Αυτό που με διασκεδάζει και με συγκινεί ταυτόχρονα σ’ αυτή την εικόνα, είναι το ανθρωπάκι που τραβιέται απ’ την ακτίνα προς το εσωτερικό του Δίσκου : η κλίση του σώματος είναι αυτή κάποιου που είναι έτοιμος να παραδοθεί, που προσβλέπει στο Άγνωστο για τη σωτηρία του.
Ώρες-ώρες αισθάνομαι ακριβώς σαν αυτό το ανθρωπάκι.