Προτιμώ τις πιο λυρικές και εσωστρεφείς συνθέσεις του Βαγγέλη Παπαθανασίου από τα μεγαλόπνοα projects με τα οποία έχει κυρίως συνδεθεί το όνομά του. Αυτή είναι κατά την άποψή μου μια από τις «ακριβές» στιγμές στην πορεία του Έλληνα καλλιτέχνη, και από εκείνες που έχουν προσεχτεί όσο τους άξιζε. Ο ίδιος, παρεμπιπτόντως, αντίθετα απ’ ότι ίσως νομίζεται, δεν έχει τιμηθεί παρά ελάχιστα απ’ την ίδια του τη χώρα.
I prefer the lyrical and introverted Vangelis’ compositions than the grandiose projects with which his name is mainly associated.
This is one of the precious moments in his composing career, and one that, fortunately, has been adequately noted by the audience.
(Visited 648 times, 1 visits today)
This should be a movie theme!
Certainly. It gives me an astronaut’s perspective: feeling so lonesome and small, facing the vastness of universe.
Of course Vangelis had his “little” share of successful soundtracks …and an Oscar. Which should have been earned for ‘Blade Runner’ in my opinion.
AGREE! He should have won for ‘Blade Runner’ .
One of my favorites – the entire Albedo 0.39 album.