Το όργιο βλακείας με τον Όλιβερ καλά κρατεί, πλέον με τη συνεπικουρία της Επιστήμης – μ’ αυτό θα φτάσουμε πιθανώς ως τα Χριστούγεννα ελλείψει πιο καυτής επικαιρότητας.
Ως προς το παραπάνω post, είναι υπομνηστικό μιας στάνταρ διαδικασίας : ο “ψυχίατρος”, έχοντας πρώτα …ορίσει την διαταραχή, τα συμπτώματα και τις καταβολές της, αφήνει τον επιστημονικό του θώκο, διακτινιζόμενος μέσα στον λιντσαριστικό όχλο και μπαίνοντας επικεφαλής του.
Πάντα είχα την εντύπωση ότι εκείνοι στους οποίους ταιριάζει ο όρος “ιατροδικαστής”, δεν είναι οι ιατροδικαστές, αλλά οι “ψυχίατροι”.
Κάτω, εικονίδιο επίσης απ’ το Twitter, εύγλωττο της παράπλευρης [;] αποστολής κάποιων ακτιβιστών ζωόφιλων : καταδίκη και εν συνεχεία αυτομαστίγωση του ανθρώπου ως εφιάλτη του οικοσυστήματος.
Συμπτωματικά, γι’ αυτό ακριβώς συζητούσαμε εχθές με τον stcigar – βλ. στα σχόλια αυτού του post. Θυμίζω ότι “νοκοκυραίος” * είναι η αγαπημένη λέξη των διαδηλωτών της ΛΟΑΤΚΙ “κοινότητας”. Όχι τυχαία η ζωοφιλία προωθείται, δεκαετίες τώρα, εν είδει υποκατάστατου της τεκνοποιίας – διαβρωτικού της παραδοσιακής οικογένειας.

* …τίτλος που απ’ την εποχή της γελοίας, “τιμητικής” απόδοσής του απ’ το σύστημα, έφτασε πλέον σήμερα να αποτελεί ύβρη.