπινης κρίσης.
Πάντως, και να υπήρχε πιθανότητα λογίκευσης τους κάποια στιγμή, εξανεμίστηκε από την “καταλυτική” παρέμβαση του όχλου.
No doubt. Πέραν της ανοησίας όμως και των πολιτικών σκοπιμοτήτων δυσκολεύομαι πολύ αυτή τη φορά να καταπιώ και το αποτέλεσμα. Δε με νοιάζει για τη “μάνα της 12χρονης”, κανένας δε θα κέρδιζε από τη φυλάκισή της. Το να καταδικαστεί όμως και μάλιστα ισόβια χωρίς κανένα λόγο και με τέτοιο αισχρό τρόπο ένας άνθρωπος καταφανώς αθώος, είναι κάτι που πραγματικά μου κάθεται στο λαιμό. Και στην απίθανη ακόμα περίπτωση που ήταν ένοχη, μια καταδίκη χωρίς την παραμικρή απόδειξη ανοίγει το δρόμο για την αυθαίρετη καταδίκη του οποιουδήποτε για οτιδήποτε. Είναι από κάθε άποψη ο χειρότερος οιωνός για το μέλλον. Anyway προς το παρόν θα προσπαθήσω να κρατήσω τις αποστάσεις μου από την “πολιτική επικαιρότητα” στην Ελλάδα ή οπουδήποτε και μετά βλέπουμε. Όχι δηλαδή ότι θα χρειαστεί και μεγάλη προσπάθεια.
Εννοείται ότι το της Πισπιρίγκου είναι απείρως ελεεινότερο. Αποτελεί υλικό μυθιστορήματος, ή λίβελου τύπου Ζολά (‘Υπόθεση Ντρέυφους’).
Αλλά για το ότι κανείς δεν θα κέρδιζε από τη φυλάκιση της “μάνας 12χρονης” διαφωνώ (σιγά τα ωά δηλ., αλλά λέμε). Επειδή αντίθετα με την Πισπιρίγκου ασχολήθηκα μ’ αυτή την υπόθεση, το τι ακριβώς συνέβαινε είναι τελείως φανερό, για όποιον δεν γεννήθηκε προχτές, και έχει ένα IQ απλώς τριψήφιο. Αλλά δεν θέλω να επεκταθώ, γιατί μπορεί να βρεθεί κανείς μπλεγμένος με τη “δικαιοσύνη”, στα καλά καθούμενα και για κάτι που δεν έχει πλέον νόημα.
Η αρχική απόφαση ήταν και η σωστή. Στη συνέχεια το λόγο πήραν τα βοθρολύματα aka “λαός”. Και με 100% πολιτική σκοπιμότητα, αυτό είναι το πιο χυδαίο της υπόθεσης. Μη τυχόν και δεν καταδικαστεί στο φουλ κάποιος που η παραμικρή ελάφρυνση της θέσης του “θα οφειλόταν στη σχέση του με το κόμμα των παιδοβιαστών”, ας πούμε.
Σίγουρα. Σε μεγάλο βαθμό εξάλλου η όλη φάση αποτελούσε ξεστράβωμα για τα Τέμπη, ξέρεις του στυλ “ορίστε που μας λέτε ότι δεν αποδίδουμε δικαιοσύνη”. Και το έκαναν ακριβώς.. μη αποδίδοντας δικαιοσύνη. Δε νομίζω πάντως ότι φοβούνται τον “όχλο” καθεαυτόν, από τη στιγμή που αυτοί διαμορφώνουν τις απόψεις του. Δικαστικές αποφάσεις όμως που αναιρούν την μέχρι τώρα προπαγάνδα, θα κλόνιζαν την πίστη του όχλου στα ΜΜΕ και συνεπώς τη δυνατότητα της κυβέρνησης να τον διαμορφώνει κατά βούληση στο μέλλον.
Ισχύει. Όπως και ότι το “σύστημα” δεν είναι ακόμα πλήρως στεγανοποιημένο. Όλο και κάποια “απόκλιση” θα εμφανίζεται για λίγο ακόμα, και στη συνέχεια θα μαζεύεται με συνοπτικές διαδικασίες.