Τo Piano Concerto No 1 Σε Σολ Ελάσσονα του [21χρονου τη στιγμή της σύνθεσής του] Felix Mendelssohn, έχει αποτελέσει άτυπο πεδίο διεξαγωγής αγώνων ταχύτητας ανάμεσα στους πιο διάσημους σολίστ – πολύ συχνά σε βάρος της καθαρότητας του ακούσματος.
Ανάμεσα σε δεκάδες ερμηνείες, διαλέγω αυτήν του θαυμάσιου – όχι ακόμα γνωστού όσο αξίζει – Γερμανού πιανίστα Martin Helmchen. Όχι ακριβώς …αργή, αλλά τέλεια ισορροπημένη ανάμεσα στο “αίσθημα ιλίγγου” και την κρυστάλλινη διαύγεια με την οποία ξεδιπλώνονται οι νότες.

Piano Concerto No 1 In G minor by Felix Mendelssohn [21-year-old at the time of its composition] has become an informal venue for speed racing among the most famous soloists – often at the expense of the listen’s clarity.
Among dozens of performances, I pick the one by the wonderful – not yet known as much as he deserves – German pianist Martin Helmchen. Not exactly …slow, but perfectly balanced between “dizzy feeling” and crystal clarity with which notes are unfolded.

00:00 Molto Allegro Con Fuoco 07:32 Andante 13:52 Presto