Μια από τις μεγάλες στιγμές του Big Science, groundbreaking δισκογραφικού ντεμπούτου της Laurie Anderson που κυκλοφόρησε το 1982. Η κυρία είναι μέλος του κλαμπ.
One of the great moments of Big Science, Laurie Anderson’s groundbreaking debut album released in 1982. The lady is a member of the club.
I met this guy – and he looked like might have been a hat check clerk at an ice rink.
Which, in fact, he turned out to be.
And I said: Oh boy.
Right again.
Let X=X.
You know, it could be you.
It’s a sky-blue sky.
Satellites are out tonight.
Let X=X.
You know, I could write a book.
And this book would be think enough to stun an ox. Cause I can see the future and it’s a place – about 70 miles east of here.
Where it’s lighter.
Linger on over here.
Got the time?
Let X=X.
I got this postcard.
And it read, it said: Dear Amigo – Dear Partner. Listen, uh – I just want to say thanks.
So… thanks.
Thanks for all the presents.
Thanks for introducing me to the Chief.
Thanks for putting on the feedbag.
Thanks for going all out.
Thanks for showing me your Swiss Army knife and uh – Thanks for letting me autograph your cast.
Hug and kisses. XXXXOOOO.
Oh yeah, P.S. I – feel – feel like – I am – in a burning building – and I gotta go.
Cause I – I feel – feel like – I am – in a burning building – and I gotta go.
She said: It looks.
Don’t you think it looks a lot like rain?
He said: Isn’t it.
Isn’t it just.
Isn’t it just like a woman?
She said: It’s hard.
It’s just hard.
It’s just kind of hard to say.
He said: Isn’t it.
Isn’t it just.
Isn’t it just like a woman?
She said: It goes.
That’s the way it goes.
It goes that way.
He said: Isn’t it.
Isn’t it just like a woman?
She said: It takes.
It takes one.
It takes on to.
It takes one to know one.
He said: Isn’t it just like a woman?
She said: She said it.
She said it to no.
She said it to no one.
Isn’t it.
Isn’t it just?
Isn’t it just like a woman?
Your eyes.
It’s a day’s work to look in to them.
Your eyes.
It’s a day’s work just to look in to them.
I loved this!
Σχεδόν όλες οι γυναίκες-δίδυμοι πάντως έχουν κάτι το εγκεφαλικό και ψυχρό επάνω τους. Οι άντρες όχι απαραίτητα. Ή μπορεί να φαίνεται περισσότερο στις γυναίκες, γιατί θα περίμενες ίσως κάτι διαφορετικό.
Υπάρχουν ζώδια που συμπαθώ άνδρες και γυναίκες, άλλα που συμπαθώ μόνο τους άνδρες ή μόνο τις γυναίκες. Για τους Διδύμους ισχύει μακράν το δεύτερο. Όσο συμπαθείς και συμβατοί είναι οι άνδρες, τόσο αντιπαθείς συνήθως είναι οι γυναίκες Δίδυμοι. Δεν θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες γιατί οι γενικεύσεις είναι ολισθηρός διάδρομος, αλλά είναι απ΄τα ζώδια που είναι αδύνατον να μην αναγνωρίσω στις γυναίκες ειδικά, απ’ το συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο μου είναι απωθητικές. Εξαιρέσεις υπάρχουν, είχα στο παρελθόν και δυο καλές σχέσεις με γυναίκες αυτού του ζωδίου – η καλύτερη απ’ αυτές ήταν φιλική και ανήκει στα άτομα εκ του παρελθόντος για τα οποία έχω “καλά αισθήματα”.
Για παρέα καλές είναι συνήθως, για περισσότερα.. δεν, για μένα τουλάχιστον. Εκεί που δεν κολλάω με τίποτα είναι με τις γυναίκες Αιγόκερους. Παρόμοιες διαφορές έχω εντοπίσει και σε διάφορες controversial φυλές, πχ κρητικούς ή αλβανούς, όπου οι γυναίκες τους είναι συνήθως καλύτερες από κάθε δυνατή άποψη.
Οι συγκεκριμένες γυναίκες [Αιγόκεροι] έχουν προτερήματα – μεταξύ των οποίων αίσθηση του χιούμορ πιο ανεπτυγμένη, αν δεν κάνω τεράστιο λάθος, απ’ ότι η των γυναικών άλλων ζωδίων. Μιλάω όχι απλώς για “παθητική” αλλά και για “δημιουργική” δραστηριότητα. Ουσιαστικά ευχάριστες επίσης στο διάλογο. Για παρέα ήταν πάντα απ’ τις καλύτερές μου. Εμφανισιακώς, συνήθως …δεν : όχι τυχαία η πιο αγαπημένη μου [εννοώ μέχρι δακρύων] τραγουδίστρια όλων των εποχών, Sandy Denny, Capricorn …απλώς δεν [θεωρώ ότι] έχει γυναικεία υπόσταση.
Το συγκεκριμένο ζώδιο ανήκει σ’ εκείνα εκ των οποίων μου είναι συμπαθείς αποκλειστικά οι γυναίκες.
Κάτι άλλο ενδιαφέρον είναι η νομοτέλεια των αντιθέσεων : οι Αιγόκεροι άνδρες μου είναι από τους αντιπαθέστερους.
Άλλη ενδιαφέρουσα αντίθεση : οι πιο αξιοσημείωτες κατ’ εμέ γυναικείες παρουσίες ανήκουν – σταθερά, χωρίς περίπτωση “λάθους” – στον Κριό και τον Τοξότη. “Κατά σύμπτωση” οι πιο απωθητικές ανήκουν στα αντίθετά τους : Ζυγός και Δίδυμος αντίστοιχα.
Συμφωνώ απόλυτα για τις γυναίκες Κριούς. Για τις.. Αρτέμιδες θα ήμουνα διατεθειμένος να το συζητήσω, αν δεν είχα την τραυματική εμπειρία της μητέρας μου (βασικά στην οικογένειά μου είναι όλοι τοξότες) που μου έχει δημιουργήσει καχυποψία για το συγκεκριμένο ζώδιο στον αιώνα τον άπαντα. Το κωμικοτραγικό είναι ότι πάντα έψαχνα μια γυναίκα που από άποψη χαρακτήρα θα ήταν το αντίθετο εκείνης, για να συνειδητοποιήσω τελικά ότι από μια ηλικία και μετά η μάνα μου έγινα.. εγώ.
Κατά σύμπτωση το ίδιο έψαχνα κι εγώ [thank God I found it!]. Η μάνα μου ήταν Ψάρι επίσης, παρά τρίχα Κριός [η Μαρίνα είναι Κριός παρά τρίχα Ψάρι και με Ψάρι ωροσκόπο]. Η “δήλωση” που είχα κάνει για τη συχωρεμένη [την οποία εννοείται ότι υπεραγαπούσα] ήταν ότι …αν δεν ήταν μάνα μου θα την είχα σκοτώσει. Εννοείται ότι χαρακτηρολογικώς είμαστε tale e quale : από αυτήν κληρονόμησα το “μυαλό” κι απ’ τον πατέρα μου το “μουσικό ταλέντο” – είχε επιδόσεις παιδιού-θαύματος, άντε να τις καλλιεργήσει ο δύσμοιρος στην ελληνική επαρχία της δεκαετίας του …’40!
Ώρες ώρες, όταν σκέφτομαι τι έχουν περάσει οι πατεράδες κι οι παπούδες μας και με τι καθόμαστε και ασχολούμαστε εμείς, μου έρχεται να χαστουκίσω τον εαυτό μου.
Και το μουσικό ταλέντο εγώ από τη μάνα μου το πήρα, που από μικρή έκανε θραύση ως αυτοσχέδια τραγουδίστρια στο χωριό. Από τον πατέρα μου πήρα μια κλίση προς τη φιλοσοφική ενατένιση των πραμάτων και μια ροπή προς το ποτό. Πάντως η γενιά των πατεράδων μας υπήρξε από πολλές απόψεις μοναδικά τυχερή τόσο σε σύγκριση με τις προηγούμενες όσο και με τις επόμενες. Παρά τις αναμφισβήτητες δυσκολίες που γνώρισε όμως, ακολούθησε στη συνέχεια μια ιλιγγιωδώς ανοδική πορεία, για να τελειώσει τη ζωή της πλήρης έργων και ημερών με σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που δεν είδε ούτε θα ξαναδεί κανένας. Εμείς να δούμε τι θα κάνουμε, που έχουμε μπλέξει κυριολεκτικά με τρελούς!!