Στο ίδιο κλίμα, υπαγορευμένο εκ των περιστάσεων, μια γεύση από το real deal:
Η Πρώτη Συμφωνία του Johannes Brahms στην πρεμιέρα της [1876] είχε χαρακτηριστεί ως Δεκάτη του Beethoven.
Στην εποχή της καρικατούρας και του “να είσαι ο εαυτός σου” ο χαρακτηρισμός θα μπορούσε να ακουστεί υποτιμητικός.
Σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ήξεραν να σκέφτονται, να αισθάνονται, να διαλέγουν τις λέξεις και τις φράσεις τους, αποτελούσε υπέρτατο έπαινο.
Ακούμε το συγκλονιστικό πρώτο μέρος, με τον Claudio Abbado στη διεύθυνση της Berliner.

Keeping the mood, dictated by the gloomy circumstances, we get a glimpse of the real deal:
At its premiere [1876] Johannes Brahms’s First Symphony was described as Beethoven’s Tenth.
In the era of caricature and “be yourself”, the characterization could sound derogatory.
At a time when people knew how to think, feel, choose their words and phrases, it was a supreme praise.
We hear the mind blowing first part, with Claudio Abbado on Berliner’s podium.