Κατ’ αρχήν …απεταξάμην τον ρατσισμό. Δεν τον θεωρώ το μεγαλύτερο αμάρτημα στο οποίο μπορεί να υποπέσει ένας άνθρωπος [άποψη που ύπουλα προωθείται από συγκεκριμένους κύκλους] αλλά απ’ την άλλη δεν θα δίσταζα να μηνύσω οποιονδήποτε θα υπαινισσόταν ότι έχω υποπέσει εγώ σ’ αυτό. Νομίζω άλλωστε ότι αυτός είναι ένας [αν όχι “ο”] τρόπος για να μαζευτούν όσοι βολεύονται, χρόνια τώρα, υποκαθιστώντας τον διάλογο με ad hominem επιθέσεις.
Από κει και πέρα, ή μάλλον ως εκ τούτου, υπάρχουν κάποιες απορίες που μου γεννήθηκαν διαβάζοντας το παρακάτω ρεπορτάζ από το site του Σκάι :
Ξεχώρισε στην παρέλαση η Βεατρίκη Ντούγκου…
Τις εντυπώσεις έκλεψε η Βεατρίκη – Καλυψώ Ντούγκου όπως είναι το πλήρες όνομά της, κόρη του Κενυάτη ομότιμου καθηγητή Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας στο ΑΠΘ, Σαμουήλ Ντούγκου.
Η Βεατρίκη Ντούγκου εκτός από τις μαθητικές της επιδόσεις, είναι και αθλήτρια του στίβου στον Σύλλογο του Ρήγα Θεσσαλονίκης σημειώνοντας εξαιρετικούς χρόνους από μικρή ηλικία στα 100 και 200 μέτρα, καθώς επίσης και στα 100 μέτρα μετ’ εμποδίων συμμετέχοντας σε Πανελλήνια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
«Ο μπαμπάς μου είναι από την Κένυα και η μητέρα από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα παρέλαση και ήταν μια εξαιρετική εμπειρία με πάρα πολύ καλή οργάνωση» τόνισε στις δηλώσεις της μετά το τέλος της μαθητικής παρέλασης η ίδια.
«Νιώθω περήφανη για την πατρίδα μου και χαρά που εκπροσώπησα το σχολείο μου» πρόσθεσε.
Από την πλευρά του, ο πατέρας της Βεατρίκης, ο πασίγνωστος ιατροδικαστής στη Θεσσαλονίκη -και όχι μόνο, καθώς έχει χειρισθεί πολύκροτες υπόθεσεις- δήλωσε στο grtimes.gr:
«Σαν γονείς της Βεατρίκης, αισθανόμαστε μεγάλη συγκίνηση. Δεν ήρθαμε χθες στη Θεσσαλονίκη. Είμαστε πλέον πολλά χρόνια. Επομένως δεν μπορεί να μη μας προκαλεί υπερηφάνεια η σημερινή της συμμετοχή στην παρέλαση εκπροσωπώντας το σχολείο της. Ευχόμαστε να παραμείνει αυτή που είναι σήμερα και να προχωράει μπροστά. Δεν έχουμε άλλες απαιτήσεις. Είμαστε στο πλευρό της και θα είμαστε πάντα δίπλα της για να ανταποδώσουμε την περηφάνια που μας έδωσε σήμερα και που μας δίνει και με τις σχολικές και με τις αθλητικές της επιδόσεις» πρόσθεσε.
Κατά ποιαν ακριβώς έννοια “κλέβει τις εντυπώσεις” η Βεατρίκη – Καλυψώ Ντούγκου από το πλήθος των συμμαθητών και συμμαθητριών της;
Γιατί όταν μιλάμε για εντυπώσεις, η αναφορά γίνεται σαφώς στο οπτικό σκέλος. Πράγμα το οποίο σημαίνει, ή ότι η παρουσία μιας αφρικανής μαθήτριας εξακολουθεί να εντυπωσιάζει για λόγους “χρήζοντες διερεύνηση”, ή ότι η κοπέλα κλέβει τις εντυπώσεις ως εντυπωσιακότερη, πράγμα το οποίο δύσκολα …απομονώνεται απ’ την καταγωγή της. Κι ότι, ως εκ τούτου, όσο να’ναι, υπάρχει εδώ κάποια ρατσιστική απόχρωση.
Εκτός και αν μιλούν για ένα εντυπωσιασμό – προϊόν ενδελεχούς εντρύφησης στο βιογραφικό της, συμπεριλαμβανομένων των σχολικών / αθλητικών της επιδόσεων.
Στο πλαίσιο τώρα του “έντεχνου”, βλ. κουτοπόνηρου δημοσιογραφικού χειρισμού του θέματος, ο εντυπωσιασμός αποδίδεται ακριβώς …σ’ αυτές τις τελευταίες. Στο γεγονός δηλ. ότι η ΒΚΝ έχει αφομοιώσει τον “δικό μας” πολιτισμό τόσο καλά ώστε να ανταγωνίζεται τους “γηγενείς” συμμαθητές και συμμαθήτριες.
Αλλά το ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί είναι αυτονόητο, σε βαθμό που ο …εντυπωσιασμός για τη διάκριση ενός μαθητή απ’ την Κένυα σε ελληνικό σχολείο κουβαλάει άρωμα ρατσισμού από μόνος του.
Άρα …τι απομένει; μα το ότι, η μαθητική παρέλαση, βαλλόμενη κατά τ’ άλλα από διάφορες “προοδευτικές” κατευθύνσεις, διατηρείται [και θα διατηρείται] στο μενού των επετειακών εορτασμών, ως τελετουργία ενσωμάτωσης στην “ελληνική κοινωνία” μεταναστών και προσφύγων. Εντός και εκτός εισαγωγικών.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ασχέτως πάντως από τις απόλυτα ορθές επισημάνσεις σου, στη συγκεκριμένη περίπτωση την προσοχή των “κάψτε τους παιδόφιλους” δημοσιογράφων τράβηξε προφανώς η εξωτερική εμφάνιση της κοπέλας – καλυπτόμενη για ευνόητους λόγους από “αντιρατσιστικό” περίβλημα – πόσο μάλλον όταν further investigation έδειξε ότι αυτή συνοδεύεται από ανάλογες πνευματικές και σωματικές ικανότητες. Παρεμπιπτόντως όταν έμενα μια εποχή στους Αμπελόκηπους, γείτονές μου στην πολυκατοικία ήταν ένα έξω καρδιά ζευγάρι μαύρων φοιτητών ιατρικής, που κρίνοντας από την εξαιρετική κατασκευή τους – αυτά τα λεπτά γεωμετρικά χαρακτηριστικά που είναι σα να βγήκαν από εγχειρίδιο ανατομίας – πρέπει να κατάγονταν από την περιοχή της Ανατολικής Αφρικής. Ειδικά η κοπέλα ήταν μέσα στις δύο-τρεις ωραιότερες γυναίκες που έχω δει στη ζωή μου, της έλεγα καλημέρα κι αισθανόμουνα σαν σάκος από κρέας και κόκκαλα. Στο μυαλό μου είχα πλάσει την ιστορία ότι επρόκειτο για γόνους βασιλικών οικογενειών or something. Το να κατάγεσαι από την κοιτίδα του homo sapiens έχει μάλλον και τα πλεονεκτήματά του. Κρίνοντας πάλι από τις φρικτές μυρωδιές που έρχονταν κάθε τόσο από τον κοινό μας φωταγωγό, οι μαγειρικές της επιδόσεις θα πρέπει να ήταν το λιγότερο συζητήσιμες.
Είμαι σίγουρος ότι θα ίσχυε αυτό που λες.
Μιλώντας για “κάψτε τους παιδόφιλους”, μεγάλη πλάκα θα είχε να εντρυφήσει κανείς στις λεπτομέρειες του γάμου του Jerry Lee Lewis [RIP] με την 13χρονη εξαφέλφη του, εν έτει 1958 or something. Στην Αγγλία μπορεί να έγινε ο γνωστός χαμός – καταστροφή της καριέρας του, στην Αμερική όμως, δεν υπάρχε ακριβώς πρόβλημα [ο ίδιος ο “Βασιλιάς” έβγαινε με την Πρισίλα από όταν αυτή ήταν 14].
Το αστείο ήταν ότι διάφοροι μιλούσαν για “το κοριτσάκι που τη στιγμή του γάμου του ενδιαφερόταν ακόμα για το με ποιες κούκλες θα παίξει”, ενώ …το ίδιο το κοριτσάκι, σε συντεύξεις δήλωνε ότι από 10 χρόνων ήθελε να παντρευτεί και να κάνει παιδιά, και ότι στον τόπο καταγωγής του [δεν θυμάμαι ποιον] αυτό αποτελούσε “σύνηθες φαινόμενο”.
Μου ήρθε να γράψω ένα κείμενο που θα είχε ενδιαφέρον, αλλά μετά λέω δε γαμιέται…
Κι εγώ έτσι λέω συνέχεια, κι αν το κάνω καμιά φορά, είναι στην καλύτερη περίπτωση από ντροπή απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό, τον οποίο τελευταία πιάνω συχνά πυκνά να γαντζώνεται από την αμυδρότερη ελπίδα, να κολλάει στην προφανέστερη αυταπάτη, να βάζει το γελοιωδέστερο ψέμα και την πιο αμείλικτη αλήθεια στην ίδια ζυγαριά και να αισθάνεται την πλάστιγγα να γέρνει προς το μέρος του πρώτου..
Βάλε αν μπορείς εντωμεταξύ κι ένα μεγαλούτσικο “μοντέρνο” κομματάκι: https://www.youtube.com/watch?v=bNF6tRBc4xs
Λίγo psyprog country rock δεν έβλαψε ποτέ κανένα!