Η δική μου προσέγγιση είναι λίγο πιο αναλυτική απ’ αυτήν του χρήστη [κάτω] : Εδώ έχουμε να κάνουμε με κλασική πουστιά, με τη συμβολική του όρου έννοια.
Το σύνθημα παίζει το ρόλο του δολώματος. Σκοπός είναι η δημιουργία εντάσεων. * Ο “νοικοκυραίος” που το ακούει, διαρρηγνύει τα ιμάτιά του μιλώντας για ανώμαλους παιδόφιλους. Οι οργανώσεις που καραδοκούν, μιλούν για “ρητορική μίσους”.
Το τελικό αποτέλεσμα σερβίρεται ζεστό στις βραδινές ειδήσεις : “έξαρση ομοφοβίας”, “αυξάνουν οι επιθέσεις εναντίον της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας”.
ΥΓ. Θα μπορούσαν οι ξεσαλωμένοι της “κοινότητας” να αποτελούν είδος Δούρειου Ίππου [βλ. …προσχήματος] για την ισλαμική κατάκτηση της Δύσης; σε τέτοια περίπτωση, δεν θέλω ούτε να σκέπτομαι το τι τους περιμένει…
* Αν ρωτήσεις ένα από αυτά τα άτομα, η απάντηση που θα πάρεις είναι ότι πρόκειται για χιούμορ. Για happening στο πλαίσιο ακτιβιστικής δράσης.
(Visited 97 times, 1 visits today)
Θυμάμαι προ εικοσιπενταετίας ένα γιατρό που είχαμε στο στρατό και μας έλεγε ότι το πρόβλημα με τα εν λόγω άτομα είναι ότι δεν έχουν καθόλου αισθητική. Δεν μιλούσε για φάσεις τύπου pride που τότε φυσικά δεν υπήρχαν, αλλά για την ίδια τη φύση του ομοφυλοφιλικού αντρικού σεξ που συνίσταται βασικά σε πίπα-κώλο εμπλοκή χωρίς προκαταρκτικά. Ο συγκεκριμένος γιατρός ήταν ένας κανονικός thirty something καρδιολόγος που υπηρετούσε ως οπλίτης γιατί θεωρήθηκε λιποτάκτης. Ελπίζω να μην έχει απολυθεί από τη δουλειά του σε μεγάλο κρατικό νοσοκομείο, γιατί κατά την περίοδο της “πανδημίας” είναι σίγουρος ότι θα θεωρήθηκε ψεκασμένος.
Eίναι πιθανό ότι ο τύπος ήταν επηρεασμένος από ταινίες τύπου Ψωνιστήρι, γιατί είμαι σίγουρος ότι το “ρομαντικό” στοιχείο ευδοκιμεί στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις όσο και στις μη τέτοιες. Η αισθητική τους βέβαια σε επίπεδο κοινότητας, η “επίσημη” δηλαδή, καθορίζεται από τον εναγκαλισμό με την κουλτούρα του mass lobotomy της Eurovision, και από τα ηλίθια καραγκιοζιλίκια των gay pride.
Το πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι εξακολουθούν σε εποχές πλήρους αναγνωρίσεως να μετέρχονται “σοκ τακτικές” που πρωτοχρησιμοποίησαν σε εποχές όντως σκοτεινές γι’ αυτούς. Και στην υπερθεμάτισή τους φυσικά με “αιτήματα” όπως αυτό στην …υιοθεσία ας πούμε [υποθέτω η τοποθέτηση της υποστηρίκτριας του κινήματος κυρίας Ζαχαράκη στο νεοδημιουργηθέν “Υπουργείο Συνοχής και Οικογένειας” αφορά σε τέτοια θέματα].
Θυμίζουν εκείνους που περίμεναν την εκλογή του πρώτου μαύρου πρόεδρου για να θέσουν ζήτημα …συστημικού ρατσισμού στις ΗΠΑ, ή τους στρογγυλοκαθισμένους στην εξουσία ΠΑΣΟΚους των ’80s και των ’90s που συνέχιζαν να αλληλοπροσφωνώνται ως “σύντροφοι”.
On second thought, μαλακία είναι αυτό που έγραψα περί Ψωνιστηριού κλπ. Το “έκδοτον” της φύσεως του φαινομένου αποτελεί σήμα κατατεθέν του μέχρι σήμερα – ίσως και πιο πολύ από ποτέ. Βέβαια αποτελεί, υποθέτω, σήμα κατατεθέν και του “φυσιολογικού” έρωτα.
Κάπου πρέπει να είχε και τα δίκια του πάντως ο γιατρός, γιατί στις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών βγαίνει γενικά χωρίς περιορισμούς το κτηνώδες αρσενικό στοιχείο – τουτέστιν εμείς οι βλάχοι όπου λάχει – ενώ στις στις γυναικείες περισσότερο το συναισθηματικό (κρατάω μια επιφύλαξη για τις αντρολεσβίες). Οι βιολογικές καταβολές δεν αλλάζουν, απλά μεταμφιέζονται. Ο μέσος πούστης θα έχει πάει το λιγότερο με μια εκατοντάδα τυχάρπαστους προτού και αν ποτέ “παντρευτεί”, ενώ πολλές λεσβίες “παντρεύονται” με τη μία. Μια σχετική καλαισθησία πρέπει να υπάρχει σε περιπτώσεις τύπου “Θάνατος στη Βενετία” που σήμερα όμως θεωρούνται το χειρότερο έγκλημα. Τέτοιες διαφοροποιήσεις βέβαια δεν επιτρέπεται να τεθούν υπό συζήτηση ούτε κατά διάνοια στον παράδεισο της LGBTQ++ ως ρατσιστικοσεξιστικές, αφού εκεί όλοι τους είναι το ίδιο.. διαφορετικοί.
…σε είχα προλάβει. Όντως δίκιο είχε ο γιατρός.
Το σκεπτικό μου είναι ότι σε πείσμα των διάφορων μεταμφιέσεων οι άντρες παραμένουν άντρες και οι γυναίκες γυναίκες. Το ίδιο και τα ζευγάρια που παραμένουν ζευγάρια και οι σχέσεις αρσενικού-θηλυκού που συνεχίζουν πάντοτε να υπάρχουν τόσο στους ομοφυλόφιλους όσο και στους ετεροφυλόφιλους. Ή επί το λαϊκότερον “άλλαξ’ ο κολιές κι έγινε βραχιόλι”!
https://youtube.com/watch?v=0sPSbPStRKk&feature=share8
Ούτε συζήτηση. Περί ατζέντας τύπου “διαίρει και κυβέρνα” πρόκειται, και τα υπόλοιπα είναι για να παραμυθιάζονται διάφοροι αφελείς. Οι οποίοι δεν θα ξυπνήσουν παρά μόνο όταν θα είναι [ιδίως γι’ αυτούς!] αργά.
https://www.protothema.gr/ugeia/article/1387322/ereuna-koritsia-apo-ta-11-zitoun-therapeia-gia-na-allaxoun-fulo/
Δεν στο δείχνω βέβαια για να σενημερώσω, αφού από σένα κυρίως ενημερώνομαι για το ζήτημα, έχει πλάκα όμως η έκφραση “το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση” (προφανώς το κείμενο αποτελεί μετάφραση αμερικάνικου άρθρου). Μου θυμίζει την αντίστοιχη διατύπωση “το φύλο αποδιδόταν σταγόρια κατά την εφηβεία” σε κάποιο “επιστημονικό” άρθρο για έναν αρχαίο ασιατικό πολιτισμό που σου είχα επισημάνει πριν από κάμποσο καιρό και που θεωρήσαμε γραφικό.
Οι τακτικές των LGBTQ – εμπροσθοφυλακής των liberals ειναι παρμένες απ’ τα επαναστατικά εγχειρίδια του Λένιν [ήδη] και του Saul Alinsky [για πιο updated, American related καταστάσεις].
Σήμερα πλέον, με το σύνολο του Τύπου στην υπηρεσία τους, το πράγμα είναι περίπατος στο πάρκο. Σε λίγο καιρό, 1 στους 2 κάτω των 30 [that includes “us Greeks”] θα δηλώνει δυσφορία φύλου.
Επαναλαμβάνω ότι η “τρανς κοινότητα” εξελίσσεται σε μάστιγα – ίσως η δυσφορία φύλου να είναι η επόμενη …πανδημία.
Η μόνη ελπίδα αφορά στο ότι, τελείως ανερμάτιστοι όπως είναι πολλοί απ’ αυτούς, έχουν επισημανθεί ως θανάσιμος κίνδυνος απ’ τις γυναίκες για το φύλο τους [βλ. συμμετοχή transgenders σε γυναικεία αγωνίσματα κλπ.]. Αυτό περιλαμβάνει φυσικά και το λεσβιακό κίνημα, στο πλαίσιο αναθέρμανσης μιας πρώιμης διαμάχης του με τους τρανς στα late ’70s – early ’80s.
Όχι ότι αυτός είναι ο λόγος βέβαια, αλλά παίζει ρόλο : με την κατάσταση σοκ και δέους που δημιουργείται σ’ όλα τα επίπεδα, ο “πολίτης” αναζητά διέξοδο, τουτέστιν ψάχνει για ένα εχθρό, κάτι που αν το εξαλείψει όλα θα πάνε καλά – or something. Η λύση που προσφέρεται με τη δυσφορία φύλου δείχνει ριζική.
Και φυσικά, κατά συντριπτική πλειονότητα οι “φυλομεταβάσεις” θα αφορούν σε άνδρες που ονειρεύονται ότι είναι γυναίκες. Το πράγμα εξυπηρετεί άλλωστε μια χαρά τον πόλεμο εναντίον του ΤΟΞΙΚΟΥ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ – για να μην πω ότι πολλοί θα αποφασίζουν τη φυλομετάβαση μη αντέχοντας την ιδέα ότι είναι …ακριβώς αυτό.
Τι να πω, προφανώς έχεις απόλυτο δίκιο. Ένα θέμα που αφορά μια μικροσκοπική μειοψηφία, έχει αρχίσει να μονοπωλεί το δημόσιο ενδιαφέρον όπως ο κορωνοϊός. Ετούτο εδώ εξελίσσεται βέβαια πιο αργά, μπορεί όμως για το λόγο αυτό να είναι τελικά περισσότερο επικίνδυνο.