Αυτό είναι το σημείωμα που άφησε στο Άγιο Όρος κατά την επίσκεψή του, ο “πρωθυπουργός της Ελλάδας” και απόφοιτος του Χάρβαρντ, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αν είστε Χριστιανοί δηλαδή.
(Visited 105 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Δεν είναι μόνο τα υπογραμμισμένα. Ούτε τόνους έχει ούτε τελείες. Μία τελεία έβαλε κι αυτή σε λάθος μέρος. Ο φίλος του ο Άδωνις πάλι δεν το έχει με το συντακτικό. Που κι εδώ δηλαδή το “συμβάλω ώστε” (παρεμπιπτόντως το ένα λάμδα δεν είναι λάθος) οριακά περνάει.. τη βάση. Μπας και νόμιζε ότι έγραφε μήνυμα στο κινητό?
(Εννοείται ότι δεν έβαλα εγώ τις υπογραμμίσεις, το πήρα “έτοιμο” απ’ το Twitter 🙂)
Αφού κάποια στιγμή, με τη συνεπικουρία της Μαρίνας, άρχισα να τον λυπάμαι. Για να συνειδητοποιήσω ξανά, μια στιγμή μετά, “τη ζημιά που κάνουν οι γυναίκες σ’ αυτόν κόσμο” με την πονοψυχία τους.
Την ώρα που αυτός ο κρετίνος σουφρώνει τα χειλάκια, κοιτάει ολόγυρα με ύφος “καμαρώστε με” και κάνει αυτούς τους ηλίθιους μορφασμούς, κρατάει την τύχη μας στα χέρια του.
Ο Άδωνις είναι επίσης ημι-αγράμματος. Και είναι και ιστορικός άμα λάχει.
Πολύς κόσμος δε συνειδητοποεί, ακόμα και όταν αντιλαμβάνεται το επίπεδο της αγραμματοσύνης αυτών των ανθρώπων, και άλλων * ότι αυτή συνάδει με σειρά “θεμάτων” (πνευματική ανεπάρκεια, τσαπατσουλιά, ανευθυνότητα, απουσία αυτοκριτκής/αυταρέσκεια, etc etc) που καθιστούν τα άτομα de facto ακατάλληλα για ηγετικές θέσεις.
* μη ξεχνάμε ότι προέρχομαι από το χώρο της …μουσικής δημοσιογραφίας, όπου η αγραμματοσύνη κοντράρει στα ίσια με την κωφότητα, ιδίως μεταξύ των “αναγνωρίσιμων” του χώρου (ονόματα δε λέμε υπολήψεις δε θίγουμε – κάποια άλλη φορά ίσως 😇)
Truth be told κι εγώ τον λυπήθηκα, όχι τόσο για τη σχετική ανορθογραφία του όσο για τον γραφικό του χαρακτήρα. Στα πλαίσια του βιοπορισμού μου έχω συναντήσει χιλιάδες περιπτώσεις, από την πιο αυτάρεσκη ωραιοπάθεια έως την πιο σταρχιδική τσαπατσουλιά. Εδώ υπάρχει μια ιδιαίτερη.. μιζέρια. Μπορώ να γίνω και πιο συγκεκριμένος, αλλά χέστο καλύτερα.
Νομίζω ότι καταλβαίνω τι εννοείς, γι’ αυτό άλλωστε κι εγώ τον λυπήθηκα …για κάποια δευτερόλεπτα.
Απλώς, αν είναι να πηγαίνει η ζωή μας στράφι για το “πρόβλημα” ενός αξιοθρήνητου, ας πάει να γαμηθεί ο ίδιος άμα λάχει.
Τον Άδωνι απ’ την άλλη δεν τον λυπάμαι στο ελάχιστο.
Neither do I.
Και για να πω το κρίμα μου, δε λυπάμαι κανέναν απολύτως μέσα σ’ αυτή τη χώρα – βόθρο του Big Brother, του ΟΠΕΚΕΠΕ και του …Βαλαντσιούνα(ς).
Εμεις τι φταίμε το θέμα είναι. Οι “παρίες” της υποθέσεως.
I know. Γιαυτό και όταν με πιάνουν οι κακίες μου – καθημερινά δηλαδή – το σύνθημά μου είναι “μήπως θα έπρεπε κιόλας να τους πω ευχαριστώ!!??”😠