Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, “στο Twitter” παρατηρείται αυτή τη στιγμή ένα είδος come back των μασκοφόρων. Το hashtag είναι: #maskup.
Τα δυο συνεχόμενα tweets συνοψίζουν, πιστεύω, την κατάσταση.
(Visited 136 times, 1 visits today)
No one recovers from mental illness wearing masks. There needs to be a hash tag #MasksCauseMentalIllness.
I ‘m afraid not even that would help. These people are completely lost. You can tell by seeing them walking in the street / hearing them talking.
On the baker store the other day, a masked old lady started yelling at me “don’t push me, I ‘ l l c a l l t h e p o l i c e !”. I ‘d merely touched the old bitch for a split second.
Fortunately, we have a lot of space out here so you rarely accidently touch a stranger. Not a lot of old folks wear masks out her. It’s mostly younger people I see walking around in masks and still wearing them while they drive. What I find really sad is the libtard moms who make their little kids wear masks. Poor kids.
I agree that’s the worst part of it. Sometimes I struggle to control myself not to address these “moms”. To see kids as young as 4 or 3 years old with tiny masks on their tiny faces, this is pathetic as it gets.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που έχω μάθει τόσα χρόνια σα δάσκαλος, αυτό δεν είναι άλλο από το: αν τους πεις την αλήθεια, την ξεχνάνε την επόμενη στιγμή, αν τους πεις μια μαλακία, τη θυμούνται για πάντα.
Υποθέτω ο λόγος είναι ότι η αλήθεια είναι κάτι δεδομένο, και ως εκ τούτου βαρετό. There’s no excitement in speaking the truth, unless it is a…REVELATION. Αυτό, και ένα πλήθος άλλα “δεδομένα”, στοιχειοθετούν τη “θεωρία” περί μάχης που έχει προ πολλλού χαθεί.
Ως Κονδύλης του φτωχού, “κάθησα και σκέφτηκα” – που λένε και οι Αντίκ – ότι ακόμα και οι Αμερικανοί ιέρακες, οι προωθούντες σύγκρουση με Κίνα & Ρωσία, έχουν ένα κάποιο point : αν δεν κάνουν κάτι ΤΩΡΑ ΚΟΝΤΑ, που εξακολουθούν να έχουν ένα prestige ως στρατιωτική δύναμη [τί άλλο τους έχει απομείνει;] πότε θα το κάνουν; η εναλλακτική επιλογή απ’ το “μπαμ” είναι οι ολολυγμοί της Δύσης.
Στην περίπτωσή μας Κονδύλης = Θουκυδίδης και Θουκυδίδης = το Νο1 προαπαιτούμενο μάθημα στις κορυφαίες στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ. Τουτέστιν: έχεις απόλυτο δίκιο. Σε μεγάλο βαθμό εξάλλου η συντήρηση του συγκεκριμένου πολέμου από τους Αμερικανούς αποσκοπούσε στην εκ του ασφαλούς μελέτη των ρωσικών στρατιωτικών δυνατοτήτων, τις οποίες φυσικά ο Πούτιν απέφυγε σταθερά ναποκαλύψει. Κατά τη γνώμη μου όμως είναι ήδη αργά, γιατί έχει πλέον συμπηχθεί ένα πραγματικό “ανατολικό μπλοκ” που έχει όλους τους άσους στα χέρια του, τη στιγμή που στα χέρια των (εξ)αποδώ έχει απομείνει μόνο το πουλί τους.
Όντως τον Θουκυδίδη τον είχα ξεχάσει – εντωμεταξύ πέρα απ’ οτιδηποτε άλλο, είναι ένα από τα πιο απολαυστικά [από λογοτεχνκής απόψεως] κείμενα που έχω διαβάσει. Και …συγκιντηικό κατά τόπους, όπως το section του τέλους του Νικία μαζί με τη σικελική εκστρατεία που είχε προσπαθήσει να αποτρέψει. Ο “ψυχρός” και “αποστασιοποιημένος” τρόπος με τον οποίο χειρίζεται το θέμα ο Θ. με είχε συγκινήσει μέχρι δακρύων.
Κατάρα στην επικαιρότητα που σου στερεί το χρόνο και τη διάθεση να επανεγκύψεις σε τέτοιου είδους βιβλία. Λες και αρκούν γι’ αυτά μια και δυο αναγνώσεις.
Χωρίς πλάκα η μοναδική εύλογη εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ για την ύπαρξη περιπτώσεων όπως ο Πλάτωνας και ο Θουκυδίδης, είναι πως οι άνθρωποι τελικά ήταν εξωγήινοι. Που στην εποχή της απόλυτης κυριαρχίας των ερπετών σημαίνει απλούστατα.. γήινοι.
…παρεμπιπτόντως, και επί του προκειμένου, φοβάμαι ότι τα δεδομένα που στοιχειοθετούν την ανάλυση σου, για τους ηλίθιους της Biden administration αποτελούν …ένα επιπλέον επιχείρημα για το πρώτο strike. Το τελευταίο δεν αποτελεί υπόθεσή μου : democrats & republicans δίνουνε ρεσιτάλ πολεμοχαρούς πατριωτισμού στα μίντια. Εναντίον των Κινέζων στην Ταϊβάν εννοώ. Εικάζω άλλωστε ότι η “διαρροή” δεν είναι ακριβώς άσχετη με πιθανή προοπτική μαζέματος του ενός μετώπου εν όψει δεύτερου. Εκτός και αν επίκειται δεύτερο άνευ μαζέματος του πρώτου.
Υπάρχουν πολλά στοιχεία που δείχνουν ότι από καιρό οι (εξ)αποδώ αναζητούν δικαιολογίες για να ξεφύγουν από την ουκρανική παγίδα στην οποία έπεσαν μόνοι τους και μια τέτοια δικαιολογία είναι η παρούσα στημένη “διαρροή”. Την κλιμάκωση με τους κινέζους πάντως την ξεκίνησε αρχικά ο Τραμπ (βλ. κορωνοϊός, οικονομικές κυρώσεις, μποϋκοτάζ στη Huawei με αναπόδεικτες κατηγορίες κατασκοπίας κλπ) κατόπιν υποδείξεως των γνωστών επιτελείων. Ειδικά η πρόσφατη κινεζική επιθετικότητα είναι άμεση συνέπεια του αμερικανικού αποκλεισμού της Huawei (βλ. της Κίνας) από την αγορά μικροεπεξεργαστών που εδρεύει ως επί το πλείστον στην Ταϊβάν. Ίσως να θυμάσαι ότι μου είχε ανέβει τότε το αίμα στο κεφάλι με τον βαψομαλλιά – όχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί σε αντίθεση με τους διαδόχους του δεν είναι καθόλου ηλίθιος και γνώριζε ωραιότατα τι θα επακολουθούσε.
Τα ΄χουμε ξαναπεί, εδώ δεν τα βρίσκουμε. Στην άποψή μου για τη σχέση Trump – Κίνας επιμένω. Πέρα από ο,τιδήποτε άλλο, η αληθινά malevolent κίνηση ήταν η δική τους, η διοχέτευση του ιού στον κόσμο. Άσε τη σχέση με τον κύριο Ζβαμπ, και το σχεδιασμό του Great Reset με αυτούς ως μοντέλο. Εννοείται ότι η σημερινή Δύση δεν δικαιούται να ομιλεί περί “δημοκρατίας” – ακριβώς λόγω της υποκρισίας της καταταλήγει αντιπαθέστερη απ’ την “Λαίκή Δημοκρατία”, για να μη μιλήσουμε για τη χυδαιότητα του ουκρανικού που με κάνει να είμαι αναφανδόν με το μέρος των Ρωσο-Κινέζων, ή για την Ταϊβάν στην οποία οι ΗΠΑ υποτίθεται θα επέμβουν – δεν πιστεύω δηλ. ότι είναι δυνατόν όντως να το εννοούν, αλλά με τέτοια νούμερα ποτέ δεν ξερεις.
Στα βασικά εντούτοις δεν νομίζω να υπάρχει διαφορά Ανατολής και Δύσης, εννοώντας πάντα για την τύχη ανθρώπων σαν …εμένα. Και το “παλαιομοδίτικο” μοντέλο του Trump που μου είναι συμπαθές, είναι ακριβώς πολύ παλαιομοδίτικο για να ευδοκιμήσει, υπό τεχνολογικές συνθήκες όπως οι παρούσες.
Ότι ο Τραμπ είχε κάπου τα δίκια για τους Κινέζους από αμερικανική οπτική, δεν χωράει αμφιβολία. Η θέση μου είναι απλώς ότι μια τέτοια οπτική δεν χρειάζεται να είναι και η δική μας οπτική. Όπως το είχε θέσει και ο Μοχάμεντ Αλι για τον πόλεμο του Βιετνάμ: “Δε μου φταίνε σε τίποτα οι άνθρωποι. Εμένα πάντως κανένας βιετναμέζος δε με αποκάλεσε σκυλάραπα!”
…Αν πάντως ο φίλος του Islam Nation είχε ασχοληθεί λίγο περισσότερο με την ιστορία της φυλής του, θα ήξερε ότι οι μεγαλύτεροι έμποροι μαύρων σκλάβων ήταν, όχι οι δυτικοί αλλά οι Άραβες. Οι οποίοι μάλιστα άρχισαν να “κοιτάζουν” προς Αφρική, όταν μειώθηκε η ροή λευκών σκλάβων από την Ευρώπη.
Η ατάκα του Ali που σπανίως αναφέρεται, επί τη ευκαιρία, ήταν αυτό που πέταξε επιστρέφοντας στις ΗΠΑ απ’ το ταξίδι του στην Αφρική : “Thank God my granddaddy got on this boat”!
Anyway αυτό που θέλω να πω είναι ότι προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους κινέζους. Από τότε που μπήκαν στο παγκόσμιο παιχνίδι, γέμισε η ζωή μας φτηνά προϊόντα και ο πληθωρισμός παρέμεινε για χρόνια κοντά στο μηδέν. Αν τώρα οι Αμερικανοί τους χρωστάνε τρισεκατομμύρια που δεν μπορούν να ξεπληρώσουν, αν η εκμετάλλευση δεν τους βγήκε όπως την περίμεναν και αν σκοπεύουν να πάρουν τον υπόλοιπο κόσμο στο λαιμό τους, αυτό είναι δικό τους ζήτημα και δε σκοπεύω να πάρω το μέρος του νεκροθάφτη μου, ακόμα κι αν χρησιμοποιεί ως βιτρίνα τον Τραμπ.
Κι εγώ μόνο πρόβλημα δεν είχα με τους Κινέζους. Ο Λάο Τσε έχει υπάρξει “ίνδαλμά μου”, ο Κομφούκιος …περίπου. Έχω περάσει χρόνια ολόκληρα με χρησμούς απ’ το Ι Τζινγκ, και από Κινέζο μάστερ έμαθα ό,τι έμαθα από πολεμικές τέχνες.
Αλλά έχω λόγους να τους φοβάμαι. Είναι υπομονετικοί, σοφότεροι de facto από οποιονδήποτε “στρατηγικό αντίπαλο” και έχουν και το ηθκό πλεονέκτημα για όσα έχουν τραβήξει από τη Δύση. Ως συντηρητικός εκ φύσεως φοβάμαι τις αλλαγές και η επερχόμενη τεράστια αλλαγή φέρει την κινεζική σφραγίδα.
Ούτως ή άλλως, βέβαια, από “Αμερικανούς” και “Ευρωπαίους” σαν αυτούς εδώ, οι Κινέζοι είναι προτιμότεροι αν μη τι άλλο ως λογικοί άνθρωποι.
As far as φόβος της αλλαγής is concerned, θα έλεγα ότι κι εγώ έχω τραβήξει τον συντηρητισμό μέχρι εκεί που δεν πάει. Στην πραγματικότητα όμως η κυριαρχία των Κινέζων ήταν ήδη ένα καθεστώς που μας βόλευε όλους και το καθεστώς αυτό θέλουν οι Αμερικανοί και οι ακόλουθοί τους να το ανατρέψουν καταστρέφοντας αν χρειαστεί τα πάντα. Αυτοί προκάλεσαν τη χρεωκοπία μας, αυτοί επέβαλαν τα μέτρα κατά του κορωνοϊού και τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και αυτοί μετέτρεψαν τα ψώνια στο σουπερμάρκετ σε μαρτύριο. Σίγουρα όχι πάντως οι Κινέζοι.
Δεν διαφωνώ. Ούτε και ανήκω σ’ εκείνους που έχουν ξεχάσει / αναιρέσει το παραδοσιακό “φονιάδες των λαών Αμερικάνοι”.
Ελπίζω οι περιστάσεις να μου δώσουν λόγους να υπερνικήσω την [ήπια] Κινεζοφοβία μου. 😄
…Ούτως ή άλλως τα αρνητικά της υποθέσεως “κινεζική κυριαρχία” δεν τα γλιτώνουμε σε οποιαδήποτε περίπτωση, καθώς τα έχουν προσοικειωθεί μια χαρά και οι δυτικοί μας “φίλοι”.
Βασικά μιμούνται μόνο ταρνητικά του κινεζικού καθεστώτος. Τα θετικά τούς αρκεί να τα καταστρέψουν για όλους, αφού δεν μπορούν να τα έχουν αυτοί. Κάτι σαν την κατσίκα του γείτονα του μακαρίτη του Χριστόδουλου σε παγκόσμια κλίμακα.