Στη διάρκεια των ‘70s ο Stevie Wonder, μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της soul και του May born club, κυκλοφόρησε μια σειρά εκπληκτικών άλμπουμ που επανπροσδιόρισαν το είδος, ηχώντας σήμερα σε “μυστηριώδη” βαθμό επίκαιρα, αντίθετα με εξ ίσου σημαντικά άλμπουμ πολλών από τους συγχρόνους του.
Διαλέγουμε ένα από τα λιγότερο προβεβλημένα, το διπλό βινύλιο – soundtrack του ντοκιμαντέρ The Secret Life Of Plants που κυκλοφόρησε εν μέσω new wave κυκεώνα την τελευταία χρονιά των ‘70s. Ακούμε ένα “sample” τεσσάρων κομματιών, συμπεριλαμβανομένου του ομώνυμου.
During the ‘70s Stevie Wonder, one of the leading figures of soul and also the May born club, released a series of astonishing albums which redefined the genre, sounding “mysteriously” up-to-date today, unlike equally important albums by most of his contemporaries.
We choose one of the less featured among them, double vinyl – soundtrack of the documentary The Secret Life Of Plants, released in the midst of the new wave storm on the last year of the ’70s. We listen to a “sample” of four tracks, including the title track.
00:00 EARTH’S CREATION
(Instrumental)
04:03 BLACK ORCHID
A flake of snow within a storm
A new way waiting to be born
In a world with need for change
A touch of love in fear of hate
A rushing wind that’s asked to wait
For the promises of rain
A pearl of wisdom entrapped by poverty
She gives love with purity
Filling minds with hopeful schemes
To build worlds enhanced by peace
Draped in sparkling morning dew
She expresses life anew
From the earth beneath her feet
She is a flower that grows
In love ability
She’s femininity
Black Orchid, Black Orchid
Why did they make you begin
When they know in time you’ll find your truth
Before your cycle ends?
Black Orchid, Black Orchid
Why are you crying their fears
When the true reflection of you that they see
Is love besieged by years?
She has touched the farthest star
Her beauty speaks of what we are
And her freedom makes us free
Her now is in eternity
Infinite to all that see
And her dreams have been achieved
Now there is a sound of laughter
Nature signs out her name
For the world to know her fame
Black Orchid, Black Orchid
Why did they criticize
When they knew your love could cast it’s spell and
Consecrate their eyes?
Black Orchid, Black Orchid
Why do you linger in space
When you know in every heart that beats
You hold a special place?
When you know in every heart that beats
You hold a special place
07:50 A SEED ’S A STAR / TREE MEDLEY
Thank you very much, ladies and gentlemen
And those of you who have taken with us this long journey
To celebrate the completion of the orbit of Po Tolo
Tonight, as a tribute to Po Tolo, we have a special song, written
And performed for the occasion by Stevie Wonder
“A seed is a star, a star is a seed”
We’re a people black as is your night
Born to spread Amma’s eternal light
Which, since time began
Has been to bring truth to every man
Our ancestors have since long ago
Passed their wisdom down so we to know
For here lies the key
That will help unfold the mistery
A seed’s a star
A seed’s a star’s a seed
A star’s a seed
A star’s a seed’s a star
In myself I do contain
The elements of sun and rain
First a seed with roots that swell
I gradually burst through my shell
Pushing down into the ground
The root of me is homeward bound
A trunk, a leaf and there I am
A miracle of least by far
Tree – you are the longest living one we know
The largest of all plants, and still you grow
Tree – within your branches there’s such history
So much of what we’re searching for to know
Every fifty years we celebrate
Po Tolo, our star, as it rotates
Though infinitely small
It is still the heaviest of them all
A seed’s a star
A seed’s a star’s a seed
A star’s a seed
A star’s a seed’s a star
A seed’s a star
A seed’s a star’s a seed
A star’s a seed
A star’s a seed’s a star
13:45 THE SECRET LIFE OF PLANTS
I can’t conceive the nucleus of all
Begins inside a tiny seed
And what we think as insignificant
Provides the purest air we breathe
But who am I to doubt or question the inevitable being
For these are but a few discoveries
We find inside the Secret Life of Plants
A species smaller than the eye can see
Or larger than most living things
And yet we take from it without consent
Our shelter, food, habilment
But who am I to doubt or question the inevitable being
For these are but a few discoveries
We find inside the Secret Life of Plants
But far too many give them in return
A stomp, cut, drown, or burn
As is they’re nothing
But if you ask yourself where would you be
Without them you will find you would not
And some believe antennas are their leaves
That spans beyond our galaxy
They’ve been, they are and probably will be
Who are the mediocrity
But who am I to doubt or question the inevitable being
For these are but a few discoveries
We find inside the Secret Life of Plants
For these are but a few discoveries
We find inside the Secret Life of Plants
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Παρεμπιπτόντως ποτέ δεν πείστηκα για την αποκλειστικότητα της φυσικής επιλογής ως κινητήριας δύναμης της εξέλιξης. Προφανώς και υπάρχει μια τέτοια διάσταση, αλλά η δράση της είναι παρόμοια με το quality control στη βιομηχανία: εξαλείφει τα μη λειτουργικά προϊόντα, δεν παίζει όμως αξιόλογο ρόλο στο research and developement, άσε κιόλας που είναι σε απίστευτο βαθμό ανεκτική. Ένα περίεργο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης εξέλιξης για παράδειγμα είναι ότι κινήθηκε λίγο πολύ προς την ίδια κατεύθυνση (όρθια στάση, μεγαλύτερος εγκέφαλος, αυξανόμενη σημασία του πολιτιστικού παράγοντα) σε όλους τους ανθρώπινους πληθυσμούς ανεξαρτήτως των περιβαλλοντικών συνθηκών. Πράγμα που με κάνει να σκέφτομαι ότι στο γενετικό κώδικα δεν είναι απλώς αποτυπωμένο εξ αρχής το πρόγραμμα της ανάπτυξης και της παρακμής ενός ατόμου σε ορίζοντα δεκαετιών, αλλά και ολόκληρου του είδους σε ορίζοντα αιώνων και χιλιετιών.
Ή και συνολικά της ζωής. Θα μου πεις ποιος μπορεί να έγραψε το σχετικό πρόγραμμα. Προφανώς κάποιος κοσμικός κομπιουτεράς. Δεν αποκλείεται μάλιστα να πρόκειται για.. βιντεοπαιχνίδι.
Αν μπει πάντως κανείς σ’ αυτό το trip, μπορεί να φτάσει, με τη λογική της Μπαμπούσκας, σε ένα concept από ων ουκ έστιν αριθμός κοσμικούς κομπιουτεράδες …προγραμματισμένους να προγραμματίζουν σύμπαντα κοκ. Πιασ’το αυγό και κούρευε.
Πρόκειται για πρόβλημα που προκύπτει αργά ή γρήγορα, παρόλο που δεν ξέρω αν είναι πρόβλημα της ίδιας της πραγματικότητας ή πρόβλημα της λογικής μας ή αν είναι καν πρόβλημα. Δεν ξέρω επίσης αν το σύμπαν οδηγείται σε θερμικό θάνατο κλπ. Προσωπικά δεν πιστεύω πλέον καθόλου στη θεωρία του big bang. Ήταν Μια ωραία ιδέα στην εποχή της, αλλά σήμερα μπάζει από παντού. Κάτι άλλο πρέπει να παίζεται, αλλά οι καλοί μας επιστήμονες έχουν ξεμείνει από ιδέες.
Συμφωνώ και επαυξάνω : εδώ φαίνεται να είναι αποτυπωμένο το πρόγραμμα εξάλειψης τoυ ίδιου του σύμπαντος σε ορίζοντα …τρισεκατομμυρίων ετών. All things must pass away, που λέει και το τραγούδι.
Το πρόβλημα αφορά, εκτός άλλων, τον ρόλο που δεδομένα παίζουν οι περιβαλλοντικές αλλαγές / κοινωνικές εξελίξεις στην πορεία ενός (πχ. του δικού μας) “είδους” * . Τις οποίες αλλαγές / εξελίξεις, ιδίως τις δεύτερες, κατευθύνει de facto η γνωστή “κάστα”. Που σημαίνει, τις κατευθύνει στην επιθυμητή γι’ αυτήν κατεύθυνση.
* …αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μέλλον γι’ αυτό, πράγμα το οποίο στοχαστές τύπου Kurzweil, Harari αρνούνται, με την AI πανέτοιμη να πάρει τη σκυτάλη της εξέλιξης, “όπως την πήραμε εμείς από τον …Homo Heidelbergensis”, να πούμε. Το γελοίον του πράγματος δεν αναιρεί την αποφασιστικότητά τους να το προκαλέσουν / επιβάλλουν ως πραγματικότητα.
Όσον αφορά το τελευταίο, πιστεύω πως θα μπορούσε να είναι μια λύση ανάγκης, ώστε να μη χαθεί εξολοκλήρου η ανθρώπινη κληρονομιά σε περίπτωση που το είδος μας αντιμετώπιζε την προοπτική αναπόφευκτης εξαφάνισης. Μια μορφή δηλαδή σκιώδους επιβίωσης του ποπεριανού “τρίτου κόσμου” (της καταγεγραμμένης πολιτιστικής δημιουργίας) μέχρι την εμφάνιση κάποιου νέου ανθρώπινου ή μη όντος που θα ήταν σε θέση να τον αποκωδικοποιήσει και να τον αναστήσει για δικούς του σκοπούς. Το κατά πόσον κάποιοι μας οδηγούν συνειδητά σε αυτή την εξαφάνιση, καθώς και κατά πόσον τα σχέδιά τους έχουν επαφή με την πραγματικότητα.. είναι άλλο ζήτημα. Η άποψή μου είναι ότι, ασχέτως με το τι θέλουν και το τι πιστεύουν για τον εαυτό τους, δεν είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο.
Ο Ποπεριανός Τρίτος Κόσμος πάντως είναι αυτός που πρώτος δέχεται επίθεση, απ’ τους ομνύοντες στο όνομα του Πόπερ (Open Society etc) : αν όραμά σου είναι το παγκόσμιο melting pot, τι άλλο θα δρομολογήσεις απ’ την αντικατάσταση γλωσσών φυσιολογικά διαμορφωμένων, με ένα είδος Esperanto AI – made; τί άλλο θα προτείνεις από μια μουσική σαν το ραπ, να πούμε, και από κει και πέρα, μπάσκετ, ποδόσφαιρο κι άγιος ο Θεός; έτσι έρχονται κοντά όλης της Γης οι κολασμένοι. Και για “πχιότητα” …Ρεμπούτσικα και Λάνθιμο.
Καθόμουν χτες σε καφετέρια μ’ ένα φίλο και ακούγαμε συζητήσεις ολόγυρα. Κάποια στιγμή ένα τυπάκι λέει στο άλλο, δείχνοντάς του το κινητό : “κοίτα εδώ bro, αυτή …τώρα πήγε γυμνάσιο…”
Καλά δεν το συζητάμε. Φαντάζομαι την φάση όπου οι μελλοντικοί κληρονόμοι της Γης κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να επαναφέρουν τον πολιτισμό μας βασιζόμενοι στο σκουπιδαριό του διαδικτύου και τελικά καταλήγουν σε μια γελοία εκδοχή του όπως εκείνη του a piece of the action του star trek. To καλό είναι ότι το διαδίκτυο και τα σχετικά έχουν την μικρότερη πιθανότητα να επιβιώσουν “μετά την καταστροφή”. Μου έχει μείνει χαρακτηριστικά μέσα στην όλη γελοιότητα του vinyl revival η φράση ενός τρελαμένου τυπακίου που ισχυριζόταν ότι “το βινύλιο φίλε μου είναι το μέλλον. Το βινύλιο θα επιβιώσει μετά την καταστροφή του πολιτισμού. Δεν απαιτεί ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε συσκευές αναπαραγωγής ούτε περίπλοκο software. To μόνο που χρειάζεται είναι μια βελόνα κάκτου και μια ρόδα ποδηλάτου!”
Αυτό με το βινύλιο ανήκει σε ειδική κατηγορία! Θυμάμαι το γέλιο που έκανα, και απ’ τις σελίδες του ΗΧΟΥ, απ’ το ξεκίνημα αυτής της γελοιότητας.
Θα ξέρεις υποθέτω ότι το 50% των ατόμων που επιλέγουν να αγοράζουν μουσική …”στη φυσική μορφή της” (αυτή, είναι το βινύλιο!) …δεν έχουν καν πικάπ.
I know I know. Πέραν του χιπστερικού της υποθέσεως πάντως υπάρχει και η κατηγορία των.. επενδυτών που βλέπουν το βινύλιο σαν ένα είδος πλαστικής μετοχής. Αγοράζω σήμερα σου λέει κοψοχρονιά (κατά προτίμηση από άσχετους) και το πουλάω αύριο στο εκατονταπλάσιο. Έχω δει στο discogs διάφορα σπάνια υποτίθεται δισκάκια να δημοπρατούνται για χιλιάδες δολάρια το κομμάτι. Πολλά μάλιστα εξ αυτών ούτε καν έπαιζαν. Αυτοί που τσίμπησαν λιγότερο είναι οι οπαδοί της κλασικής.
Όχι θα τσιμπούσαν οι οπαδοί του Νέγρου του Μοριά ας πούμε. 🤣😂🤪🤢🤮
Τουλάχιστον βγάζει γέλιο με τόνομά του. Κάτι σαν τον.. Ελύτη του Facebook, Δεγαμινιώτη (από κάτι πιτσιρίκια τον έμαθα) όνομα και πράμα!
I love this a lot! This album was underrated by everyone I knew. They just wanted another Stevie hit.
Exceptional 18 minutes of bliss, thank you!